ΠΕΣΜΕΡΓΚΑ

Πεσμεργκά: Αυτοί που αντιμετωπίζουν τον θάνατο

Το ιστορικό

 

Τις τελευταίες εβδομάδες οι Πεσμεργκά πολεμούν ενάντια στους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ) στο Ιράκ. Πεσμεργκά σημαίνει «εκείνοι που αντιμετωπίζουν το θάνατο». Πρόκειται για τους Κούρδους μαχητές του Ιρακινού Κουρδιστάν, της ημιαυτόνομης περιοχής στο Βόρειο Ιράκ, η οποία έχει αναγνωριστεί τόσο από την ιρακινή κυβέρνηση, όσο και από τα Ηνωμένα Έθνη. 

 Μάρθα Βασίλη

Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ έχει ήδη ανακοινώσει ότι παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στους Κούρδους μαχητές, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους τζιχαντιστές, όπως και η Γαλλία, ενώ την Παρασκευή αναμένεται να αποφασισεί σχετικά και η ΕΕ.

Σήμερα οι Πεσμεργκά, εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 190.000. Έχουν τις ρίζες τους στις

φυλετικές ομάδες που φύλαγαν τα σύνορα στα τέλη του 19ου αιώνα, αλλά οργανώθηκαν επίσημα σε πολεμικό Σώμα των Κούρδων μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Όσο το εθνικό κίνημα των Κούρδων μεγάλωνε, τόσο ενισχυόταν και η ταυτότητα των Πεσμεργκά ένα ως βασικό στοιχειο του κουρδικού πολιτισμού. Έτσι, οι Πεσμεργκά εξελίχθηκαν από προστάτες μιας φυλής σε εθνικούς μαχητές για ένα ανεξάρτητο κουρδικό κράτος.

Οι σύγχρονοι Πεσμεργκά είναι κυρίως βετεράνοι των μαχών εναντίον των δυνάμεων της ιρακινής κυβέρνησης καθώς και των εσωτερικών συγκρούσεων μεταξύ κουρδικών ομάδων.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στην περιοχή του Κουρδιστάν - που νωρίτερα αποτελούσε μια στρατηγικά ουδέτερη ζώνη μεταξύ της Οθωμανικής και της Περσικής Αυτοκρατορίας- άρχισε να αναπτύσσεται ένας εθνικός αυτοπροσδιορισμός με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους, όπως αυτά που είχαν δημιουργηθεί πρόσφατα στην ευρύτερη περιοχή (Ιράκ, Συρία και Τουρκία) στα εδαφικά κατάλοιπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .

Μετά την πτώση της, υπήρχε ένα κενό εξουσίας και οι Κούρδοι άρχισαν να αγωνίζονται για τη δημιουργία ενός δικού τους κράτους.

Μέχρι τη δεκαετία του 1970, οι Κούρδοι ήταν διχασμένοι σε δύο παρατάξεις, στον βορά και το νότο του Ιρακινού Κουρδιστάν. Ωστόσο, σύντομα ήρθαν σε σύγκρουση με το Ιρακινό κράτος και έτσι οι κουρδικές φυλετικές – εθνοτικές ομάδες ενώθηκαν και το κίνημα για την ανεξαρτησία τους ενισχύθηκε.

Μέχρι τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ στη δεκαετία του 1980,οι Πεσμεργκά είχαν εξελιχθεί σε μια αποτελεσματική πολεμική δύναμη ανταρτών. 

Πολλοί Κούρδοι μαχητές είχαν αυτομολήσει από το ιρακινό στρατό του Σαντάμ Χουσεΐν, και όταν οι Πεσμεργκά  ενώθηκαν ώστε να διεκδικήσουν εδάφη στο ιρακινό Κουρδιστάν, ο Σαντάμ Χουσεΐν αποφάσισε να δράσει.

Κάποιοι Κούρδοι μαχητές είχαν πολεμήσει στο παρελθόν στο πλευρό των δυνάμεων του Σαντάμ Χουσεΐν στον πόλεμο κατά του Ιράν. Όμως στη συνέχεια, πολλοί Πεσμεργκά στη συνέχεια συμμάχησαν με ιρανικές στρατιωτικές δυνάμεις προκειμένου πάρουν υπό τον έλεγχό τους περισσότερες περιοχές στο ιρακινό Κουρδιστάν.

Τότε (1988) ο Σαντάμ Χουσεΐν άρχισε την «επιχείρηση Ανφαλ», μια επιχείρηση μαζικής εξόντωσης των Κούρδων, συλλογική τιμωρία επειδή πολέμησαν στο πλευρό ιρανικών δυνάμεων.

Κατά τη διαβόητη επίθεση στην Χαλέμπτζα με δηλητηριώδη αέρια, πέντε χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν και πάνω πάνω από 7.000 αρρώστησαν ή τραυματίστηκαν.
Μετά από την επιχείρηση Ανφάλ, οι Πεσμεργκά αναγκάστηκαν να σταματήσουν τις πολεμικές τους δράσεις, καθώς πάνω συνολικά πάνω από ένα εκατομμύριο  Κούρδοι είχαν εκτοπιστεί η σκοτωθεί.

Καθ’ όλη τη διάρκεια του 1990, οι Πεσμεργκά, παρά τις απώλείες τους, συνέχισαν να μάχονται τις Ιρακινές δυνάμεις.

Όμως, οι εσωτερικές εντάσεις συνέχισαν να υπάρχουν και δεν άργησαν να μετατραπούν σε πόλεμο μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων κουρδικών παρατάξεων, το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP), με επικεφαλής τον Μασούντ Μπαρζανί, και την Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK), με επικεφαλής τον Τζαλάλ Ταλαμπανί, ο οποίος τελικά έγινε ο ιρακινός πρόεδρος.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι γυναίκες μαχήτριες άρχισαν να στρατολογούνται στους κόλπους των Πεσμεργκά, με στόχο να αυξηθεί ο αριθμός των δυνάμεών τους  στον αγώνα κατά του Σαντάμ Χουσεΐν.

Μετά τη συμφιλίωση μεταξύ των δύο αντίπαλων κουρδικών παρατάξεων που σφραγίστηκε από τη Σύμβαση της Ουάσιγκτον του 1998, οι Ειδικές Δυνάμεις των ΗΠΑ έστειλαν πράκτορες της CIA στο Κουρδιστάν. Σημειώνεται πως οι ΗΠΑ συνεργάστηκαν με τους Πεσμεργκά, οι οποίοι έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Σαντάμ Χουσείν το 2003.

Όταν ο Τζαλάλ Ταλαμπανί εξελέγη ως ο έκτος πρόεδρος του Ιράκ, και ο  Μασούντ Μπαρζανί, εξελέγη πρόεδρος του ιρακινού Κουρδιστάν, οι ελπίδες των Κούρδων για αυτοδιάθεση συνέχισαν να αυξάνονται.

Πηγή tvxs 

WWW.FOTAVGEIA.BLOGSPOT.COM