Ο νεοοθωμανικός επεκτατισμός είναι υπαρκτός και γεγονός χωρίς επιστροφή.
Η δε αποικιοκρατική αντίληψη των παγκόσμια ισχυρών δείχνει ότι επανακάμπτει είτε με θρασύτητα (απελάσεις Ρώσων διπλωματών με επίφαση αλληλεγγύης), είτε δια μέσου τρίτων (σχέση Daesh -ΗΠΑ),είτε υπογείως (Κόσοβο -Τουρκία).
Τα αδιέξοδα του άυλου χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου που ψάχνει άνάπτυξη δεικτών παραγωγής, παγκόσμια εμφανέστατα και μη αμελητέα.
Η προσπάθεια του δε των οικονομικών ελίτ να ελέγξουν το online παγκόσμιο Τραπεζικό σύστημα δείχνουν την παρακμή του, ιδιαίτερα δε στην Ελλάδα της υποταγής με την ανυπαρξία του Τραπεζικού συστήματος για τον λαό.
Οι παγκόσμιες εμπόλεμες μικροαναφλέξεις-συρράξεις με πολεμικές ιαχές και ρουκέτες εμφανίζονται όλο και πιο συχνά επιβεβαιώνοντας ότι ο γ΄παγκόσμιος πόλεμος δεν είναι πλέον κάτι τόσο μακρινό.
Μπορεί οι εμπορικές διακρατικές συμφωνίες να δείχνουν νόμιμη "αξιοπρέπεια", για να εξισορροπούν τα οικονομικά συγκρίσιμα μεγέθη μεταξύ φτωχών και πλουσίων, οι προτιμησιακές όμως συμφωνίες μεταξύ κρατών - οργανισμών, δείχνουν την σήψη και την διαφθορά των πολιτικών ηγετών που νέμονται την εξουσία και τις νομικές εμπορικές "διαδρομές" εν αγνοία της πραγματικής οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση στην σημερινή Ελλάδα των μνημονίων, εφαρμόζονται αισχρά πειραματικά μοντέλα εξαθλίωσης -υποταγής -διάλυσης συνειδήσεων αλλά και του οικονομικού αυτοπροσδιορισμού ενός ολόκληρου Έθνους.
Το γεγονός αυτό καθαυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από εν δυνάμει αναπτυσσόμενες μέχρι πρότινος οικονομίες και δη της Τουρκίας.
Οι παγκόσμιες εμπόλεμες μικροαναφλέξεις-συρράξεις με πολεμικές ιαχές και ρουκέτες εμφανίζονται όλο και πιο συχνά επιβεβαιώνοντας ότι ο γ΄παγκόσμιος πόλεμος δεν είναι πλέον κάτι τόσο μακρινό.
Μπορεί οι εμπορικές διακρατικές συμφωνίες να δείχνουν νόμιμη "αξιοπρέπεια", για να εξισορροπούν τα οικονομικά συγκρίσιμα μεγέθη μεταξύ φτωχών και πλουσίων, οι προτιμησιακές όμως συμφωνίες μεταξύ κρατών - οργανισμών, δείχνουν την σήψη και την διαφθορά των πολιτικών ηγετών που νέμονται την εξουσία και τις νομικές εμπορικές "διαδρομές" εν αγνοία της πραγματικής οικονομίας.
Σε κάθε περίπτωση στην σημερινή Ελλάδα των μνημονίων, εφαρμόζονται αισχρά πειραματικά μοντέλα εξαθλίωσης -υποταγής -διάλυσης συνειδήσεων αλλά και του οικονομικού αυτοπροσδιορισμού ενός ολόκληρου Έθνους.
Το γεγονός αυτό καθαυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από εν δυνάμει αναπτυσσόμενες μέχρι πρότινος οικονομίες και δη της Τουρκίας.
Οι πολεμικές ιαχές των Νεοοθωμανών που εκμεταλλευόμενοι αυτήν την συγκυρία πλέον, έχουν φτάσει στα αυτιά των κωφευόντων βροντερά επί σειρά ετών πολιτικών της χώρας μας προκαλώντας τους αμηχανία και πονοκέφαλο.
Τα δε ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή και η εν εξελίξει "νέα Γιάλτα" αναγκάζουν τους νεοθωμανούς να βρυχώνται διεκδικώντας μερίδια της νέας πίτας απαιτώντας ουσιαστικά αναθεώρηση της συνθήκης της Λοζάνης.
Το γεγονός αυτής καθ αυτής της "αιτούμενης" μονομερώς αναθεώρησης αφορά το νομικό μέρος και το αισθητικό του αμπαλάρισμα στην εσωτερική Τούρκικη κοινωνία.
Στην πράξη τα κοινωνικά αδιέξοδα της Τουρκικής κοινωνίας, η οικονομική κατάρευση ενός μοντέλου που στηρίχτηκε κατά βάση σε Γερμανικά κεφάλαια και η ανάπτυξη εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας έθρεφαν ένα τέρας χωρίς αντίστοιχη ανάπτυξη κουλτούρας πολιτισμικής και με παιδεία άκρως μιλιταριστική.
Σήμερα που οι εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι στην τελική τους φάση και οι νεοθωμανοί απαιτούν εκβιαστικά, το τέρας έχει ήδη εκτραφή ,και μάλιστα έχει βάλει και στρατιωτικό πόδι στην Αφρικανική ήπειρο αλλά και στο ευρύτερο Βαλκανικό τόξο,χωρίς να αναφερόμαστε στην μάχιμη ζώνη στην Συρία, Κουρδιστάν, Ιράκ,κ.α.
Το αδιέξοδο της στρατηγικής των νεοθωμανών και η βουλιμία για επανασύσταση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν τους επιτρέπει να οπισθοχωρήσουν στα όποια αιτήματα τους.
Και οι ίδιοι το γνωρίζουν, είναι θέμα επιβίωσης του υπάρχοντος σημερινού πολιτικού συστήματος στην Τουρκία.
Είναι θέμα στήριξης της αυταρχικά ελεγχόμενης οικονομίας της βιομηχανίας των όπλων της.
Οι πολεμικές ιαχές των νεοθωμανών δεν υπάρχει περίπτωση να μην ενταθούν σε σημείο σύρραξης απέναντι στον αδύναμο κρίκο.
Και κανείς μα κανείς "σύμμαχος" δεν θα στηρίξει την Ελλάδα , παρά μόνο για ίδια συμφέροντα ευκαιριακά απέναντι σε ένα κράτος χωρίς κυρίαρχη πολιτική ηγεσία και χωρίς δικαιώματα κυριαρχικά.
Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: η σωματική δύναμη μαζί με φρόνηση ωφέλησε, αλλά χωρίς αυτή, τους περισσότερους τους έβλαψε.
www.fotavgeia.blogspot.com
Τα δε ενεργειακά συμφέροντα στην περιοχή και η εν εξελίξει "νέα Γιάλτα" αναγκάζουν τους νεοθωμανούς να βρυχώνται διεκδικώντας μερίδια της νέας πίτας απαιτώντας ουσιαστικά αναθεώρηση της συνθήκης της Λοζάνης.
Το γεγονός αυτής καθ αυτής της "αιτούμενης" μονομερώς αναθεώρησης αφορά το νομικό μέρος και το αισθητικό του αμπαλάρισμα στην εσωτερική Τούρκικη κοινωνία.
Στην πράξη τα κοινωνικά αδιέξοδα της Τουρκικής κοινωνίας, η οικονομική κατάρευση ενός μοντέλου που στηρίχτηκε κατά βάση σε Γερμανικά κεφάλαια και η ανάπτυξη εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας έθρεφαν ένα τέρας χωρίς αντίστοιχη ανάπτυξη κουλτούρας πολιτισμικής και με παιδεία άκρως μιλιταριστική.
Σήμερα που οι εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι στην τελική τους φάση και οι νεοθωμανοί απαιτούν εκβιαστικά, το τέρας έχει ήδη εκτραφή ,και μάλιστα έχει βάλει και στρατιωτικό πόδι στην Αφρικανική ήπειρο αλλά και στο ευρύτερο Βαλκανικό τόξο,χωρίς να αναφερόμαστε στην μάχιμη ζώνη στην Συρία, Κουρδιστάν, Ιράκ,κ.α.
Το αδιέξοδο της στρατηγικής των νεοθωμανών και η βουλιμία για επανασύσταση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν τους επιτρέπει να οπισθοχωρήσουν στα όποια αιτήματα τους.
Και οι ίδιοι το γνωρίζουν, είναι θέμα επιβίωσης του υπάρχοντος σημερινού πολιτικού συστήματος στην Τουρκία.
Είναι θέμα στήριξης της αυταρχικά ελεγχόμενης οικονομίας της βιομηχανίας των όπλων της.
Οι πολεμικές ιαχές των νεοθωμανών δεν υπάρχει περίπτωση να μην ενταθούν σε σημείο σύρραξης απέναντι στον αδύναμο κρίκο.
Και κανείς μα κανείς "σύμμαχος" δεν θα στηρίξει την Ελλάδα , παρά μόνο για ίδια συμφέροντα ευκαιριακά απέναντι σε ένα κράτος χωρίς κυρίαρχη πολιτική ηγεσία και χωρίς δικαιώματα κυριαρχικά.
Ρώμη δε μετά φρονήσεως ωφέλησεν, άνευ δε ταύτης πλείον τους έχοντας έβλαψεν.
Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας
μτφρ: η σωματική δύναμη μαζί με φρόνηση ωφέλησε, αλλά χωρίς αυτή, τους περισσότερους τους έβλαψε.
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου