Χατζηαναγνώστου Γιώργος
''Eiναι στο χέρι μου να μεγαλώσω την επιχείρηση μου ".
Φράση που συχνά αποτυπώνει τις σκέψεις των Μικρομεσαίων επιχειρηματιών στην Ελλάδα το 2013. Μια βαθιά και αμερόληπτη ανάλυση σε ρεαλιστικό χρόνο εύκολα αποδεικνύει ότι Ο εγκλωβισμός των ΜμΕ και των επιχειρηματιών στην βιοποριστική πραγματικότητα της επιχείρησης τους ενόσω οι πολιτικοί αποποιούνται τις πολιτικές ευθύνες, με δηλώσεις τύπου "όλοι μαζί τα φάγαμε" ,και σε συνδυασμό με την ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας όπου οι συλλήψεις για χρέη σε εφορία,Ταμεία ,Ασφαλιστικούς οργανισμούς να είναι καθημερινό φαινόμενο , αποτυπώνει το πόσο δύσκολα "παντρεύονται" η κερδοφορία της επιχείρησης και η αμετροεπής πολιτική παρέμβαση με στόχο την χειραγώγηση αριθμητικών δεικτών στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής κατ επέκταση στίβο της ζωής.
Τα επίσημα στοιχεία της 26/12/2013 ΕΛΣΤΑΣΤ δείχνουν το τραγικό μέρος της πραγματικότητας ,αποδεχόμενοι την ορθότητα των στοιχείων παρά την όποια μεθοδολογία αποτύπωσης των μεγεθών .
Το ερωτηματικό που δημιουργείται είναι το κατά πόσον μπορεί η πολιτική επιλογή να κατευθύνει μια τύποις Κευνσιανή αγορά ενόσω η μεθόδευση και η χειραγώγηση παίρνει την θέση του τζόγου στο εκάστοτε τραπέζι των Διεθνών Διαπραγματεύσεων με σημαδεμένες πολύ πιθανόν τράπουλες από ανθρώπους όπου η ηθική δεν είναι στάση ζωής αλλά φόβος περί μη διασυρμού από τα Διαδικτυακά μέσα ενημέρωσης
Ο ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Ο νεοφιλελευθερισμός σαν εφαρμοζόμενο οικονομικό μοντέλο στην σημερινή κοινωνία ανατρέπει παραδοσιακές κοινωνικές δομές δημιουργώντας κενά και Ουσιαστικά μπορούμε να πούμε ότι το μονεταριστικό μοντέλο αποτελεί σύνθεση κεϋνσιανισμού και κλασικών οικονομικών χωρίς όμως στην Ελλάδα να υπάρχει η παραμικρή διάθεση για κοινωνικό κράτος χρησιμοποιώντας κατ επίφαση το ψευτοδίλημμα της κατάρρευσης του κράτους εάν τα επαχθή και αντισυνταγματικά μέτρα δεν νομοθετηθούν και μάλιστα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου .
Ένα από τα χαρακτηριστικά των κλασικών οικονομικών είναι η πεποίθηση για τη λεγόμενη «ουδετερότητα του χρήματος».
Θεωρείται ότι τα άτομα δεν έχουν τη λεγόμενη «ψευδαίσθηση του χρήματος», αλλά αντίθετα ενδιαφέρονται για την πραγματική αγοραστική δύναμη του εισοδήματος τους, και όχι για το ονομαστικό εισόδημα σε απόλυτο αριθμό χρηματικών μονάδων. Για παράδειγμα, τα άτομα προτιμούν αύξηση μισθών 6% και πληθωρισμό 4% (πραγματική αύξηση 2%) παρά αύξηση μισθών 8% και πληθωρισμό 10% (πραγματική μείωση -2%).
Ο μονεταρισμός ερμηνεύει τα εμπειρικά (ιστορικά) δεδομένα κατά τρόπο που δείχνει ότι τα άτομα ή τελοσπάντων η οικονομία αθροιστικά συμπεριφέρεται σύμφωνα με το κεϋνσιανό υπόδειγμα βραχυπρόθεσμα και σύμφωνα με το κλασικό υπόδειγμα μακροπρόθεσμα.
Τη δεκαετία του '60 η συζήτηση πάνω σε αυτά τα ζητήματα έφερε σε αντιπαράθεση τους μονεταριστές από τη μία, με κύριο εκπρόσωπο τον Μίλτον Φρίντμαν και τους κεϋνσιανούς από την άλλη.
Αργότερα, τις δεκαετίες '70 και '80, η αντιπαράθεση απόψεων μετατοπίστηκε αντίστοιχα μεταξύ της λεγόμενης νέας κλασσικής σχολής (από την οποία γίνεται η παραδοχή ορθολογικών προσδοκιών και ότι οι αγορές πάντοτε ισορροπούν) και των λεγόμενων νεο-κεϋνσιανών (κινούνται στην κεϋνσιανή παράδοση αλλά επιδιώκουν την καλύτερη μικροοικονομική θεμελίωση της κεϋνσιανής θεωρίας μετά την κριτική που δέχθηκε από τη νεα-κλασική σχολή, ενώ κύρια διαφοροποίηση τους από τα νέα-κλασσικά οικονομικά είναι ότι δέχονται την πιθανότητα αποτυχίας της αγοράς και άκαμπτων μισθών).
Οι ιδέες αυτές άσκησαν μεγάλη επίδραση στις οικονομίες του πλανήτη όλες τις μεταπολεμικές δεκαετίες μέχρι και σήμερα. Κατά τις δεκαετίες '50 και '60 η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ και άλλες κεντρικές τράπεζες δυτικών χωρών βάσιζαν τη νομισματική τους πολιτική στην προσπάθεια καθορισμού του επιτοκίου.
Κατά τη δεκαετία '70 και έκτοτε η επικράτηση του μονεταρισμού στην επίσημη πολιτική των κεντρικών τραπεζών είναι απόλυτη, οι οποίες πλέον «αγνοούν» το επιτόκιο και θέτουν στόχους ως προς το ρυθμό αύξησης της προσφοράς χρήματος. Κατά τη δεκαετία του '80 και αργότερα τα πραγματικά στοιχεία δεν επιβεβαίωσαν επαρκώς τις προβλέψεις του μονεταριστικού μοντέλου. Η δεκαετία του '90 ήταν δεκαετία επιτάχυνσης των τεχνολογικών βελτιώσεων, πολιτικών αλλαγών στον πλανήτη και μεγάλων ανόδων και εξίσου μεγάλων πτώσεων στα χρηματιστήρια. Αλλά οι οικονομίες γενικά αναπτύχθηκαν και ο πληθωρισμός ήταν ελεγχόμενος.
Κατά τη δεκαετία 2001 - 2010 οι υπεύθυνοι για την οικονομική πολιτική
των κεντρικών τραπεζών δεν προέβλεψαν τον αυξανόμενα σημαντικό ρόλο των
επενδυτικών τραπεζών και των hedge funds στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό
σύστημα, το οποίο είχε επεκταθεί και ταυτόχρονα είχε καταστεί ευάλωτο,
με συμμετοχή κεφαλαίων εκτός του κανονιστικού πλαισίου για τις
παραδοσιακές εμπορικές τράπεζες.
Η κρίση που ακολούθησε τη βραχύτητα ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ κατέστησε αναγκαία την κυβερνητική παρέμβαση για άμεση παροχή χρηματικών κεφαλαίων, φέρνοντας το μονεταριστικό υπόδειγμα σε δεύτερη μοίρα, αλλά και φόβους για αποσταθεροποίηση της οικονομίας και αύξηση του πληθωρισμού. Φόβοι όμως που κρίνονται ως δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με την προσπάθεια των κυβερνήσεων, κεντρικών τραπεζών και άλλων κέντρων λήψης αποφάσεων για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας που ξεκίνησε το 2007 και συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι το 2010[1]. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ ο μονεταριστής κεντρικός τραπεζίτης του FED Alan Greenspan αντικαταστάθηκε από τον νεο-κεϋνσιανό Ben Bernanke.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Με όλους τους δείκτες στατιστικών να προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα δομή της ΟΝΕ είναι προφανές ότι τα αποτελέσματα της οικονομίας θα είναι ακόλουθα της εφαρμοζόμενης πολιτικής στο υπάρχον εργατικό δυναμικό 4.961.000. με στοιχεία 2012
- στον ΟΑΕΕ δεν προβλέπεται δικαίωμα σε μειωμένη σύνταξη.
- δεν προβλέπεται η ασφάλιση στα βαρέα και ανθυγιεινά για καμία κατηγορία ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ.
- οι παλαιοί ασφαλισμένοι με 35 έτη εργασίας συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση του 60ου έτους, ενώ για τους μισθωτούς προβλέπεται το 58ο έτος.
- για τη συνταξιοδότηση γυναικών ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ με ανήλικο τέκνο απαιτούνται 25 έτη απασχόλησης, ενώ στο ΙΚΑ 18 έτη.
Οι
αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι ιδιοκτήτες μικρών και πολύ μικρών
επιχειρήσεων, βιοτέχνες, έμποροι και αυτοκινητιστές, που βλέπουν τα
εισοδήματα τους να εκμηδενίζονται, πέρα από τα βιοποριστικά τους
προβλήματα καλούνται να αντιμετωπίσουν και την ποινικοποίηση των
ασφαλιστικών τους οφειλών προς τον ΟΑΕΕ. Η ποινικοποίηση βασίζεται σε
νόμο του 1967 (άρθρο 1 του α.ν. 86/1967) χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το
γεγονός ότι πρόκειται για αυτασφάλιση και όχι για εργοδοτικές εισφορές.
Για την εξασφάλιση των οφειλών ο ΟΑΕΕ διαθέτει επαρκή ένδικα μέτρα
(αστικά και διοικητικά). Η οφειλή των αυτοαπασχολούμενων προς τον
ασφαλιστικό φορέα δεν είναι δυνατό να συνιστά ποινικό αδίκημα.
ΠΗΓΈΣ http://el.wikipedia.org/wiki/
http://www.statistics.gr
''Eiναι στο χέρι μου να μεγαλώσω την επιχείρηση μου ".
Φράση που συχνά αποτυπώνει τις σκέψεις των Μικρομεσαίων επιχειρηματιών στην Ελλάδα το 2013. Μια βαθιά και αμερόληπτη ανάλυση σε ρεαλιστικό χρόνο εύκολα αποδεικνύει ότι Ο εγκλωβισμός των ΜμΕ και των επιχειρηματιών στην βιοποριστική πραγματικότητα της επιχείρησης τους ενόσω οι πολιτικοί αποποιούνται τις πολιτικές ευθύνες, με δηλώσεις τύπου "όλοι μαζί τα φάγαμε" ,και σε συνδυασμό με την ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας όπου οι συλλήψεις για χρέη σε εφορία,Ταμεία ,Ασφαλιστικούς οργανισμούς να είναι καθημερινό φαινόμενο , αποτυπώνει το πόσο δύσκολα "παντρεύονται" η κερδοφορία της επιχείρησης και η αμετροεπής πολιτική παρέμβαση με στόχο την χειραγώγηση αριθμητικών δεικτών στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής κατ επέκταση στίβο της ζωής.Τα επίσημα στοιχεία της 26/12/2013 ΕΛΣΤΑΣΤ δείχνουν το τραγικό μέρος της πραγματικότητας ,αποδεχόμενοι την ορθότητα των στοιχείων παρά την όποια μεθοδολογία αποτύπωσης των μεγεθών .
| Νοέμ. 13/Νοέμ. 12 | -2,9 | |||||||||
| Νοέμ. 13/Νοέμ. 12 | -2,9 | |||||||||
| Γ' 3μηνο 2013 | -3,0 | |||||||||
| Γ' 3μηνο 2013 | 27,0 | |||||||||
| Οκτ. 13/Οκτ. 12 | -5,2 | |||||||||
| Σεπ. 13/Σεπ. 12 | -5,9 | |||||||||
| Οκτ. 13/Οκτ. 12 | -1,6 | |||||||||
| Σεπ. 13/Σεπ. 12 | -36,6% |
Ο ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΑ
Ο νεοφιλελευθερισμός σαν εφαρμοζόμενο οικονομικό μοντέλο στην σημερινή κοινωνία ανατρέπει παραδοσιακές κοινωνικές δομές δημιουργώντας κενά και Ουσιαστικά μπορούμε να πούμε ότι το μονεταριστικό μοντέλο αποτελεί σύνθεση κεϋνσιανισμού και κλασικών οικονομικών χωρίς όμως στην Ελλάδα να υπάρχει η παραμικρή διάθεση για κοινωνικό κράτος χρησιμοποιώντας κατ επίφαση το ψευτοδίλημμα της κατάρρευσης του κράτους εάν τα επαχθή και αντισυνταγματικά μέτρα δεν νομοθετηθούν και μάλιστα με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου .
Ένα από τα χαρακτηριστικά των κλασικών οικονομικών είναι η πεποίθηση για τη λεγόμενη «ουδετερότητα του χρήματος».
Θεωρείται ότι τα άτομα δεν έχουν τη λεγόμενη «ψευδαίσθηση του χρήματος», αλλά αντίθετα ενδιαφέρονται για την πραγματική αγοραστική δύναμη του εισοδήματος τους, και όχι για το ονομαστικό εισόδημα σε απόλυτο αριθμό χρηματικών μονάδων. Για παράδειγμα, τα άτομα προτιμούν αύξηση μισθών 6% και πληθωρισμό 4% (πραγματική αύξηση 2%) παρά αύξηση μισθών 8% και πληθωρισμό 10% (πραγματική μείωση -2%).
Ο μονεταρισμός ερμηνεύει τα εμπειρικά (ιστορικά) δεδομένα κατά τρόπο που δείχνει ότι τα άτομα ή τελοσπάντων η οικονομία αθροιστικά συμπεριφέρεται σύμφωνα με το κεϋνσιανό υπόδειγμα βραχυπρόθεσμα και σύμφωνα με το κλασικό υπόδειγμα μακροπρόθεσμα.
Τη δεκαετία του '60 η συζήτηση πάνω σε αυτά τα ζητήματα έφερε σε αντιπαράθεση τους μονεταριστές από τη μία, με κύριο εκπρόσωπο τον Μίλτον Φρίντμαν και τους κεϋνσιανούς από την άλλη.
Αργότερα, τις δεκαετίες '70 και '80, η αντιπαράθεση απόψεων μετατοπίστηκε αντίστοιχα μεταξύ της λεγόμενης νέας κλασσικής σχολής (από την οποία γίνεται η παραδοχή ορθολογικών προσδοκιών και ότι οι αγορές πάντοτε ισορροπούν) και των λεγόμενων νεο-κεϋνσιανών (κινούνται στην κεϋνσιανή παράδοση αλλά επιδιώκουν την καλύτερη μικροοικονομική θεμελίωση της κεϋνσιανής θεωρίας μετά την κριτική που δέχθηκε από τη νεα-κλασική σχολή, ενώ κύρια διαφοροποίηση τους από τα νέα-κλασσικά οικονομικά είναι ότι δέχονται την πιθανότητα αποτυχίας της αγοράς και άκαμπτων μισθών).
Οι ιδέες αυτές άσκησαν μεγάλη επίδραση στις οικονομίες του πλανήτη όλες τις μεταπολεμικές δεκαετίες μέχρι και σήμερα. Κατά τις δεκαετίες '50 και '60 η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ και άλλες κεντρικές τράπεζες δυτικών χωρών βάσιζαν τη νομισματική τους πολιτική στην προσπάθεια καθορισμού του επιτοκίου.
Κατά τη δεκαετία '70 και έκτοτε η επικράτηση του μονεταρισμού στην επίσημη πολιτική των κεντρικών τραπεζών είναι απόλυτη, οι οποίες πλέον «αγνοούν» το επιτόκιο και θέτουν στόχους ως προς το ρυθμό αύξησης της προσφοράς χρήματος. Κατά τη δεκαετία του '80 και αργότερα τα πραγματικά στοιχεία δεν επιβεβαίωσαν επαρκώς τις προβλέψεις του μονεταριστικού μοντέλου. Η δεκαετία του '90 ήταν δεκαετία επιτάχυνσης των τεχνολογικών βελτιώσεων, πολιτικών αλλαγών στον πλανήτη και μεγάλων ανόδων και εξίσου μεγάλων πτώσεων στα χρηματιστήρια. Αλλά οι οικονομίες γενικά αναπτύχθηκαν και ο πληθωρισμός ήταν ελεγχόμενος.
Η κρίση που ακολούθησε τη βραχύτητα ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ κατέστησε αναγκαία την κυβερνητική παρέμβαση για άμεση παροχή χρηματικών κεφαλαίων, φέρνοντας το μονεταριστικό υπόδειγμα σε δεύτερη μοίρα, αλλά και φόβους για αποσταθεροποίηση της οικονομίας και αύξηση του πληθωρισμού. Φόβοι όμως που κρίνονται ως δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με την προσπάθεια των κυβερνήσεων, κεντρικών τραπεζών και άλλων κέντρων λήψης αποφάσεων για την αντιμετώπιση της παρατεταμένης ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας που ξεκίνησε το 2007 και συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι το 2010[1]. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ ο μονεταριστής κεντρικός τραπεζίτης του FED Alan Greenspan αντικαταστάθηκε από τον νεο-κεϋνσιανό Ben Bernanke.
Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Με όλους τους δείκτες στατιστικών να προσπαθούν να προσαρμοστούν στην νέα δομή της ΟΝΕ είναι προφανές ότι τα αποτελέσματα της οικονομίας θα είναι ακόλουθα της εφαρμοζόμενης πολιτικής στο υπάρχον εργατικό δυναμικό 4.961.000. με στοιχεία 2012
Σύμφωνα
με στοιχεία του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων (ΙΜΕ) ΓΣΕΒΕΕ, τα οποία
επιβεβαιώνονται από την EUROSTAT, από το 2010 έως τα μέσα του 2012 οδηγήθηκαν σε διακοπή εργασιών 100.000 επιχειρήσεις.
Η πιο πρόσφατη έρευνα
για το 2ο εξάμηνο του 2012 και το 2013 με στόχο την αποτύπωση του
οικονομικού κλίματος στις πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις (0 –49
άτομα) στους κλάδους της μεταποίησης, του εμπορίου και των υπηρεσιών
(αποτελούν το 99,6% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα) επιβεβαιώνει νέες,
μαζικές διακοπές λειτουργίας σημαντικού αριθμού επιχειρήσεων, καθώς και
το ότι οι περισσότερες μικρές επιχειρήσεις προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα
στην κρίση, λειτουργώντας ακόμη και με ζημιές.
Οι ασφαλισμένοι επαγγελματίες είναι σε πλήρη αδυναμία καταβολής των εισφορών και
ο ΟΑΕΕ κινδυνεύει με κατάρρευση το επόμενο χρονικό διάστημα: το 50% των
ασφαλισμένων έχει πλέον σταματήσει να καταβάλει εισφορές στο ταμείο και
μόνο οι μισοί από τους υπολοίπους (49,8%), εκτιμούν ότι θα είναι σε
θέση να καταβάλλουν τις εισφορές τους για το επόμενο διάστημα έως το
τέλος του 2013.
Παράλληλα,
σε έκθεση αξιολόγησης του 2012 για τις ΜμΕ σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ
που συνέταξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σημειώνεται ότι στην Ελλάδα οι ΜμΕ
είναι πολύ σημαντικές σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ, καθώς
εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν το 99,9% του συνόλου των επιχειρήσεων,
καλύπτουν το 69,9% της οικονομικής προστιθέμενης αξίας και το 85,1% της
απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα (εξαιρείται ο χρηματοπιστωτικός).
Αποτελούν δηλαδή τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας στη χώρα μας.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι το 24% των επιχειρήσεων δραστηριοποιούνται στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας και έντασης γνώσης, τομείς υπηρεσιών που θεωρούνται «κλειδί» για τη μελλοντική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, το γεγονός ότι το 24% των επιχειρήσεων δραστηριοποιούνται στους τομείς της υψηλής τεχνολογίας και έντασης γνώσης, τομείς υπηρεσιών που θεωρούνται «κλειδί» για τη μελλοντική παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Η
ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, όμως, βρίσκεται σε οικονομική
ασφυξία και οι ασφαλισμένοι του ΟΑΕΕ, λόγω της αδυναμίας πληρωμής των
ασφαλιστικών τους εισφορών, χάνουν ακόμα και το δικαίωμα της
ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.
Η δυνατότητα θεώρησης του βιβλιαρίου ασθενείας ανακτάται μόνο αν κάποιος προβεί σε ρύθμιση της οφειλής του και βέβαια για όσο χρονικό διάστημα είναι συνεπής σε αυτή.
Δυστυχώς όμως, πολλοί ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ αδυνατούν να καταβάλουν εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις τους με αποτέλεσμα να παραμένουν ανασφάλιστοι οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς τους.
Το κατεπείγον αυτό
κοινωνικό ζήτημα, που έχει λάβει πλέον διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης,
πρέπει να ρυθμιστεί κατά προτεραιότητα. Το κράτος οφείλει να παρέχει
δημόσια και δωρεάν υγεία, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εν ενεργεία
εργαζόμενους που διαθέτουν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας για την
κοινωνικοασφαλιστική κάλυψη υγείας, καθώς και για ασφαλισμένους που
έχουν πληρώσει εισφορές επί δεκαετίες ολόκληρες.
Η δυνατότητα θεώρησης του βιβλιαρίου ασθενείας ανακτάται μόνο αν κάποιος προβεί σε ρύθμιση της οφειλής του και βέβαια για όσο χρονικό διάστημα είναι συνεπής σε αυτή.
Δυστυχώς όμως, πολλοί ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ αδυνατούν να καταβάλουν εμπρόθεσμα τις υποχρεώσεις τους με αποτέλεσμα να παραμένουν ανασφάλιστοι οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη της οικογένειάς τους.
Το κατεπείγον αυτό
κοινωνικό ζήτημα, που έχει λάβει πλέον διαστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης,
πρέπει να ρυθμιστεί κατά προτεραιότητα. Το κράτος οφείλει να παρέχει
δημόσια και δωρεάν υγεία, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για εν ενεργεία
εργαζόμενους που διαθέτουν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας για την
κοινωνικοασφαλιστική κάλυψη υγείας, καθώς και για ασφαλισμένους που
έχουν πληρώσει εισφορές επί δεκαετίες ολόκληρες.
Το
χειρότερο δε, είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι στο ειδοποιητήριο καταβολής
ασφαλίστρων που συνεχίζουν να παραλαμβάνουν κάθε δίμηνο από τον ΟΑΕΕ,
χρεώνονται για παροχές υγείας που δεν μπορούν να λάβουν, αλλά που κάποια
στιγμή θα πρέπει να πληρώσουν.
Θα
πρέπει λοιπόν άμεσα είτε να αποσυνδεθεί η πληρωμή των εισφορών από τη
θεώρηση του βιβλιαρίου ασθενείας ή τουλάχιστον να εναρμονισθεί η
νομοθεσία του ΟΑΕΕ με ό,τι ισχύει για τους εργαζόμενους που υπάγονται σε
άλλα Ταμεία.
Το
δικαίωμα δηλαδή για παροχές ασθένειας θα πρέπει να ισχύει για τους
ασφαλισμένους που έχουν καταβάλει μία (1) τουλάχιστον εισφορά ανά
εξάμηνο, ακόμα και αν έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη.
Συγχρόνως,
σε πλήρη απόγνωση έχει φέρει τους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ και η
πεισματική άρνηση των μνημονιακών κυβερνήσεων να λύσουν τα θέματα
συνταξιοδότησής τους. Με την ισχύουσα νομοθεσία δίνεται η δυνατότητα
συμψηφισμού ή παρακράτησης των οφειλών προς τον ΟΑΕΕ από τα ποσά των
συντάξεων, εφόσον το οφειλόμενο ποσό εισφορών δεν ξεπερνά τις τριάντα
(30) μηνιαίες συντάξεις κατωτάτων ορίων λόγω γήρατος και μέχρι του ποσού
των 20.000 ευρώ.
Επίσης,
δίνεται η δυνατότητα παρακράτησης από τη σύνταξη σε 40 μόνο μηνιαίες
δόσεις. Στις παρούσες συνθήκες όμως, τα οφειλόμενα ποσά είναι πολύ
μεγαλύτερα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνταξιοδοτηθούν
ασφαλισμένοι με θεμελιωμένα δικαιώματα, ήδη και χωρίς την προσμέτρηση
του χρόνου για τον οποίο οφείλουν εισφορές. Παρατηρείται επίσης το
φαινόμενο να ειδοποιείται ο υποψήφιος συνταξιούχος για την οφειλή του
πολλούς μήνες, ακόμα και έτη, μετά την υποβολή της αιτήσεώς του, με
αποτέλεσμα τα αναδρομικά ποσά συντάξεων να υπερκαλύπτουν την οφειλή,
αλλά ο ΟΑΕΕ να μην προχωρά στον συμψηφισμό λόγω του ορίου των 20.000 €.
Είναι
γεγονός εξάλλου ότι η Πολιτεία θα πρέπει να προχωρήσει σε μια νέα
επεξεργασία των συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών διατάξεων του ΟΑΕΕ, οι
οποίες, σε σχέση τουλάχιστον με αυτές των υπολοίπων ασφαλιστικών φορέων,
έχουν σχεδόν τιμωρητικό χαρακτήρα!
Ενδεικτικά :
Ενδεικτικά :
- δεν προβλέπεται η ασφάλιση στα βαρέα και ανθυγιεινά για καμία κατηγορία ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ.
- οι παλαιοί ασφαλισμένοι με 35 έτη εργασίας συνταξιοδοτούνται με τη συμπλήρωση του 60ου έτους, ενώ για τους μισθωτούς προβλέπεται το 58ο έτος.
- για τη συνταξιοδότηση γυναικών ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ με ανήλικο τέκνο απαιτούνται 25 έτη απασχόλησης, ενώ στο ΙΚΑ 18 έτη.
Πρόβλημα
δημιουργείται ακόμα και σε ασφαλισμένους που συνταξιοδοτούνται με
διαδοχική ασφάλιση και έχουν τελευταίο φορέα τον ΟΑΕΕ. Παρόλο που έχουν
τον απαραίτητο αριθμό ενσήμων και την απαιτούμενη ηλικία για να
συνταξιοδοτηθούν από άλλο Ταμείο, ο ΟΑΕΕ δε διαβιβάζει τα αιτήματα στον
προηγούμενο φορέα αν ο αιτών δεν έχει συμπληρώσει το 62ο έτος της
ηλικίας του.
Κατάφωρα
αδικημένοι είναι και οι άνεργοι επαγγελματίες, αφού το βοήθημα που
προβλέπεται στο άρθρο 44 του ν.3986/2011 για τους άνεργους δικαιούχους
του Ο.Α.Ε.Ε., δίνεται μονάχα σε όσους δεν είχαν ασφαλιστικές οφειλές
όταν έκλειναν την επιχείρησή τους και όχι σε όσους έχουν την παραμικρή
οφειλή στον ΟΑΕΕ. Είναι καταφανώς επιτακτική η ανάγκη για χορήγησή του
και σε όσους έχουν οφειλές, με την ταυτόχρονη βέβαια παρακράτηση μέρους
του βοηθήματος για την εξόφληση των οφειλών προς τον Ο.Α.Ε.Ε.,
διαφορετικά ο Ειδικός Λογαριασμός Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και
Ανεξαρτήτως Απασχολούμενων που συστάθηκε στον ΟΑΕΔ δεν έχει λόγο
ύπαρξης.
Οι
αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες, οι ιδιοκτήτες μικρών και πολύ μικρών
επιχειρήσεων, βιοτέχνες, έμποροι και αυτοκινητιστές, που βλέπουν τα
εισοδήματα τους να εκμηδενίζονται, πέρα από τα βιοποριστικά τους
προβλήματα καλούνται να αντιμετωπίσουν και την ποινικοποίηση των
ασφαλιστικών τους οφειλών προς τον ΟΑΕΕ. Η ποινικοποίηση βασίζεται σε
νόμο του 1967 (άρθρο 1 του α.ν. 86/1967) χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το
γεγονός ότι πρόκειται για αυτασφάλιση και όχι για εργοδοτικές εισφορές.
Για την εξασφάλιση των οφειλών ο ΟΑΕΕ διαθέτει επαρκή ένδικα μέτρα
(αστικά και διοικητικά). Η οφειλή των αυτοαπασχολούμενων προς τον
ασφαλιστικό φορέα δεν είναι δυνατό να συνιστά ποινικό αδίκημα.
Πέρα
από την αποποινικοποίηση, θα πρέπει να υπάρξει μια ρεαλιστική αλλά και
πάγια ρύθμιση των οφειλών ώστε οι επιχειρηματίες να είναι σε θέση να
ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τον Οργανισμό, αλλά και να
αυξηθούν τα έσοδα του ΟΑΕΕ.
Αντ’ αυτού, πρόσφατα ο ΟΑΕΕ ξεκίνησε την αποστολή επιστολών στους ασφαλισμένους του Οργανισμού, οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, απειλώντας με μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης και κατασχέσεις όσους δεν προσέλθουν άμεσα στα ταμεία του ΟΑΕΕ, παρόλο που είναι σε γνώση του Οργανισμού ότι η μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών οφείλεται σε πραγματική οικονομική αδυναμία των ασφαλισμένων.
Οι ενέργειες αυτές, αν και ανακλήθηκαν μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσαν, φανερώνουν την παντελή έλλειψη σχεδιασμού εκ μέρους της Κυβέρνησης. Κατά το σχεδιασμό της ρύθμισης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το 70% περίπου των ενεργών οφειλετών οφείλουν ποσά που κυμαίνονται μέχρι τα 10.000 ευρώ.
Επίσης, θα πρέπει να γίνει τροποποίηση των επαχθών όρων που ισχύουν για τις ρυθμίσεις οφειλών. Οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, έως σήμερα, όταν προβαίνουν σε ρύθμιση της οφειλής τους, ή κάνουν μια ρύθμιση για υπαγωγή σε κατώτερη ασφαλιστική κλίμακα, χάνουν τη ρύθμισή τους με την παραμικρή καθυστέρηση πληρωμής. Μάλιστα στην περίπτωση ρύθμισης για υπαγωγή σε χαμηλότερη ασφαλιστική κλίμακα, αρκεί μια ημέρα καθυστέρησης από την καταληκτική ημερομηνία πληρωμής της για να χαθεί η ρύθμιση, να επανέλθει ο ασφαλισμένος στην αρχική του ασφαλιστική κλίμακα και να απολέσει την δυνατότητα επανένταξης στη ρύθμιση αυτή.
Αντ’ αυτού, πρόσφατα ο ΟΑΕΕ ξεκίνησε την αποστολή επιστολών στους ασφαλισμένους του Οργανισμού, οι οποίοι έχουν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις, απειλώντας με μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης και κατασχέσεις όσους δεν προσέλθουν άμεσα στα ταμεία του ΟΑΕΕ, παρόλο που είναι σε γνώση του Οργανισμού ότι η μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών οφείλεται σε πραγματική οικονομική αδυναμία των ασφαλισμένων.
Οι ενέργειες αυτές, αν και ανακλήθηκαν μετά τη θύελλα αντιδράσεων που προκάλεσαν, φανερώνουν την παντελή έλλειψη σχεδιασμού εκ μέρους της Κυβέρνησης. Κατά το σχεδιασμό της ρύθμισης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι το 70% περίπου των ενεργών οφειλετών οφείλουν ποσά που κυμαίνονται μέχρι τα 10.000 ευρώ.
Επίσης, θα πρέπει να γίνει τροποποίηση των επαχθών όρων που ισχύουν για τις ρυθμίσεις οφειλών. Οι ασφαλισμένοι στον ΟΑΕΕ, έως σήμερα, όταν προβαίνουν σε ρύθμιση της οφειλής τους, ή κάνουν μια ρύθμιση για υπαγωγή σε κατώτερη ασφαλιστική κλίμακα, χάνουν τη ρύθμισή τους με την παραμικρή καθυστέρηση πληρωμής. Μάλιστα στην περίπτωση ρύθμισης για υπαγωγή σε χαμηλότερη ασφαλιστική κλίμακα, αρκεί μια ημέρα καθυστέρησης από την καταληκτική ημερομηνία πληρωμής της για να χαθεί η ρύθμιση, να επανέλθει ο ασφαλισμένος στην αρχική του ασφαλιστική κλίμακα και να απολέσει την δυνατότητα επανένταξης στη ρύθμιση αυτή.
Αναμφισβήτητα,
οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, εκτός από ραχοκοκαλιά της
οικονομίας, αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της απασχόλησης στην Ελλάδα.
Στις 100.000 επιχειρήσεις που έκλεισαν αντιστοιχούν 500.000 θέσεις
εργασίας, ενώ την τελευταία πενταετία ο μέσος αριθμός εργαζομένων ανά
μικρή επιχείρηση έχει μειωθεί κατά 40% (6 εργαζόμενοι κ.μ.ο. το 2012 από
10 το 2007).
Οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και ύφεσης, καταστρέφοντας την παραγωγική βάση της χώρας, έχουν οδηγήσει στη μαζική απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, φτάνοντας την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη.
Παράλληλα, οι μνημονιακές κυβερνήσεις με απαράδεκτες και μεθοδευμένες τακτικές, όπως η απόφαση για την κατάργηση της «Κυριακής-αργίας», ωφελεί μόνο τα μεγάλα πολυκαταστήματα και τις πολυεθνικές εμπορικές αλυσίδες, ενώ ζημιώνει και τους υπαλλήλους, διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις, και τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και λειτουργικά.
Μπορεί η σχέση των παραμέτρων κεφάλαιο, γη , εργασία σε μια ελεύθερη οικονομία πλήρως να πιθανολογούσε την υποστήριξη της θέσεως''Eiναι στο χέρι μου να μεγαλώσω την επιχείρηση μου "αλλά σε μια πλήρως ελεγχόμενη από νόμους και χειραγωγούμενη οικονομία από τους Τραπεζικούς παράγοντες ,το ΔΝΤ ,ΟΝΕ κ.α. είναι προφανές ότι η επιχειρηματικότητα παραδόξως παραδίδεται από τους μικρομεσαίους στις πολυεθνικές των Καναρίων Νήσων ,χωρίς καμία ηθική και αιδώ από τους κατευθυνόμενους πολιτικούς .
Το Συνταγματικά και νομοθετικά πλέγμα προστασίας της ισότιμης κοινωνίας καθημερινά καταστρατηγείται από επίορκους που στο μικρό διάβα της ζωής τους προσπαθούν να απολαύσουν στην ζωή τους με ταξιδάκια στην Κουάλα Λαμπούρ και πρακτικές τύπου Τομπούλουγλου δείχνοντας την βαθιά ανηθικότητα που έχουν οι πολιτικοί μας σε ένα βαθιά χειμαζόμενο λόγω των επιλογών τους Ελληνικό λαό .
Η πολιτικές επιλογές χωρίς την συμμετοχή του Ελληνικού λαού ( η ΝΔ αναλογικά κυβερνά με το 18% των ψήφων το 2012) μπορεί να τους προσφέρουν σήμερα αυτό το δικαίωμα αδιαφορώντας για την καταστροφή των ερχόμενων γενεών , ιστορικά όμως έχουν ήδη καταδικαστεί σαν οι προδότες της Ελληνικής υπερηφάνειας ,και σαν τους πλέον αμετροεπείς πολιτικούς ,(Ούτε στα λεωφορεία δεν μπαίνουν καθότι πολιτικοί sic ).
Oi επερχόμενες εκλογές και ενόσω περιμένουμε τις εξελίξεις στις 7 Φεβρουαρίου στην Ουάσιγκτον τείνουν να είναι μοναδικές ως την διακύβευση του μέλλοντος μιας καθημαγμένες Ελλάδας από τις αστοχίες των αφρονων πολιτικών των κυβερνητικών συνιστωσών και των 152 παλαμακιστών της.
Η Ελλάδα που έχει αναπομέινει οφείλει να μαζέψει τα κομμάτια της από τον κατακερματισμό και την διαπόμπευση που έχει υποστεί και να ανέβει τον Γολγοθά που ιστορικά έχει αποδείξει ότι μπορεί να τον ανέβει .
Αλίμονο σε αυτούς που ενώ διέσυραν και εξευτέλισαν την χώρα θα έχουν το θράσος να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Οι μνημονιακές πολιτικές λιτότητας και ύφεσης, καταστρέφοντας την παραγωγική βάση της χώρας, έχουν οδηγήσει στη μαζική απώλεια εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας, φτάνοντας την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη.
Παράλληλα, οι μνημονιακές κυβερνήσεις με απαράδεκτες και μεθοδευμένες τακτικές, όπως η απόφαση για την κατάργηση της «Κυριακής-αργίας», ωφελεί μόνο τα μεγάλα πολυκαταστήματα και τις πολυεθνικές εμπορικές αλυσίδες, ενώ ζημιώνει και τους υπαλλήλους, διαλύοντας τις εργασιακές σχέσεις, και τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά και λειτουργικά.
Μπορεί η σχέση των παραμέτρων κεφάλαιο, γη , εργασία σε μια ελεύθερη οικονομία πλήρως να πιθανολογούσε την υποστήριξη της θέσεως''Eiναι στο χέρι μου να μεγαλώσω την επιχείρηση μου "αλλά σε μια πλήρως ελεγχόμενη από νόμους και χειραγωγούμενη οικονομία από τους Τραπεζικούς παράγοντες ,το ΔΝΤ ,ΟΝΕ κ.α. είναι προφανές ότι η επιχειρηματικότητα παραδόξως παραδίδεται από τους μικρομεσαίους στις πολυεθνικές των Καναρίων Νήσων ,χωρίς καμία ηθική και αιδώ από τους κατευθυνόμενους πολιτικούς .
Το Συνταγματικά και νομοθετικά πλέγμα προστασίας της ισότιμης κοινωνίας καθημερινά καταστρατηγείται από επίορκους που στο μικρό διάβα της ζωής τους προσπαθούν να απολαύσουν στην ζωή τους με ταξιδάκια στην Κουάλα Λαμπούρ και πρακτικές τύπου Τομπούλουγλου δείχνοντας την βαθιά ανηθικότητα που έχουν οι πολιτικοί μας σε ένα βαθιά χειμαζόμενο λόγω των επιλογών τους Ελληνικό λαό .
Η πολιτικές επιλογές χωρίς την συμμετοχή του Ελληνικού λαού ( η ΝΔ αναλογικά κυβερνά με το 18% των ψήφων το 2012) μπορεί να τους προσφέρουν σήμερα αυτό το δικαίωμα αδιαφορώντας για την καταστροφή των ερχόμενων γενεών , ιστορικά όμως έχουν ήδη καταδικαστεί σαν οι προδότες της Ελληνικής υπερηφάνειας ,και σαν τους πλέον αμετροεπείς πολιτικούς ,(Ούτε στα λεωφορεία δεν μπαίνουν καθότι πολιτικοί sic ).
Oi επερχόμενες εκλογές και ενόσω περιμένουμε τις εξελίξεις στις 7 Φεβρουαρίου στην Ουάσιγκτον τείνουν να είναι μοναδικές ως την διακύβευση του μέλλοντος μιας καθημαγμένες Ελλάδας από τις αστοχίες των αφρονων πολιτικών των κυβερνητικών συνιστωσών και των 152 παλαμακιστών της.
Η Ελλάδα που έχει αναπομέινει οφείλει να μαζέψει τα κομμάτια της από τον κατακερματισμό και την διαπόμπευση που έχει υποστεί και να ανέβει τον Γολγοθά που ιστορικά έχει αποδείξει ότι μπορεί να τον ανέβει .
Αλίμονο σε αυτούς που ενώ διέσυραν και εξευτέλισαν την χώρα θα έχουν το θράσος να κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
ΠΗΓΈΣ http://el.wikipedia.org/wiki/
http://www.statistics.gr
http://www.kinisienergoipolites.blogspot.gr
http://www.imegsevee.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου