Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ

Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΚΕΨΗΣ ΤΩΝ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ
Δεν αποτελεί καμμία έκπληξη η συμπεριφορά των ηλικιωμένων να περιμένουν επι ώρες για να πάρουν χρήματα απο τα ΑΤΜ.
Οι ηλικιωμένοι πρακτικά ούτε μπορούν να 'διαπλαστούν" αλλά ούτε και να προσαρμοστούν σε διαφορετικές συνθήκες ζωής εναρμονιζόμενοι στην "απότομη" σημερινή αλλαγή συνθηκών ζωής λειτουργώντας σαν τρομαγμένα περιστέρια.
Εκ των πραγμάτων η διαφαινόμενη αντιπαράθεση ,λόγω της υφιστάμενης αγωνίας τους για το άυριο είναι αναπόφευκτη, Οπως επίσης και η επίρριψη ευθυνών εκ μέρους τους θα ειναι άκριτη απέναντι σε οποιον "βρουν" μπροστά τους είτε λέγεται Α είτε Β ,
Άκριτα αρνούμενοι εγωιστικά ,να κάνουν αυτοκριτική ,αρνούμενοι να παραδεχθούν οτι με την ανοχή τους όλα αυτά τα 40 χρόνια χωρις καμία συλλογική αντίσταση απέναντι στην διαφθορά των ολίγων συντελούσαν στην αργή καταστροφή και αποδόμηση της συλλογικής ευθύνης των πολιτών ,κατέστρεφοντας αργά αλλά σταθερά την κοινωνία και τις δομές της.
Η εφήμερη υλική ευδαιμονία είχε επισκιάσει την κριτική σκέψη και έιχε αλλώσει την συνείδηση τους .
Έτσι για άλλη μια φορά η αποποίηση ευθυνών και η μεταφορά ευθυνών σε αλλους θα είναι ο αδύναμος κρίκος μιας κοινωνίας που δεν έχει ηθική και προτάσει το εγώ απέναντι στο σύνολο.

Η μη ύπαρξη συλλογικής ευθύνης των πολιτών απέναντι στην διαφθορά των ολίγων ταυτόχρονα με την επι χρόνια άφεση αμαρτιών των εκλεκτών καλιέργησε ραγιαδισμό και φαινόμενα αδιαφορίας επιτρέποντας στους ολίγους και εκλεκτούς να καρπώνονται τον μόχθο των πολλών.
Όμως σήμερα είτε με το ένα αποτέλεσμα έιτε με το άλλο ζούμε ιστορικές στιγμές όπου η κοινωνία των ανθρώπων και του πολιτισμού και της Δημοκρατιας αντιπαρατίθεται με την κοινωνία του χρήματος ,της απρόσωπης σχέσης ,της ανταγωνιστικότητας χωρίς ήθος και αξιοκρατία .
Μπορέι το ΟΧΙ να είναι μονόδρομος για την κοινωνία της Δημοκρατίας ,της αλληλεγγύης και της αξιοκρατίας ,αλλά για την κοινωνία που επι χρόνια καλιεργεί την υλιστική και μόνο ποιότητα ζωής το ΝΑΙ ειναι εξίσου μοναδική επιλογή διατήρησης προνομίων των ολίγων.
Οι ηλικιωμένοι για άλλη μια φορά φαίνεται ότι θα είναι ο αδύναμος κρίκος.
Και όμως κανέις δεν θέλει να τους μέμψει γιατί έιναι οι γονείς μας, είναι οι παπούδες μας είναι οι γιαγιάδες μας είναι μέλη της ίδιας της κοινωνίας που ζούμε.
Παρά τις δυσκολίες χρειάζεται με ηρεμία ,νηφαλιότητα και υποστήριξη, να σταθούμε δίπλα τους αποπνέοντας τους ,ελπίδα αισιοδοξία αλλά και όραμα με χαμόγελο και αισιοδοξία. Ας μετατρέψουμε τον πανικό τους σε αισιοδοξία . Ας μετατρέψουμε την απαισιοδοξία τους σε όραμας συλλογικής ελπίδας,
Εκείνοι δεν μπορούν ,εμείς όμως πρέπει να κάνουμε για άλλη μια φορά την υπέρβαση ,γιατί μαζί με τους ηλικιωμένους έιμαστε μια κοινωνία ανθρώπων και όχι αριθμητικών δεδομένων .
.
"Πρέπει ο καθένας να επιλέξει ανάμεσα στον αυτοπροσδιορισμό του και στον προσδιορισμό του απ’ τους άλλους"
Μάριος Πλωρίτης, 1919-2006, Έλληνας συγγραφέας & θεατράνθρωπος

www.fotavgeia.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: