Οχήματα ηθικού κινδύνου.

Οχήματα ηθικού κινδύνου.
του Γ. ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΥ

Πλήγμα στην γερμανική αξιοπιστία.

Πολλοί κάτοικοι του Βόλσμπουργκ είχαν ακούσει για την Ελλάδα. Ηταν η χώρα που απώλεσε την εμπιστοσύνη των αγορών και των ευρωπαίων εταίρων της. Οι κυβερνήτες της είχαν εξαπατήσει τις ευρωπαικές αρχές παραποιώντας τα στατιστικά στοιχεία και ετσι αποκόμισε άδικα οικονομικά οφέλη. Οι κάτοικοί της ήταν προφανώς ανήθικοι και οκνηροί και επομένως τους αξίζει τιμωρία. Πρέπει οπωσδήποτε να πληρώσουν για τον ηθικό κίνδυνο που αποτελούν για τους τίμιους λαούς της βόρειας ευρώπης. Εξ άλλου, δίνουν κακό παράδειγμα και σε αλλους ύποπτους λαούς της νότιας ευρώπης.

Δεν θα πρέπει να υπάρξει διαγραφή του χρέους που τους βαρύνει, θα πρέπει να πληρώσουν στο ακέραιο ακόμη και αν αυτό σημαίνει φτωχοποίηση μεγάλου τμήματος της κοινωνίας, υψηλή ανεργία, υποβάθμιση σχολείων και νοσοκομείων, μείωση των συντάξεων. Αυτή είναι η τιμώρία όσων παραβαίνουν τους κανόνες, όσων εξαπατούν. Πρέπει να ανακτήσουν την εμπιστοσύνη των αγορών.


Ετσι κάπως σκέπτονται οι περισσότεροι κάτοικοι του Βόλσμπουργκ, καθώς στα πολλά χρόνια που πέρασαν από το 1938, η πόλη τους έφτασε τις 120.000 ψυχές, απέκτησε πλήρη απασχόληση, δημιούργησε άρτιο πολεοδομικό σχεδιασμό, καλά σχολεία και νοσοκομεία. Ο Δήμος είχε πολλά και σταθερά έσοδα χάρις τις εισφορές και την ‘κοινωνική ευθύνη’ της εταιρείας.

Η Βολκσβάγκεν φρόντιζε για όλα. Οπως τότε που ο Φερδινάνδος Πόρσε είχε κατασκευάσει το μοντέλο ‘σκαθάρι’ για την ιδανική οικογένεια σύμφωνα με τις οδηγίες του Φύρερ. Οι γονείς μπροστά και τα τρία παιδιά πίσω. Κάθε οικογένεια θα είχε ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Το λαικό αυτοκίνητο. Βέβαια, στην αρχή έφτιαχνε πολεμικό υλικό για τις ανάγκες του μεγάλου πολέμου, όπως ζήτησε ο καγκελάριος.

 Ομως αμέσως μετά, άρχισε να φτιάχνει 20.000 σκαθάρια για την παραγγελία που έδωσαν οι Αγγλοι, βοηθώντας την ανασυγκρότηση.

Από τότε η πειθαρχία βασίλευε στο Βόλσμπουργκ μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980. Οι δυσκολίες που εμφανίστηκαν τότε, γρήγορα ξεπεράστηκαν καθώς η γερμανία συντάχθηκε με την βασική επιλογή όσων ανακάλυψαν την κλιματική αλλαγή και τα ‘αέρια του θερμοκηπίου’. Αυτή η μεγάλη ανακάλυψη, έδωσε την δυνατότητα στούς κατοίκους του Βόλσμπουργκ να ανασάνουν.

Με συστηματική και επίμονη δουλειά, οι διάδοχοι του Πόρσε κατάφεραν να δημιουργήσουν στις Βρυξέλλες ένα σύστημα κανόνων για την ρύθμιση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται από τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Οσοι κατασκευαστές δεν καταφέρνουν να τηρήσουν τους κανόνες, δηλαδή τα όρια εκπομπών, τιμωρούνται με αποκλεισμό από την αγορά.

Ο μηχανισμός ήταν έξυπνος. Χρησιμοποιεί την αγωνία των ανθρώπων για την υγεία τους και την προστασία του περιβάλλοντος, προκειμένου να δημιουργήσει ένα σύστημα ρύθμισης του οικονομικού ανταγωνισμού με βάση την τεχνολογία. Οι ίδιοι παράγουν εξαιρετικούς κινητήρες. Με την χαμηλή εκπομπή αερίων εκτοπίζουν τους ανταγωνιστές και κυριαρχούν στην αγορά.

Στην αξιοποίηση αυτού του συστήματος βασίστηκε το νέο θαύμα και η ευημερία του Βόλσμπουργκ. Ομως εντελώς ξαφνικά, η ευτυχία κλονίσθηκε. Οι διευθυντές τους είχαν παραποιήσει το λογισμικό που μετρούσε τις εκπομπές.

Είχαν εξαπατήσει το παγκόσμιο σύστημα.

Ηταν ανήθικοι και άδικα κέρδιζαν μεγάλα οικονομικά οφέλη. Καταστροφή. Τουλάχιστον 11.000.000 οχήματα πρέπει να ανακληθούν, με τεράστιο κόστος. Ο Δήμαρχος έκοψε αμέσως πολλά από τα προγράμματα απασχόλησης νέων. Οι μαθητές των τελευταίων σχολικών τάξεων δεν είναι πλέον σίγουροι ότι θα βρουν δουλειά στο εργοστάσιο. Οι ‘ελαστικοί’ εργαζόμενοι ίσως απολυθούν πρώτοι. Η πρακτική της εταιρείας αποτελεί πλέον ‘ηθικό κίνδυνο’. Εχει χαθεί η εμπιστοσύνη των αγορών. Πρέπει να ανακτηθεί.

Αυτά σκεφτόταν ο Οττο περπατώντας σκυφτός στην έξοδο του εργοστασίου, όταν ένας δημοσιογράφος τον ρωτά για το μέλλον του. Δεν είμαστε οι μόνοι , λέει. Ψάξτε και την Μερσεντές. Εγώ φεύγω για φτηνές διακοπές στην Ελλάδα. Ευτυχώς μας προσφέρουν αντισταθμιστικά.

www.fotavgeia.blogspot.com