May Day στην Βρετανία και Schouble Day στην Ευρωπαική Ενωση.
Του Γ. ΠΟΤΑΜΙΑΝΟΥ
Η απουσία ευρωπαικής κοινωνικής πολιτικής επιτρέπει την επιβολή άκαμπτης λιτότητας.
Ένα μεγάλο μέρος της ομιλίας της Πρωθυπουργού Μέι στο Μπέρμινχαμ, κέντρο βιομηχανικής περιοχής σε αποδιάρθρωση, αφιερώθηκε στην ανάγκη «διόρθωσης των υπερβολών του καπιταλισμού». Υποσχέθηκε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι «Το Brexit σημαίνει Brexit.» Δεύτερον, αναγνωρίζοντας τον ρόλο της διευρυνόμενης κοινωνικής ανισότητας στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, είπε ότι προκρίνει ένα «όραμα μιας χώρας που δουλεύει για τον καθένα – και όχι για τους λιγοστούς προνομιούχους». Η Τ.Μέι αναφέρθηκε εκτενώς στο πρόβλημα της ανισότητας, σε αντίθεση με το κόμμα της. «Αν γεννηθείς φτωχός, θα πεθάνεις κατά μέσο όρο εννιά χρόνια νωρίτερα από τους άλλους. Αν είσαι ένα παιδί της εργατικής τάξης, έχεις λιγότερες πιθανότητες να πας στο πανεπιστήμιο…»ανέφερε.
Αντίθετα, τα προβλήματα κοινωνικής συνοχής που επηρρέασαν το Brexit, δεν απασχόλησαν την συνάντηση του Εurogroup μετά το δημοψήφισμα. Πολλοί υπουργοί εξέφρασαν ανησυχία, τονίζοντας ότι μια παρατεταμένη αβεβαιότητα μεγαλώνει το «ρίσκο στις αγορές». Ο επίτροπος Μοσκοβισί αναφέρθηκε σε μία πρώτη εκτίμηση της Ε. Επιτροπής για τις συνέπειες του Brexit στην Ευρωζώνη, λέγοντας ότι αναμένεται μείωση της ανάπτυξης 0,2%-0,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2017. Βέβαια η δήλωση ήταν παρισσότερο πολιτική καθώς οι οικονομικές επιπτώσεις μπορούν να εκτιμηθούν μόνο μετά τον προσδιορισμό της νέας σχέσης ΕΕ- Βρετανίας, όπως δήλωσε με ειλικρίνεια ο Ντομπρόφσκις.
Οι παλιτικές αναφορές αφορούν κυρίως την αντίδραση του χρηματοοικονομικού τομέα.Το Βrexit προκάλεσε ωστόσο, περιορισμένη αναταραχή στην παγκόσμια αγορά, κυρίως με την πτώση της στερλίνας. Καθησυχαστικός, ο Διευθυντής της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών J. Caruana, δήλωσε πως οι Κεντρικές τράπεζες στήριξαν την χρηματοοικονομική σταθερότητα, μέσω συναλλαγματικών παρεμβάσεων. Ομως ο Γ. Νταισεμπλουμ επέμεινε, πως η ευρωζώνη «πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης της τραπεζικής ένωσης», χωρίς καμμία αναφορά στα προβλήματα κοινωνικής συνοχής που επηρρέασαν το Brexit και συντηρούν τους ξενοφοβικούς εθνικισμούς.
Οι υπουργοί είχαν επίσης μια σύντομη συζήτηση για το θέμα των ελλειμμάτων Ισπανίας και Πορτογαλίας, εγκρίνοντας ομόφωνα την έκθεση της Κομισιόν, που συμπεραίνει πως οι δύο χώρες δεν ανέλαβαν δράση για να διορθώσουν τα ελλείμματά τους. Το Ecofin έδωσε το «πράσινο φως» στην Κομισιόν, να αποφασίσει αν θα επιβληθεί πρόστιμο ή όχι. Αυτό μπορεί να είναι 2% του προυπολογισμού τους η μπλοκάρισμα των ευρωπαϊκών κονδυλίων για το 2017. Ο Π. Μοσκοβισί όμως, έσπευσε να δηλώσει ότι «Είναι πιθανό οι κυρώσεις αυτές να ισοδυναμούν με μηδέν, υπό την προϋπόθεση ότι οι κυβερνήσεις Ισπανίας και Πορτογαλίας θα μας δώσουν τις απαντήσεις που περιμένουμε ως προς το πώς θα μειώσουν τα ελλείμματά τους». Ηδη η Ισπανία θα αυξήσει την φορολογία στις επιχειρήσεις.
Ομως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώθηκε στις ιταλικές τράπεζες. Ό Ντάισελμπλουμ δήλωσε «οι ιταλικές τράπεζες βρίσκονται πλέον στα χέρια των ευρωπαϊκών αρχών». Τόνισε ότι οι επενδυτές που είχαν κέρδη πρέπει να συνεισφέρουν στην εκκαθάριση των τραπεζών, κάτι που όμως δεν υποστήριξε ποτέ για την Ελλάδα. Ωστόσο, ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας δήλωσε πως «Πρόκειται για ένα προληπτικό εργαλείο που θα ενεργοποιηθεί προς την κατεύθυνση της απόλυτης προστασίας των αποταμιευτών».
Η ασυμφωνία Ιταλίας και Βρυξελλών, οφείλεται στο ότι η Γερμανία είναι ανένδοτη σε συμβιβασμό επί των κανόνων της τραπεζικής ένωσης που από 1/1/1016 απαγορεύουν τη στήριξη των προβληματικών τραπεζών με κρατικά χρήματα (bail-in). Το σχέδιο που συζητείται, είναι η παροχή κρατικών εγγυήσεων στην πώληση χαρτοφυλακίων με κόκκινα δάνεια. Η Ρώμη θα αποφασίσει, μετα τα στρες τεστς της 29ης Ιουλίου. Βεβαίως το bail-in συνεπάγεται πολιτικούς και κοινωνικούς κινδύνους, καθώς μικρο-επενδυτές κατέχουν τραπεζικά ομόλογα της τάξεως των 200 δισ. ευρώ.
Η ΕΕ δεν έχει μόνο στη Βρετανία αρνητική εικόνα, όπως αντελήφθη η κ. Μέι. Ο ευρωσκεπτικισμός οφείλεται στο ρόλο της ΕΕ αναφορικά με την (νεοφιλελεύθερη) παγκοσμιοποίηση. Το ελεύθερο εμπόριο δημιουργεί μια τεράστια δυναμική καινοτομίας και πλούτου. Ομως αυτός ο πλούτος δεν κατανέμεται δίκαια. Κάποιοι βλέπουν την θέση τους να χειροτερεύει είτε επειδή χάνουν τη δουλειά τους είτε επειδή μειώνεται το εισόδημά τους.
Καθώς η αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου εμποδίζεται πολιτικά, εκατομμύρια ανθρώπων σε όλη την ευρώπη, αναπτύσουν φθόνο για τους κερδισμένους της άνισης κατανομής, αλλά και εχθρότητα εναντίον του πολιτικού κατεστημένου που επιτρέπει και υπερασπίζεται την ανισοκατανομή. Είναι φανερό πως η «γερμανική» ΕΕ με την πολιτική λιτότητας επιλέγει να ανήκει σε αυτό το κατεστημένο. Δεν είναι τυχαίο που τα ευρωπαικά όργανα δεν έχουν καμμία αρμοδιότητα για την κοινωνική πολιτική. Η κοινωνική πολιτική είναι στα χέρια των εθνικών κυβερνήσεων και αυτές εκβιάζονται είτε με Μνημόνια είτε με το δημοσιονομικό Σύμφωνο. Οι κανόνες των ευρωπαικών προυπολογισμών καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την ανακούφιση των χαμένων (κυρίως νότια ευρώπη).
Η πολιτική της λιτότητας θέλει τους εργαζόμενους «ευέλικτους και ελαστικούς». Η κοινωνική ασφάλιση θεωρείται μη παραγωγική και καταργείται. Οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες στρέφονται με διάφορους τρόπους εναντίον εκείνων που επιβάλλουν αυτές τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που τους βυθίζουν στην φτώχεια και την δυστυχία. Ολο και περισσότεροι πιστεύουν, πως πριν προτείνουμε «περισσότερη Ευρώπη», θα πρέπει να αλλάξει η σημερινή πολιτική, που οδηγεί τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης στον καιάδα.
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου