Σενάριο για νεοφιλελεύθερη ταινία με ευτυχές τέλος και ηθικό δίδαγμα. (Προσοχή: ακολουθεί εκτενές και γεμάτο αναφορές κείμενο. Όμως τα συναρπαστικά πραγματα κρύβονται στα πληκτικά μικρά γράμματα).
Είμαι ένας δυστυχισμένος επενδυτής.
Ξένος ή Έλληνας με "πρόσωπο" και καταθέσεις στο εξωτερικό (το ίδιο κάνει). Θέλω ένα ωραίο παραθαλάσσιο αγροτεμάχιο στο Σκουτάρι ή στην Ελαφόνησο για να κάνω ξενοδοχείο ή καταλύματα. Όμως βρίσκεται εντός ΖΕΠ Νατούρα και δόμηση δεν επιτρέπεται. Επιπλέον μπροστά από την επιχείρησή «μου» η εξαιρετική παραλία γεμίζει από άσχετους με την επένδυσή μου Έλληνες και ξένους. Και δεν μπορώ να τους διώξω γιατί σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει τρόπος να αποκτήσω αποκλειστική χρήση του αιγιαλού. Άσε που και να βρω κανένα κόλπο για να αποκτήσω τη γη δεν μπορώ να την κάνω τίποτε. Σε κάτι Ισπανίες ή Τουρκίες οι δυνατότητες δόμησης είναι απεριόριστες ενώ εδώ άντε να χτίσω 300-400 τετραγωνικά. Σε τέτοιο καταπληκτικό μέρος με τέτοιες προοπτικές κερδοφορίας. Εξοργιστικό. Ανυπόφορο. Αδιανόητο.
Έρχεται όμως το σωτήριο για μένα 2011 με τον μεσοπρόθεσμο νόμο 3986/11. Το άρθρο 14 με την
παρ. α μου δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσω χρήση του αιγιαλού για 50 χρόνια. Με την παρ. β μπορώ να εκτελέσω έργα στον αιγιαλό για ιδία χρήση και με την παρ. γ να αποκλείσω τους τρίτους (όλους αυτούς τους ανώφελους ενοχλητικούς).
Επιπλέον με το άρθρο 11 του ιδίου νόμου (3986/11) οι συντελεστές δόμησης είναι κατά πολύ ευνοϊκότεροι από τους συνήθεις και με το άρθρο 12 μπορούν να παρακαμφθούν τελείως. Τα πράγματα γίνονται όλο και καλύτερα.
Και έρχεται και το επίσης σωτήριο για μένα 2013 με τον επενδυτικό νόμο 4146/2013. Με το άρθρο 11 η Γενική́ Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων μπορεί να εκδώσει άδειες δόμησης χωρίς την έγκριση ή τον έλεγχο της πολεοδομίας. Αγοράζω δηλαδή γη στην οποία μπορώ να εξαιρεθώ από τους κανόνες που ισχύουν στην Ελλάδα, τόσο περιοριστικούς και ξεπερασμένους σε χώρες όπως η Ισπανία. Χαζοί είναι δηλαδή οι Ισπανοί; Μια χαρά δεν τα πάνε;
Και με το 36Α του ίδιου νόμου μπορώ να πουλήσω ή να μισθώσω τα ακίνητά μου σε ξένους που θέλουν να πάρουν άδεια παραμονής. Πολλά ακίνητα που μπόρεσα να χτίσω, ολόκληρο χωριό. Πολλοί και αυτοί που θα προτιμήσουν την περιοχή φιλέτο μου σε μια φτωχή κι φτηνή χώρα. Που επιπλέον δεν είναι στην άκρη του κόσμου όπως η Ταϊλάνδη, ούτε σκάει ο τζίτζικας όπως στο Ντουμπάι.
Μου λείπει όμως η γη. Και εκεί θα με βοηθήσει το σωτήριο ΤΑΙΠΕΔ με τον κατάλογό του των ακινήτων. Ωραίες παραλίες και μεγάλα κομμάτια γης.
Όλα δικά μου. Και με τιμή που θα πέφτει και ίσως δε χρειαστεί καν να την καταβάλω, όπως έκαναν οι Τσέχοι στον ΟΠΑΠ.
Είμαι πλέον ένας ευτυχισμένος επενδυτής.
Ηθικό δίδαγμα: το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο για την παραχώρηση αιγιαλού ισχύει ήδη.
Αυτός είναι και ο λογος για τον οποίο θα αποσυρθεί, αφού δώσει σε διάφορους πολιτευτές, τηλεδημοσιογράφους -και όποιον άλλο ψάχνει προεκλογικό πλύσιμο- την ευκαιρία της δωρεάν μαγκιάς και της άκοπης άφεσης αμαρτιών.
Πηγη Diktyo Prostasias Lakonias
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου