ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΥΝΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ – ΠΑΝΩ ΑΠΟ 70 ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ
Ambassador
Ένα σοβαρό θέμα που πιθανόν να απασχολήσει στο μέλλον την ΕΕ είναι οι υπαρκτές εθνικιστικές τάσεις εντός της ΕΕ καθώς επίσης οι πιθανές μελλοντικές συνέπειες του Brexit .
Χρησιμοποιώντας ως αναλυτικό εργαλείο και μέσο σκέψης τον επισυναπτόμενο χάρτη, μας δίνεται η ευκαιρία να προβληματιστούμε για το μέλλον της Ευρώπης. Είναι σαφές ότι δεν είναι μια πρόβλεψη για το πως τα σύνορα της Ευρώπης θα μοιάζουν στο μέλλον
.
Ο χάρτης προσδιορίζει τομείς στην Ευρώπη με ισχυρές εθνικιστικές τάσεις .
Στην Ισπανία για παράδειγμα, το πρόβλημα με την Καταλονία είναι υπαρκτό για πολλά έτη, η τοπική κυβέρνηση επιθυμεί να οδηγήσει την Καταλονία σε δημοψήφισμα με το ερώτημα της ανεξαρτησίας της. Το κοινοβούλιο της βορειοανατολικής περιοχής της Ισπανίας είχε πάρει την απόφαση τον Οκτώβριο του 2016, να διενεργήσει δημοψήφισμα τον Σεπτέμβριο του 2017. Τον Δεκέμβριο, ωστόσο, αποφασίστηκε η αναστολή της για να έρθει το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο προχώρησε στην ακύρωση της εν λόγω απόφασης, κρίνοντας την ως “αντισυνταγματική”.
Η χώρα των Βάσκων, η Σκωτία, η βόρεια Ιταλία, η Βαυαρία, περιοχές με μεγάλη επιρροή στις οικονομίες των κρατών τους, θα μπορούσαν να ζητήσουν τη δική τους ανεξαρτησία για να υπερασπιστούν τα τοπικά κεκτημένα τους. Στις περιοχές αυτές τα τοπικιστικά ρεύματα ενισχύονται χρόνο με τον χρόνο όσο “βαθαίνει” η ύφεση. Πλούσιες περιοχές διαπιστώνουν το εισόδημα τους να φθίνει και εντός των συνόρων τους να δημιουργούνται προβλήματα που δεν υπήρχαν στο παρελθόν.
Σε πολλές από αυτές τις περιοχές, αποσχιστικά κινήματα μπορεί να ευνοούνται από την μειοψηφία του πληθυσμού. Το θέμα δεν είναι το μέγεθος τους, αλλά μάλλον ότι σε όλες αυτές τις περιοχές υπάρχει στοιχείο εθνικής συνείδησης, που αντιτίθεται με τα υφιστάμενα σύνορα των εθνών-κρατών της Ευρώπης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως έχει διαμορφωθεί δείχνει την εικόνα ενός οργανισμού, που τα μέλη κράτη δεν δύνανται να αποφασίζουν για το πως επιθυμούν να διαμορφώνουν την πολιτική τους και πως να εφαρμόζουν την δική τους Εθνική Στρατηγική..
Η ΕΕ την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν δείχνει την εικόνα μιας κυρίαρχης οντότητας, αλλά απαιτεί να έχει περισσότερη εξουσία, από το να εμφαίνεται ως ένας οργανισμός στον οποίο να υφίστανται οι αρχές του ελεύθερου εμπορίου, της ισονομίας, των ίδιων ευκαιριών και της ορθολογιστικής ανάπτυξης των κρατών μελών της.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ επέτρεψαν να απολέσουν μέρος της κυριαρχίας τους, δίνοντας το δικαίωμα στις Βρυξέλλες να προβεί σε αυτή την ενέργεια. Υπήρξαν όμως κράτη μελή που με τις αντιδράσεις τους, δεν το επέτρεψαν να συμβεί.
Έτσι, όταν προέκυψαν σοβαρά ζητήματα (όπως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η εισροή Συρίων και άλλων προσφύγων), ορισμένα κράτη μέλη της ΕΕ, πήραν την απόφαση να επιλύσουν το πρόβλημα, διασφαλίζοντας τα εθνικά τους συμφέροντα με τον τρόπο που αυτά έκριναν σκόπιμο και εφήρμοζαν πριν αυτά να ενταχθούν στην ΕΕ.
Αντί να εφαρμόσουν το «ένας για όλους και όλοι για έναν», τα κράτη- μέλη, εφάρμοσαν την δική τους εθνική στρατηγική, αποβλέποντας στην προστασία των εθνικών τους συμφερόντων.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα μέτρα που πήραν χώρες σαν την Ουγγαρία, την Αυστρία, Βουλγαρία για την προστασία των συνόρων τους, στην πρόσφατη μεταναστευτική κρίση.
Το Brexit κλόνισε τα θεμέλια της ΕΕ το 2016. Οι εκλογές στη Γαλλία και τη Γερμανία και η εσωτερική αστάθεια στην Ιταλία, πιθανόν να ταρακουνήσουν ακόμη περισσότερο τα θεμέλια της ΕΕ το 2017.
Το Brexit μας δημιουργεί ένα βαθύτερο ερώτημα: Πώς θα ορίζεται η εθνική κυριαρχία των κρατών στον 21ο αιώνα ; Οι πιο σημαντικές συνέπειες του Brexit προς το παρόν δεν έχουν φανεί στον ορίζοντα.
Θα πρέπει να αναμένουμε να διαπιστώσουμε την επίδραση και τον αντίκτυπο που πιθανόν να έχει στο πολιτικό μέλλον του Ηνωμένου Βασιλείου. Όλα τα έθνη-κράτη της Ευρώπης δεν στηρίζονται σε σταθερές βάσεις, λαμβάνοντας υπόψη περιπτώσεις όπως οι αποσχιστικές τάσεις στην Ισπανία.
Στις Βρυξέλλες την παρούσα χρονική περίοδο τηρούν μια στάση ενωτική και η γενική γραμμή είναι να εμφαίνεται η ΕΕ ως ενωμένη και ισχυρή. Ο χάρτης μας βοηθά να διαπιστώσουμε τον βαθμό δυσκολίας να διατηρηθεί η ενωτική γραμμή για την ΕΕ, αλλά και για ορισμένα από τα έθνη-κράτη της Ευρώπης.
Συμπεράσματα
Η Εθνική Στρατηγική των κρατών αποτελεί καταλυτικό παράγοντα για την προστασία των εθνικών συμφερόντων.
Η ΕΕ με τις αποφάσεις της δείχνει ότι αδυνατεί να διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα των μελών της, με αποτέλεσμα τα κράτη μέλη να λαμβάνουν άμεσα μέτρα για την προστασία των συνόρων τους.
Η δημιουργία νέων ανεξαρτήτων χωρών (π.χ. Καταλονία με πρωτεύουσα την Βαρκελώνη), φαίνεται δύσκολο να υλοποιηθεί, όταν απέναντι υπάρχουν οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης.
Οι συνέπειες του Brexit δεν είναι ορατές και θα απαιτηθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα στην Μεγάλη Βρετανία για να αποκατασταθεί η εσωτερική αβεβαιότητα (πιθανές αλλαγές στη ηγεσία των πολιτικών κομμάτων, ενδεχόμενο νέων εκλογών ).
Υπτγος ε.α Δεληγιάννης Κων/νος
Πρώην Επιτελής ΝΑΤΟ στο CC-LAND
Μαδρίτη και Αντιπρόσωπος στην
CEPC( Civil Emergency Planning Committee )
Και ερευνητικών προγραμμάτων (ΙDIRA-Ιinteroperability of Data and Procedures in Large Scale Multinational Disaster Response Actions ) στην ΕΕ.
http://ambassadorsatlarge.com
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου