Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Η ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΑΓΜΑ

Τι σκεφτομαι ε? Λοιπον σκεφτομαι ποσο θα γελουσαμε αν διαβαζαμε τις σκεψεις των υποψηφιων, αλλα και των ψηφοφορων. (Το άρθρο γραφτηκε για την εφημεριδα ΖΩ2) http://zo2.gr/
Προεκλογικοί διάλογοι
Οι διάλογοι που ακολουθούν είναι φανταστικοί, είμαι όμως σίγουρος πως έχουν γίνει.
Στις παρενθέσεις είναι οι σκέψεις των συμμετεχόντων στο διάλογο.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Έλα ρε φίλε, τι κάνεις? (Καλώς τον πελάτη)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Γεια σου Δήμαρχε (Αν εσύ γίνεις ποτέ Δήμαρχος, εγώ θα γίνω Πρωθυπουργός)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Που χάθηκες βρε?(Πως διάολο τον λένε γαμώτο? Πρέπει να θυμηθώ μη γίνω και ρεζίλι)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Ε? Όχι και χάθηκα. Εδώ είμαι, σταθερά. (Εσύ που είσαι 4 χρόνια τώρα. Μη χέσω κάνεις και πως μας έψαχνες)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Μωρέ χάθηκες… Όλοι χαθήκαμε. Μ’ αυτή την κρίση ψαχνόμαστε όλοι. (Μωρέ πως διάολο τον λένε γαμώτο? Και τι δουλειά κάνει?)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Αυτό ναι… η κρίση…(Όταν όμως τους υμνούσες και φωτογραφιζόσουν μαζί τους, δε μίλαγες για κρίση)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Η δουλειά πως πάει? (Ώπα τώρα θα μάθω τι δουλειά κάνει και ίσως μάθω και τα’ όνομά του)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Τι να πάει? Τίποτα δεν πάει πια (Κάνε γούστο …δεν έχει καταλάβει ποιος είμαι και ψαρεύει ο μαλάκας. Αλλά δε θα του πω τίποτα. Ούτε τα’ όνομά μου θυμάται, γι’ αυτό και μ αποκάλεσε φίλο και κάνει πως με ξέρει).
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Πράγματι τίποτα δεν πάει, εδώ που τα λέμε. Αλλά φταίμε, φταίμε κι εμείς φίλε. Τους ψηφίζαμε. Όμως μέχρι εδώ. Εγώ πια είμαι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ. Για το Δήμο μόνο με νοιάζει φιλαράκι. (Και δεν ξέρω γαμώτο, που ανήκει πολιτικά. Μωρέ ότι κι αν ψηφίζει, τέτοια εποχή μόνο οι ανεξάρτητοι επιβιώνουν. Σιγά μη δηλώσω πολιτική ταυτότητα)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Σε καταλαβαίνω Δήμαρχε. (Όλοι αυτοί ψοφάνε να τους αποκαλείς Δημάρχους. Και για σύμβουλος να τρέχει, το δήμαρχος το γουστάρει. Κατά βάθος, όλοι νομίζουν πως τους αξίζει να είναι δήμαρχοι άσχετα αν οι περισσότεροι δεν κάνουν ούτε για κλητήρες στο δημαρχείο)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Η γυναίκα… Τα παιδιά… Όλοι καλά? (Έτσι θα μάθω τελικά ποιος είναι. Δε μπορεί σ’ αυτή την ηλικία όλοι έχουν οικογένεια)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Τι λες μωρέ δήμαρχε Ξέχασες πως μου έστειλες και συλλυπητήρια κάρτα? Η γυναίκα μου πέθανε πέρυσι. (Το μαλάκα …δεν έχει ιδέα ποιος είμαι και κάνει ότι ενδιαφέρεται)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Ωχχχ Ξέχασα αδερφέ μου. Χίλια συγνώμη και συλλυπητήρια. Με τόσα τρεξίματα αυτές τις μέρες έχω χάσει το μυαλό μου (Μωρέ γκάφα που έκανα, αλλά μπράβο στο Μαράκι – γραμματέας – έκανε καλή δουλειά με την κάρτα που έστειλε)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Δε βαριέσαι Δήμαρχε, όλοι έτσι είμαστε (Κι εγώ θα σε ξεχάσω όταν βρεθώ στην κάλπη χαχαχαχαχα)
ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ: Λοιπόν φίλε μου. Σου εύχομαι να περνάς καλά με υγεία πάνω απ’ όλα και σε περιμένω απ’ τα γραφεία μας. Θέλουμε τη στήριξή σου. Άνθρωποι σαν κι εσένα κοσμούν την παράταξή μας. (Ας έρθει απ’ τα γραφεία κι ας τον λένε Ομέρ Βρυώνη)
ΨΗΦΟΡΟΡΟΣ: Βέβαια, βέβαια θα περάσω σύντομα. (Μαλάκα, ιδέα δεν έχεις ούτε ποιος είμαι, ούτε που ψηφίζω. Που να ήξερες πως είμαι ετεροδημότης κι έχω στη μπούκα και σένα και το κόμμα σου, που μας κατάντησε ζητιάνους)
Και που είσαι Δήμαρχε… θα πω και στη γυναίκα μου, εκεί ψηλά, να σε ψηφίσει.
Κοιμήσου ήσυχος!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: