Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

2014 H ΓΕΩΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Ἀπαγορεύεται ἡ καλλιέργεια στήν χώρα μας ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 2014
Ἀπὸ 157,5 φορὲς περισσότερο ἔως καὶ 787,5 φορὲς περισσότερο, θὰ φορολογεῖται, ἀπὸ ἀρχὲς τοῦ 2014, ἡ ἀγροτικὴ περιουσία ἤ οἱ ἐκτάσεις Γῆς.
Οὐσιαστικῶς ἐὰν κάποιος κατέχῃ δασικὰ ἐδάφη, ἡ φορολογία του θὰ κυμαίνεται περὶ τὸ 0,3 εὐρὼ ἀνὰ στρέμμα. Ἐὰν ὅμως τὸ χωραφάκι ἤ τὸ οἰκόπεδο εἶναι μὴ δασικὸ ὁ φόρος θὰ ἀνεβαίνῃ ἀπὸ τὰ 47,25 εὐρὼ ἀνὰ στρέμμα ἔως καὶ τὰ 236,25 εὐρὼ ἀνὰ στρέμμα.
Τί σημαίνει αὐτό;
Ἀπαγόρευσις καλλιεργειῶν.
Μαντρωμένους μᾶς θέλουν, μέσα στὶς πόλεις, ἀπολύτως ἐξαρτημένους ἀπὸ τὴν τροφὴ ποὺ θὰ μᾶς ἀκριβοπωλοῦν καὶ ποὺ θὰ μᾶς δολοφονῇ ταχύτερα.

Καί μόνον αὐτά;
Γιὰ νὰ δοῦμε καὶ τὸ ζουμάκι…
Ἤδη ἔχουν ἀποφασίσῃ πὼς ὅλοι αὐτοὶ ποὺ θὰ κατέχουν μὴ «δεδηλωμένους» σπόρους, δῆλα δὴ μὴ ἐγκεκριμένους ἤ ἄλλως, μὴ μεταλλαγμένους, θὰ διώκονται.
Ποιοί εἶναι οἱ ἐγκεκριμένοι σπόροι γιά νά γλυτώσουμε τό πρόστιμο;
Ἄρα; Τό δέσαμε τό γλυκό;
Καλλιεργείς; Θα φορολογείσαι περισσότερο!
Με επτά ειδικούς συντελεστές θα γίνεται από τον Ιανουάριο 2014 η φορολόγηση των 50 εκατομμυρίων στρεμμάτων εκτός σχεδίου γης, σύμφωνα με το τελικό σχέδιο του υπουργείου οικονομικών που θα δοθεί για έγκριση στην τρόικα. Ανάλογα με την θέση, την χρήση, την απόσταση από θάλασσα, κ.α. θα κληθεί ο κάθε φορολογούμενος πολίτης να καταβάλλει «φουσκωμένους» φόρους σοβιετικής λογικής.http://fotavgeia.blogspot.gr/2013/04/blog-post_26.html
Ενδεικτικά, ο φόρος μπορεί να ξεκινήσει από 0,3 ευρώ / στρέμμα σε περίπτωση μεγάλης δασικής έκτασης και να φθάσει έως τα 47,25 ευρώ ανά στρέμμα για εκτάσεις – φιλέτα , ενώ σε περίπτωση που υπάρχει και κατοικία, τα 236,25 ευρώ / στρέμμα.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι ο συντελεστής χρήσης των αγροτεμαχίων είναι ιδιαίτερα αυξημένος για εκείνα τα αγροτεμάχια που χρησιμοποιούνται για ελαιοκαλλιέργειες και δενδροκαλλιέργειες. Εν ολίγοις, όποιος έχει αγροκτήματα που καλλιεργεί για δική του προσωπική χρήση θα επιβαρύνεται σχεδόν διπλάσια από εκείνον που έχει αγροτεμάχιο δασικής έκτασης.
Γιατί γίνεται αυτό; Μα για να μειωθεί-σταματήσει η παραγωγή και όλοι να είναι εξαρτημένοι από τις πολυεθνικές. Δεν είναι η κυβέρνηση βέβαια αυτή που βγάζει από το κεφάλι της τις συγκεκριμένες διατάξεις. Οι ιθύνοντες απλά εφαρμόζουν τις εντολές του Ο.Η.Ε. στα πλαίσια της γνωστής πλέον Ατζέντας 21, μέρη της οποίας ήδη εφαρμόζονται σε όλον τον κόσμο με «ειδικούς» να θεωρούν ότι πρέπει να φορολογούνται ακόμα και οι αγελάδες, γιατί τα… αέρια τους περιέχουν, μας λένε, διοξείδιο του άνθρακα και «μολύνουν την ατμόσφαιρα». Μην γελάτε! Πρόκειται για την απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη, για την οποία μάλιστα διοργανώνονται και στην χώρα μας ποδηλατοδρομίες.
Η υπερφορολόγηση των ακινήτων έχει ως σκοπό, όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει, την κατάργηση της περιουσίας, προκειμένου όλοι να είναι εξαρτημένοι από το παγκόσμιο κράτος, το οποίο «θα παρέχει τα πάντα», αρκεί να υποδουλωθούν οικειοθελώς οι πολίτες στις επιταγές του και να απολαμβάνουν «εν ειρήνη» τα «αγαθά», δίχως υπόνοια αμφισβήτησης της πλαστής πραγματικότητας που πλασάρεται καθημερινά.
Μερικοί βέβαια λένε να μην ασχολούμαστε με παγκόσμια σχέδια παρά με τα του οίκου μας. Μα αυτά τα δύο πάνε πακέτο. Σε παλιότερο άρθρο μας είχαμε γράψει:
«««Συνήθως υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες ανθρώπων:
Οι «συνομωσιολόγοι», οι οποίοι αρέσκονται στην μελέτη θεωριών συνομωσίας. Γι’ αυτήν την κατηγορία πολιτών οι διάφορες θεωρίες συνομωσίας είναι «εύγευστο προιόν» αρκεί, όμως, να παραμείνουν θεωρίες. Κανείς δεν θέλει, ούτε να σκέφτεται, ότι αυτά που λέγονται σε επίπεδο συζήτησης θα εφαρμοστούν στην πράξη. Επιπλέον, επειδή το σύστημα δεν είναι καθόλου «χθεσινό», πλασάρει ψεύτικες συνομωσίες, οι οποίες «απορροφούνται» από διάφορους «συνομωσιολόγους», με συνέπεια η πραγματική σκευωρία να αποκρύπτεται, αφού η αλήθεια διαστρεβλώνεται.
Οι «εσωτερικολόγοι»: Το ίδιο φανατικοί με τους «συνομωσιολόγους», αλλά στο άλλο άκρο. Γι’ αυτούς δεν υφίσταται παγκόσμιο σχέδιο. Η διαφθορά υπάρχει μόνο εντός συνόρων και για όλα φταίει ο διπλανός, ο οποίος πρέπει να νουθετηθεί, προκειμένου να βελτιωθεί η κοινωνία. Όποιος μιλάει για παγκόσμια διαπλοκή, παγκόσμιο κέντρο αποφάσεων, διατροφικό πόλεμο κ.ο.κ. είναι συνομωσιολόγος και όχι πραγματιστής, όπως οι ίδιοι συνήθως αυτοχαρακτηρίζονται.»»»
Ας κατανοήσουν λοιπόν μερικοί ότι παγκόσμιο σχέδιο υφίσταται και χτυπάει όλους τους τομείς της καθημερινότητας των ανθρώπων. Παράλληλα υπάρχουν και τα δικά μας λάθη, τα οποία επιδεινώνουν την κατάσταση και μας οδηγούν κατευθείαν στα νύχια των παγκοσμιοποιητών, οι οποίοι θέλουν να πάρουν πίσω ότι δόθηκε μέσω δανείων.
Οι Έλληνες δεν ξεσηκώνονται, αφού, όπως κάποιος σοφός της εποχής μας είπε, υποσυνείδητα νιώθουν συνεργοί στην οικονομική κατάντια του κράτους. Ωστόσο, υπάρχει κάτι το οποίο αργότερα και υπό άλλες συνθήκες θα τους αφυπνίσει μια και καλή, ειδικά όταν σκόπιμα βεβηλώνεται: Οι αξίες και τα ιδανικά των Ελλήνων!
 
Η ΓΦ έχει υποστηρικτές και στη δεξιά και στην αριστερή πτέρυγα της πολιτικής σκέψης. θα πρέπει λοιπόν να εφαρμοστεί;


Ο φόρος ακινήτων ακούγεται συχνά στις ειδήσεις. Η θεωρία λέει ότι είναι δύσκολο να αποφευχθούν οι άμεσοι φόροι ιδιοκτησίας και κατά τους οικονομολόγους του ΟΟΣΑ, έχουν δύο μεγάλα πλεονεκτήματα : οι φόροι επί της γης αυξάνουν μακροπρόθεσμα την σταθερότητα και την ανάπτυξη, καθώς ενισχύουν την παραγωγικότερη χρήση του κεφαλαίου, όπως επίσης σταθεροποιούν τα δημόσια οικονομικά, αποφέροντας κρατικό εισόδημα γρήγορα και αποδοτικά.

Καθώς όμως, η Βρετανία έχει ήδη τον υψηλότερο φόρο ιδιοκτησίας, στον ανεπτυγμένο κόσμο, σύμφωνα με μελέτη του ΟΟΣΑ, δύσκολα οι Βρετανοί πολιτικοί θα ενθάρρυναν τέτοια ριζοσπαστική σκέψη. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και Φιλελεύθεροι και Εργατικοί που υποστηρίζουν αυτήν την ιδέα.

Οι νεοφιλελεύθεροι καπιταλιστές και κυρίαρχοι οικονομολόγοι επίσης, όπως ο Martin Wolf των Financial Times και ο Samuel Brittan, τοποθετούνται υπέρ της πρότασης
Φορολογήστε τον πλούτο, λένε, και θα ανταγωνιστούμε ορμητικά τις γρήγορα αναπτυσσόμενες αγορές. Οι φιλελεύθεροι επισημαίνουν επίσης ότι ο φόρος του πλούτου είναι η λιγότερο κακή επιλογή διότι – παραδόξως – έχουν τη λιγότερη διαστρέβλωση και τη λιγότερη πίεση στην δραστηριότητα παραγωγής πλούτου. «Και όχι μόνο αυτό», λέει ο Mark Wadsworth, σύμβουλος του Tory Bow Group, «αλλά η ΓΦ είναι εντελώς εκούσιος φόρος : ο πολίτης αποφασίζει πόσο είναι διατεθειμένος να πληρώσει και επιλέγει σπίτι ή διαμέρισμα στο πλαίσιο αυτής της κλίμακας. Η διαφορά είναι ότι, αντί να δίνει κανείς όλο το ενοίκιο ή το ποσό αγοράς στον ιδιοκτήτη, η τιμή χάριν της τοποθεσίας θα πηγαίνει στο κράτος».

Έτσι θα εκλείψουν οι ιδιοκτήτες που συσσωρεύουν γη κερδοσκοπικά και θα πουλήσουν σε κατασκευαστές, οι οποίοι θα την χρησιμοποιήσουν αναπτυξιακά.

Στο ερώτημα αν θα πρέπει η Βρετανία να υιοθετήσει ένα περιοδικό φόρο επί της ιδιοκτησίας υπάρχουν αρνητικές και θετικές απαντήσεις : Ο φόρος επί της ιδιοκτησίας θα βλάψει την ήδη εύθραυστη αγορά της κατοικίας και θα μειώσει την ιδιοκτησία. Οι άνθρωποι αγοράζουν σπίτια από ήδη φορολογημένο εισόδημα. Χωρίς συμφωνία στις αξίες γης, ο φόρος δεν μπορεί να επιβληθεί.

Αντίθετα, καθώς η Βρετανία χρειάζεται περισσότερη παραγωγικότητα, η ΓΦ θα εξομαλύνει τη φούσκα ακινήτων και θα ενθαρρύνει τις παραγωγικές επενδύσεις. Η ΓΦ θα εξομαλύνει επίσης τις ανισότητες μεταξύ εκείνων που έχουν κι εκείνων που δεν έχουν ιδιοκτησία, οι οποίες επιδεινώθηκαν μετά την μακρά άνθιση μεταξύ 1995 και 2007. Ο φόρος από ΓΦ εισπράττεται εύκολα, αποφεύγεται δύσκολα και θα βοηθήσει στην χρηματοδότηση μεγάλης κλίμακας υποδομής που χρειάζεται η Βρετανία.

Σύνοψη από το άρθρο του Simon Wilson στο Money Week

 Γεωφορολογηση, ξανα...
από τον Νικόδημο
1. Φίλη, καθηγήτρια μουσικής, διάβασε το Τροχοί της Τύχης. Διάβασε κι άλλα άρθρα. Σκάλωσε στη Γεωφορολόγηση.

«Σε ποια παράταξη ανήκει αυτό το ιδεολόγημα;» ήθελα να ξέρει. Διότι και οι φίλοι της στους οποίους θα πλάσαρε το ιδεολόγημα θα ήθελαν να ξέρουν πού να το κατατάξουν.

Πριν από χρόνια, ο Γιάννης Μαρίνος, εκδότης τότε του Ταχυδρόμου, δημοσίευσε άρθρο για τη Γεωφορολόγηση και τις βραχονησίδες, που η κυβέρνηση σχεδίαζε να πουλήσει αντί να ενοικιάσει. Το άρθρο πρότεινε τη μέθοδο της Γεωφορολόγησης. Ο κ. Μαρίνος ήθελε να γνωρίζει σε ποια παράταξη να εντάξει τις ιδέες.

Πολύ πιθανόν να υπάρχουν πολλοί άλλοι με την ίδια απορία.

2. Η Γεωφορολόγηση δεν ανήκει σε κανένα κόμμα και καμιά παράταξη. Ανήκει στον ορθολογισμό μόνο και στο επίπεδο του Έθνους.

Στις μέρες μας, μέλη και συντηρητικών και σοσιαλιστικών κομμάτων προωθούν τη Γεωφορολόγηση κατά καιρούς στα Διεθνή, κυρίως Αγγλόφωνα, ΜΜΕ όπως οι εφημερίδες Financial Times, Guardian κλπ. Κανονικά και οι απανταχού αυτο-αποκαλούμενοι «μαρξιστές» θα έπρεπε όχι μόνο να την πρεσβεύουν αλλά και να αγωνίζονται με κάθε νόμιμο τρόπο για την εφαρμογή της, αφού ο Μαρξ θέτει ως πρώτο μέτρο για την εδραίωση του Κομμουνισμού «τη χρησιμοποίηση της γαιοπροσόδου για τα έξοδα του κράτους» (στο τέλος του Β’ Μέρους, Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο). Aυτοί όμως έχουν μαύρα μεσάνυχτα.

Για 70 τόσο χρόνια, από τις αρχές της δεκαετίας 1930, η ιδέα της Γεωφορολόγησης παρέμεινε θαμμένη κάτω από τα βαριά στρώματα του νεοσυντηρητισμού (συνήθως και κακώς λεγόμενου «Νεοφιλελευθερισμού») και των δογμάτων της Σχολής του Σικάγο καθώς και των Κεϊνσιανών ή σοσιαλιστικών θεωριών που θέλουν αυξημένο κρατισμό.

Νωρίτερα η ιδέα ήταν ζωντανή και υπό συνεχή συζήτηση στη Βρετανία, στις αποικίες της (Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Χονγκ Κονγκ κλπ), στη Γερμανία, στην Αμερική και στην Κίνα.

Αλλά με τον μεγάλο πόλεμο 1939-45 ξεχάστηκε, παρότι εφαρμόζεται μερικώς σε ορισμένες Πολιτείες της Αμερικής, στην Ταϊβάν, στη Δανία και αλλού.

Ας προσθέσω εδώ πώς το χαράτσι που επέβαλαν οι κουφιοκέφαλοι κυβερνήτες μας, μετά αφού μας διαολόστειλαν στη χρεοκοπία, και οι διάφοροι φόροι ακινήτου περιουσίας, μικρής ή μεγάλης, είναι μια χοντρόπετση και χυδαιότατη διαστρέβλωση της Γεωφορολόγησης: αντί να ευεργετούν τέτοια μέτρα, εξαθλιώνουν τους πολίτες και διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό.

3. Η Γεωφορολόγηση διατυπώθηκε σε σύγχρονη ορολογία πρώτα από τον «πατέρα» της Οικονομολογικής επιστήμης Άνταμ Σμιθ, που είχε επηρεαστεί από τους Γάλλους Φυσιοκράτες (les économistes, όπως λέγονταν). Στο βιβλίο του Πλούτος των Εθνών (1776 Wealth of Nations 2.2.1) έγραψε:

"Η γαιοπρόσοδος από κατοικίες και άλλα εδάφη είναι ένα είδος εισοδήματος που ο ιδιοκτήτης σε πολλές περιπτώσεις απολαμβάνει χωρίς καμιά φροντίδα ή προσοχή εκ μέρους του. Ακόμα κι όταν ένα μέρος αυτού του εισοδήματος αφαιρεθεί ... για να καλυφθούν οι δαπάνες του κράτους, δεν θα προκύψει καμιά αποθάρρυνση της παραγωγικής προσπάθειας.... Έτσι η γαιοπρόσοδος είναι ίσως το είδος εισοδήματος που μπορεί καλύτερα να υποστεί την επιβολή ενός ιδιαίτερου φόρου".

Μετά τον Σμιθ, άλλοι κλασικοί διατύπωσαν ξανά και ξανά την ιδέα - όπως οι Buchanan, Ricardo, Mill. Το 1879 ο Αμερικανός Henry George έγραψε το πολύκροτο Progress and Poverty όπου έδειχνε πως η Γεωφορολόγηση (δηλαδή η αποκόμιση της γαιοπροσόδου, που λέγεται και υπεραξία ή πλεόνασμα και αφορά την αξία σκέτων εδαφών, όχι κτισμάτων ή άλλων βελτιωτικών έργων) θα έπρεπε να αρκεί ως μόνος φόρος και να καταργηθούν όλοι οι άλλοι που καταπίεζαν την πρωτοβουλία, την παραγωγικότητα και γενικά την εργασία.

Λίγο αργότερα ο Βρετανός Alfred Marshall υιοθετούσε την ιδέα του George και των προηγούμενων. Στη δική του ανάλυση ονομάζοντας τη γαιοπρόσοδο «δημόσια αξία» έδειχνε πως η Γεωφορολόγηση δεν ήταν ακριβώς φόρος με τη συνηθισμένη στενή έννοια του όρου, αλλά η επιστροφή μιας αξίας στο κράτος το οποίο αντιπροσωπεύει την κοινωνία που τη δημιούργησε με την ύπαρξη και την ανάπτυξη της και όλες τις ποικιλόμορφες υπηρεσίες που προσφέρει (δρόμους, λιμάνια, υδροδότηση, ηλεκτροδότηση, περίθαλψη κλπ).

Και για να μην υπάρχει καμιά αντίληψη πως η Γεωφορολόγηση ανήκει στον 19ο αιώνα ή αφορά αγροτοκτηνοτροφικά εδάφη (έστω κι αν η διατύπωση του Σμιθ καλύπτει όλα τα είδη εδαφών) ας αναφέρω και σύγχρονους:

Ο καθ. H Speight γράφει στο εγχειρίδιο του Economics: The Science of Prices and Incomes (London, Methen, 1965) σ277: «Το κύριο ελάττωμα των πλείστων φορολογικών συστημάτων είναι ότι τείνουν να στρεβλώσουν την παραγωγή ... Ένας φόρος επί της προσόδου δεν θα είχε τέτοια στρεβλωτική επίδραση. Έτσι ο ιδανικός φόρος είναι η Γεωφορολόγηση.»

Οι A. Atkinson και J. Stiglitz γράφουν στο βιβλίο τους Lectures on Public Economics (London/NY, McGraw, 1980) σ.524: «Η Γεωφορολόγηση όχι μόνο δεν είναι στρεβλωτική αλλά είναι ο μοναδικός φόρος αναγκαίος για να χρηματοδοτεί τις δημόσιες δαπάνες».

Ο R. Burgess, τέως Διευθυντής του Economic Study Association, Λονδίνο, υιοθετώντας τους όρους του Marshall επίσης πρεσβεύει τη Γεωφορολόγηση στο βιβλίο του Public Revenue without Taxation (London, Shepheard-Walwyn 1993).

Και, όπως είπα πιο πάνω §2, πολλές δημοσιεύσεις έχουν παρουσιασθεί τα τελευταία χρόνια σε πολλά έντυπα και στο Διαδίκτυο.

4. Όπως βλέπετε, η Γεωφορολόγηση δεν ανήκει σε κανένα κόμμα κι έχει κατά καιρούς υιοθετηθεί από όλες τις παρατάξεις του πολιτικού φάσματος. Σαν ιδέα η Γεωφορολόγηση ανήκει στο επίπεδο του Έθνους το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερη οντότητα από κόμματα και παρατάξεις.

Αναλυτικές περιγραφές έχουν δοθεί στο παρελθόν σε πολλά άρθρα σε αυτή την ιστοσελίδα (Φορολογική Μεταρρύθμιση). Εδώ επαναλαμβάνω μόνο πως οι διάφοροι φόροι επί της ακίνητης περιουσίας και το Βενιζέλιο χαράτσι της ΔΕΗ δεν είναι Γεωφορολόγηση αλλά μια ληστρική επιδομή στις περιουσίες των ανθρώπων.

Αν εξαιρέσω τους λιγοστούς αναγνώστες της ιστοσελίδας μας, εδώ στην Ελλάδα η ιδέα παραμένει σχεδόν εντελώς άγνωστη. Παρότι δοκιμάσαμε να κινήσουμε το ενδιαφέρον μετριοπαθών κεντρώων κομμάτων (Δράση, Δημιουργία Ξανά, Πράσινοι-Οικολόγοι), κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Προφανώς έχουν άλλες ιδέες, μία εκ των οποίων είναι ο φόρος επί της μεγάλης περιουσίας, έστω κι αν αυτή αποκτήθηκε με προσωπικό μόχθο.

5. Δεν έχουμε μάθει να διαχωρίζουμε το εισόδημα που προέρχεται από ηθικά και νομικά εγκληματικές πράξεις ( όπως πολιτικάντηδων, μαφιόζων, κοινών ληστών, διαρρηκτών και απατεώνων), αυτό που προέρχεται από τα πλεονεκτήματα που προσδίδουν οι δημόσιες υπηρεσίες και άλλες ευνοϊκές συνθήκες στους κατόχους κεντρικών τοποθεσιών  και αυτό που προέρχεται από την εργασία. Το πρώτο πρέπει να αφαιρείται ολόκληρο, το δεύτερο να φορολογείται και το τρίτο να μένει ανέπαφο.

Ποια παράταξη πρεσβεύει τέτοιο ιδεολόγημα?...

Καμιά - και αυτό δείχνει την αθλιότητα της νοοτροπίας μας.
www.fotavgeia.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: