ΔΙΕΘΝΕΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ 12
«ΦΟΡΟΙ
ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ»
(ΑΝΑΒΑΛΛΟΜΕΝΗ
ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ)
Eπιμέλεια: Mπεκρή Τασία Επίκουρη
Ορκωτή Ελέγκτρια Λογίστρια
Η
έκδοση των Οικονομικών Καταστάσεων ρυθμίζεται από τα Λογιστικά Πρότυπα που
ορίζει η νομοθεσία κάθε χώρας.
Η
προσπάθεια εναρμόνισης από την Επιτροπή Διεθνών Λογιστικών Προτύπων, κατά το
δυνατόν, των διαφορετικών Λογιστικών Προτύπων και Λογιστικών μεθόδων των
διαφόρων χωρών, για παγκόσμια αποδοχή, οδήγησε στη δημιουργία των Διεθνών
Λογιστικών Προτύπων (Δ.Λ.Π.).
Σημαντικό
αποτέλεσμα της εφαρμογής αυτών είναι η αύξηση του βαθμού συγκρισιμότητας των
Οικονομικών Καταστάσεων και κατ’ επέκταση η αξιοπιστία και η χρησιμότητά τους.
Δεδομένου
ότι η κάθε χώρα διέπεται από τη δική της φορολογική νομοθεσία για τον
προσδιορισμό του φορολογητέου εισοδήματος και συνεπώς του αποδοτέου φόρου,
υπάρχουν διαφορές μεταξύ των φορολογικών κανόνων της κάθε χώρας και των
λογιστικών κανόνων που ορίζονται από τα Δ.Λ.Π.
Το
Δ.Λ.Π. 12 ασχολείται με το χειρισμό των «φόρων εισοδήματος». Συγκρίνει τη λογιστική
αξία των στοιχείων του Ενεργητικού και των υποχρεώσεων με την αντίστοιχη
φορολογική τους βάση προκειμένου να αναγνωρίσει την προκύπτουσα αναβαλλόμενη
φορολογία.
Αρχικά οι
Οικονομικές Καταστάσεις μιας επιχείρησης συντάσσονται σύμφωνα με τα Δ.Λ.Π.
Από
την Κατάσταση Αποτελεσμάτων χρήσεως προσδιορίζεται το λογιστικό αποτέλεσμα. Εν
συνεχεία καταρτίζεται μια κατάσταση αναμόρφωσης του λογιστικού αποτελέσματος
στο φορολογητέο, βάσει των κανόνων που ορίζονται από τις φορολογικές αρχές. Σε
αυτή την κατάσταση αναφέρονται όλες οι διαφορές μεταξύ λογιστικού και
φορολογητέου αποτελέσματος.
Οι
διαφορές αυτές διακρίνονται σε μόνιμες και προσωρινές. Οι μόνιμες διαφορές
αγνοούνται. Οι προσωρινές διαφορές είναι οι διαφορές μεταξύ της λογιστικής
αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου ή υποχρέωσης στον ισολογισμό και της
φορολογικής του βάσης. Αφορούν σε ποσά που, ενώ επηρεάζουν το λογιστικό
αποτέλεσμα της τρέχουσας χρήσης, θα διαμορφώσουν το φορολογικό αποτέλεσμα μιας
επόμενης χρήσης.
Η
προσωρινές διαφορές διακρίνονται σε:
-
Φορολογητέες προσωρινές διαφορές
-
Εκπεστέες προσωρινές διαφορές
Φορολογητέες
προσωρινές διαφορές είναι εκείνες οι διαφορές που θα καταλήξουν σε φορολογητέα
ποσά κατά τον προσδιορισμό του φορολογητέου κέρδους (φορολογικής ζημιάς) των
μελλοντικών χρήσεων, καθώς η λογιστική αξία του στοιχείου του Ενεργητικού ή της
υποχρέωσης ανακτάται ή διακανονίζεται.
Στο
μέλλον θα οδηγήσουν σε πληρωμή υψηλοτέρων φόρων και στο παρόν σε αναγνώριση
«Αναβαλλόμενης Φορολογικής Υποχρέωσης», καθώς θα ισχύει:
Λογιστική
αξία στοιχείου του Ενεργητικού > Φορολογική βάση
Þ Λογιστικά κέρδη >
Φορολογικά κέρδη
Η
εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) xxx
(Π) Μακροπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) xxx
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος
Εισοδήματος
πληρωτέος, υποχρέωση) xxx
Εκπεστέες
προσωρινές διαφορές είναι οι διαφορές που θα καταλήξουν σε ποσά που είναι
εκπεστέα κατά τον προσδιορισμό του φορολογητέου κέρδους (φορολογικής ζημιάς)
των μελλοντικών χρήσεων, καθώς η λογιστική αξία του στοιχείου του Ενεργητικού ή
της υποχρέωσης ανακτάται ή διακανονίζεται.
Έχουν
ως συνέπεια να καταβάλλεται μεγαλύτερος φόρος στην τρέχουσα χρήση και
χαμηλότερος σε μελλοντικές αναγνωρίζοντας έτσι Αναβαλλόμενη Φορολογική
Απαίτηση.
Στην
περίπτωση αυτή
Λογιστικά
κέρδη < Φορολογικά κέρδη
διότι Λογιστική αξία στοιχείου του Ενεργητικού
< Φορολογική βάση
ή Λογιστική αξία υποχρέωσης > Φορολογική
βάση
οπότε
η εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) xxx
(ΧΡ) Μακροπρόθεσμες Απαιτήσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) xxx
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος
Εισοδήματος
πληρωτέος, υποχρέωση) xxx
Οι
Βραχυπρόθεσμες Υποχρεώσεις, «Οφειλόμενος Φόρος Εισοδήματος», είναι το ποσό του
φόρου εισοδήματος πληρωτέο (επιστρεπτέο) στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο
υπολογίζεται επί του αναμορφωμένου φορολογητέου κέρδους της χρήσεως της
επιχειρήσεως.
Φορολογητέο
αποτέλεσμα = Λογιστικό αποτέλεσμα ± Προσωρινές διαφορές
αν φορολογητέο αποτέλεσμα (κέρδος)
Þ φορολογητέο αποτέλεσμα * φορολογικό
συντελεστή = φόρος εισοδήματος
(κέρδος) (ισχύων)
(υποχρέωση προς απόδοση)
ενώ
λογιστικό αποτέλεσμα *
φορολογικό συντελεστή = φόρος εισοδήματος
(κέρδος) (έξοδο
χρήσεως)
Ο φόρος
εισοδήματος λοιπόν αποτελεί το έξοδο της χρήσεως από φόρους και βαρύνει το
λογαριασμό «Αποτελέσματα χρήσεως». Υπολογίζεται επί των λογιστικών κερδών της
χρήσεως.
Άρα, φόρος
εισοδήματος (έξοδο) ≠ φόρος εισοδήματος πληρωτέος (υποχρέωση)
Μεταξύ
του φόρου εισοδήματος (από λογιστικό αποτέλεσμα) και του φόρου υποχρέωση (από
φορολογητέο αποτέλεσμα) παρεμβάλλεται ο αναβαλλόμενος φόρος (υποχρέωση ή
απαίτηση) προερχόμενος από τις προσωρινές διαφορές.
Απαραίτητη
προϋπόθεση για να αναγνωριστεί στον Ισολογισμό απαίτηση για αναβαλλόμενο φόρο
είναι να υπάρχει η βεβαιότητα ότι η επιχείρηση θα έχει στο μέλλον φορολογητέα
κέρδη ώστε να συμψηφίσει την απαίτηση με τη μελλοντική φορολογική υποχρέωση.
Οι
προσωρινές διαφορές δεν δημιουργούν το σχηματισμό αναβαλλόμενης φορολογίας όταν
προέρχονται από:
•
την αναπροσαρμογή της αξίας των παγίων στοιχείων του Ενεργητικού βάσει της
φορολογικής και μόνο νομοθεσίας. Αν όμως τα Δ.Λ.Π. απαιτούν την επανεκτίμηση
της αξίας των στοιχείων και την απεικόνιση της πραγματικής τους αξίας στον
Ισολογισμό, τότε οι προσωρινές διαφορές που εμφανίζονται οδηγούν στη δημιουργία
μιας αναβαλλόμενης φορολογίας, η οποία θα διακανονιστεί με τη χρήση του παγίου
στοιχείου (αποσβέσεις) ή με την πώλησή του. Αυτή καταχωρείται απευθείας στο
λογαριασμό των Ιδίων Κεφαλαίων και όχι στα Αποτελέσματα της χρήσεως.
•
την υπεραξία, δηλ. τη διαφορά που καταβάλλει ο αγοραστής μιας επιχείρησης
επιπλέον της ακριβοδίκαιης αξίας των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεων
που αποκτά κατά την αρχική αναγνώριση. Πολλές φορολογικές αρχές δεν επιτρέπουν
την απόσβεση της υπεραξίας ως μιας εκπεστέας δαπάνης κατά τον προσδιορισμό του
φορολογητέου εισοδήματος. Σε αυτές τις νομοθεσίες η υπεραξία έχει φορολογική
βάση μηδενική, διότι δέχονται τις αξίες των περιουσιακών στοιχείων όπως
διαμορφώνονται στις οικονομικές καταστάσεις της αποκτώμενης, εξ ου και δεν
προκύπτει αναβαλλόμενη φορολογία. Αν όμως η φορολογική νομοθεσία επιτρέψει την
απόσβεση της υπεραξίας, αναγνωρίζεται αναβαλλόμενη φορολογία.
•
τις επενδύσεις σε θυγατρικές, συγγενείς και κοινοπραξίες, μόνο όμως στην
περίπτωση που η μητρική επιχείρηση ελέγχει το χρόνο της αναστροφής των διαφορών
αυτών και είναι πιθανό ότι οι προσωρινές διαφορές δεν θα αναστραφούν στο
προβλεπτό μέλλον.
Οι
προσωρινές διαφορές προσδιορίζονται με βάση τη λογιστική αξία της απαίτησης ή
της υποχρέωσης. Απαγορεύεται η προεξόφληση των αναβαλλόμενων ποσών των
χρεωστικών ή πιστωτικών φόρων.
Για
τον υπολογισμό του αναβαλλόμενου φόρου χρησιμοποιείται ο φορολογικός
συντελεστής που θα ισχύει κατά την ημερομηνία πραγματοποίησης της διαφοράς.
Στην περίπτωση φορολογικών αλλαγών, οι επιπτώσεις από τις αλλαγές αυτές
καταχωρούνται στα αποτελέσματα ή στην καθαρή θέση (αν το στοιχείο εμφανίζεται
στην καθαρή θέση), ώστε να γίνει αναπροσαρμογή των παλιών στις νέες συνθήκες. Ο
λόγος είναι ότι οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις και υποχρεώσεις πρέπει
να αποτιμώνται με βάση τους φορολογικούς συντελεστές που αναμένεται να
εφαρμοστούν στην περίοδο κατά την οποία θα διακανονιστεί η απαίτηση ή η
υποχρέωση.
Οι
αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις απεικονίζονται στον Ισολογισμό στα «Πάγια
περιουσιακά στοιχεία Ενεργητικού και Mακροπρόθεσμες Aπαιτήσεις», ενώ οι αναβαλλόμενες φορολογικές υποχρεώσεις στο
Παθητικό «Προβλέψεις και Μακροπρόθεσμες Υποχρεώσεις».
Παραδείγματα φορολογητέων προσωρινών
διαφορών:
•
Φορολογικές αποσβέσεις αυξημένες σε σχέση με τις λογιστικές
οπότε: Φορολογ. κέρδος < Λογιστικό κέρδος
Þ Φόρος
έξοδο > Φόρος υποχρέωση
Þ
Αναβαλλόμενη Φορολογική Υποχρέωση
•
Έσοδα χρήσεως εισπρακτέα φορολογητέα σε ταμειακή βάση
•
Αναπροσαρμογή λογιστικής αξίας παγίων στοιχείων του Ενεργητικού, χωρίς ανάλογη
αναπροσαρμογή της φορολογικής τους αξίας.
Παράδειγμα:
Η
επιχείρηση «Ζ» αγόρασε ένα πάγιο στοιχείο την 2.1.2006 αξίας 90.000. Η ωφέλιμη
ζωή του καθορίστηκε σε 3 έτη, ενώ η φορολογική νομοθεσία ορίζει συντελεστή
απόσβεσης 50%. Ο συντελεστής φόρου εισοδήματος είναι 29%.
tΛύση:
Χρήση
2006:
Λογιστικές
αποσβέσεις: 90.000 / 3 έτη = 30.000
Φορολογ.
αποσβέσεις: 90.000 * 50% = 45.000
45.000
– 30.000 = 15.000 διαφορά αποσβέσεων
Η
διαφορά αυτή πρέπει να αφαιρεθεί από το λογιστικό αποτέλεσμα για να
προσδιοριστεί το φορολογητέο. Ο «φόρος εισοδήματος υποχρέωση» είναι χαμηλότερος
από το «φόρο έξοδο» και δημιουργείται έτσι μια αναβαλλόμενη φορολογική
υποχρέωση.
15.000
* 29% (φορολογ. συντελεστής) = 4.350 αναβαλλόμενη φορολογ. υποχρέωση
Έτσι
λοιπόν, αν τα λογιστικά κέρδη της εταιρίας είναι 100.000,00 ευρώ, τότε έχουμε:
Λογιστικά
κέρδη 100.000
–
15.000 (διαφορά αποσβέσεων,
επιπλέον φορολογικές)
Φορολογ. κέρδη 85.000
Λογιστικά
κέρδη 100.000 * 29% = 29.000 φόρος έξοδο
Φορολογ. κέρδη
85.000 * 29% = 24.650 φόρος υποχρέωση
29.000 φόρος έξοδο
–
24.650 φόρος υποχρέωση
4.350 αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση
Η
εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) 29.000
(Π) Μακροπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) 4.350
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος
Εισοδήματος
πληρωτέος, υποχρέωση) 24.650
Χρήση
2007:
90.000 σύνολο φορολογ. αποσβέσεων
–
60.000 σύνολο λογιστικών αποσβέσεων
30.000 διαφορά αποσβέσεων
Η
διαφορά αυτή δημιουργεί μια αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση 4.350 για τη
χρήση 2007 (30.000 * 29% = 8.700 Þ 8.700 – 4.350 της χρήσεως 2006 =
4.350).
Αν
υποθέσουμε ότι τα λογιστικά κέρδη της εταιρείας για τη χρήση 2007 είναι
100.000,00 ευρώ, ομοίως η εγγραφή που θα γίνει θα είναι η ίδια με της
προηγούμενης χρήσης.
Χρήση
2008:
Έστω
ότι αναπροσαρμόζεται η λογιστική αξία του παγίου στοιχείου σε 40.000 και η
ωφέλιμη ζωή του σε 1 επιπλέον χρόνο.
Μέχρι
στιγμής τα στοιχεία έχουν ως εξής:
Φορολογικά: 90.000 αξία
κτήσης παγίου στοιχείου
– 90.000 αποσβέσεις φορολογικές
0 αναπόσβεστη
αξία παγίου στοιχείου
Λογιστικά:
90.000 αξία κτήσης παγίου στοιχείου
– 60.000 αποσβέσεις λογιστικές
30.000 αναπόσβεστη
αξία παγίου στοιχείου
και σύνολο
αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης 2006 και 2007: 8.700.
Με
την αναπροσαρμογή της αξίας του στοιχείου σε 40.000 και τη νέα ωφέλιμη ζωή του
σε 2 έτη λογίζονται αποσβέσεις 20.000 (40.000 / 2).
Οι
αποσβέσεις αυτές είναι λογιστικές, φορολογικά δεν αναγνωρίζονται και
προστίθενται στο φορολογητέο αποτέλεσμα για τον υπολογισμό του φόρου
εισοδήματος.
Οπότε
20.000 (αποσβέσεις) * 29% = 5.800 φόρος υποχρέωση, πληρωτέος
40.000
(αναπροσ. αξία) – 30.000 (αναπόσβ. αξία παγίου πριν την αναπροσαρμογή) = 10.000
* 29% = 2.900 (α)
5.800 – 2.900 =
2.900 (β)
Το
πόσο των 2.900 (β) αφαιρείται από την αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση, δηλ.
σε χρέωση του λογαριασμού της αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης και το
υπόλοιπο των 2.900 (α) καταχωρείται στα Ίδια Κεφάλαια, «Αποθεματικό
αναπροσαρμογής παγίων», στη χρέωση του λογαριασμού αυτού.
Έτσι
αν τα λογιστικά κέρδη για τη χρήση 2008 είναι 100.000,00 ευρώ τότε:
Λογιστικά
κέρδη 100.000 * 29% = 29.000 φόρος έξοδο
Φορολογ.
κέρδη 120.000 * 29% = 34.800 φόρος
υποχρέωση
(Φορολογ. κέρδη =
Λογιστικά κέρδη 100.000 + 20.000 λογιστικές αποσβέσεις)
34.800 φόρος υποχρέωση
– 29.000 φόρος έξοδο
5.800
Η
εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) 29.000
(ΧΡ) Ίδια Κεφάλαια
Αποθεματικό αναπροσαρμογής
παγίων 2.900
(ΧΡ) Μακροπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) 2.900
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος
Εισοδήματος
πληρωτέος, υποχρέωση) 34.800
Χρήση
2009:
Στη
χρήση αυτή υπολογίζονται λογιστικές αποσβέσεις 20.000 (40.000 / 2 έτη), οι
οποίες δημιουργούν φόρο υποχρέωση 5.800 (20.000 * 29%), αφού φορολογικά δεν
αναγνωρίζονται και αναπροσαρμόζεται το λογιστικό αποτέλεσμα. Το ποσό αυτό
καταχωρείται σε χρέωση της αναβαλλόμενης φορολογικής υποχρέωσης, οπότε και
μηδενίζεται.
Αν
υποθέσουμε ότι τα λογιστικά κέρδη είναι 100.000,00 ευρώ για τη χρήση 2009, η
εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) 29.000
(ΧΡ) Μακροπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) 5.800
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος
Εισοδήματος
πληρωτέος, υποχρέωση) 34.800
Σχηματική
απεικόνιση:
Αναβαλλόμενη φορολογική υποχρέωση
(2008) 2.900
4.350 (2006)
(2009) 5.800
4.350 (2007)
Παραδείγματα Εκπεστέων Προσωρινών διαφορών:
•
Μειωμένες φορολογικές αποσβέσεις
Οι
μειωμένες
φορολογικές
αποσβέσεις Þ Λογιστικά κέρδη < Φορολογητέα κέρδη
συνεπώς Φόρος έξοδο < Φόρος υποχρέωση
οπότε Αναβαλλόμενη
Φορολογική Απαίτηση
Παράδειγμα:
Αγορά μηχανήματος
την 2.1.2006 με αξία κτήσεως 60.000 ευρώ. Κατά τη φορολογική νομοθεσία
αποσβένεται σε 3 έτη, ενώ η ωφέλιμη ζωή του ορίζεται στα 2 έτη σύμφωνα με τα
Δ.Λ.Π. Τα λογιστικά κέρδη θεωρούνται σταθερά και για τα 3 έτη στο πόσο των
100.000. Ο φορολογικός συντελεστής είναι 29%.
Λύση:
Αποσβέσεις
με βάση τη φορολογική νομοθεσία:
60.000
/ 3 έτη = 20.000
αποσβέσεις
με βάση τα Δ.Λ.Π.:
60.000
/ 2 έτη = 30.000
30.000
– 20.000 = 10.000 διαφορά
Σύμφωνα
με τη φορολογική νομοθεσία οι αποσβέσεις πρέπει να είναι χαμηλότερες κατά
10.000 εν σχέσει με τα Δ.Λ.Π.
οπότε
για τη χρήση 2006:
Λογιστικά
κέρδη 100.000
+
10.000 (αποσβέσεις επιπλέον φορολογικές)
Φορολογ. κέρδη 110.000
Λογιστικά
κέρδη 100.000 * 29% = 29.000 φόρος έξοδο
Φορολογ. κέρδη 110.000 * 29% = 31.900 φόρος υποχρέωση
31.900 φόρος υποχρέωση, πληρωτέος στο
Ελληνικό Δημόσιο
–
29.000 φόρος έξοδο
2.900 αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση
Η
εγγραφή θα έχει ως εξής:
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος) 29.000
(ΧΡ) Μακροπρόθεσμες Απαιτήσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) 2.900
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος Εισοδήματος) 31.900
Την
επόμενη χρήση, το 2007, εφόσον τα δεδομένα δεν αλλάζουν, θα ακολουθηθεί η ίδια
διαδικασία. Η εγγραφή θα είναι η ίδια.
Την
τελευταία χρήση, το 2008, σύμφωνα με τα Δ.Λ.Π. το πάγιο έχει αποσβεσθεί στις
χρήσεις 2006 και 2007, αφού η ωφέλιμη ζωή του είναι 2 έτη. Όμως κατά τη
φορολογική νομοθεσία η απόσβεση του παγίου είναι 20.000 για τη χρήση 2008, αφού
αποσβένεται σε 3 έτη,
οπότε
Λογιστικά
κέρδη 100.000
– 20.000
(αποσβέσεις φορολογικές)
Φορολογ. κέρδη 80.000
Λογιστικά
κέρδη 100.000 * 29% = 29.000 φόρος έξοδο
Φορολογ.
κέρδη 80.000 * 29% = 23.200 φόρος
υποχρέωση
29.000 φόρος έξοδο
–
23.200 φόρος
υποχρέωση
5.800 αναβαλλόμενη φορολογική απαίτηση, (σε
πίστωση του λογαριασμού αυτού).
Για
τις χρήσεις 2006 και 2007 το συνολικό ποσό του λογαριασμού «Μακροπρόθεσμες
Απαιτήσεις, αναβαλλόμενος φόρος εισοδήματος» είναι:
-
2006: 2.900
-
2007: 2.900
5.800
Με
την εγγραφή που θα ακολουθήσει για τη χρήση 2008, θα μηδενιστεί το ποσό της
αναβαλλόμενης φορολογικής απαίτησης,
(ΧΡ) Αποτελέσματα χρήσεως
(Φόρος Εισοδήματος, έξοδο) 29.000
(Π) Μακροπρόθεσμες
Απαιτήσεις
(Αναβαλλόμενος Φόρος
Εισοδήματος) 5.800
(Π) Βραχυπρόθεσμες
Υποχρεώσεις
(Οφειλόμενος Φόρος Εισοδήματος) 23.200
•
Αποδοχές συνταξιοδότησης προσωπικού, οι οποίες εκπίπτουν σε ταμειακή βάση.
Οπότε η φορολογική βάση είναι μηδενική.
Αποδοχές
συνταξιοδότησης προσωπικού Þ Λογιστικά κέρδη < Φορολογ. κέρδη,
διότι η πρόβλεψη αυτής της δαπάνης προστίθεται στο λογιστικό αποτέλεσμα για τον
προσδιορισμό του φορολογητέου αποτελέσματος, από τον οποίο θα υπολογιστεί ο
φόρος εισοδήματος υποχρέωση, πληρωτέος στο Ελληνικό Δημόσιο.
•
Έξοδα ίδρυσης και Α΄ εγκατάστασης. Φορολογικά αναγνωρίζονται και αποσβένονται
είτε εφάπαξ είτε σε 5 έτη.
•
Σε μια ενοποίηση επιχειρήσεων που συνιστά εξαγορά, το κόστος απόκτησης
κατανέμεται στα καταχωρημένα περιουσιακά στοιχεία και υποχρεώσεις με βάση την
εύλογη αξία τους κατά την ημερομηνία της πράξης ενοποίησης.
Τα
Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα στη χώρα μας εφαρμόζονται προς το παρόν από εταιρείες
που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου