Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

TO ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑΣ

TO ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΊΑΣ

Χατζηαναγνώστου Γιώργος

Οι περιπτώσεις της Ταιλάνδης (με μόλις 8% του ΑΕΠ ζημιά το 1999),της Νότιας Κορέας (1997 εθνική προσπάθεια ) ,αλλά και της Ινδονησίας θα μπορούσαν να αποτελέσουν υπόδειγμα διαχείρισης κρίσης αλλά και πρόληψης .

Με δεδομένα τον πολιτισμό την ιστορία αλλά και την γεωπολιτική θέση της χώρας τα συγκεκριμένα μοντέλα δεν είναι δυνατόν να αναπαραχθούν στην Ελλάδα, δεν πρέπει όμως να παραγνωρίζονται και να μην εξετάζονται.

Είναι διαφορετική η παραμετροποίηση των οικονομικών δεικτών αλλά και των υπολοίπων συνδιαμορφούμενων μεγεθών με τα της Ελληνικής .

Ταυτόχρονα δεν παύει το μοντέλο του ελεγχόμενου πλήρως δορυφόρου όμως, να είναι ένα μοντέλο που στο πίσω μέρος του μυαλού της η Γερμανική Ευρώπη θα ήθελε να έχει ,με δορυφόρους ελεγχόμενους στην ελαφρά βιομηχανία κοντά της ή ακόμα ακόμα και αποκομμένους από την Ε.Ε

Για τους Έλληνες ο δρόμος του μεταξιού είναι ακόμα ζωντανός.


Η σημερινή επιβράδυνση των δεικτών οικονομίας της Κίνας σαν πρωτοπόρος της οικονομίας είναι ανησυχητική και βέβαια με χρηματιστηριακές επιπτώσεις κάτι που η Ε.Ε.,αδυνατώντας να παρέμβει στον βαθμό που θα ήθελε ,είναι σίγουρο ότι εξετάζει μοντέλα παραγωγικής διάρθρωσης που θα ευνοούν την βορειοκαθοδηγούμενη Ε.Ε.

Η οικονομική Οδύσεια της Ελλάδας δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τις ανωτέρω χώρες, δεν πάυει όμως στην παγκοσμιοποιημένη αγορά να χρίζει αξιολόγησης από την Ελλάδα σαν υποδείγματα διεθνούς παρέμβασης του ΔΝΤ ,των επενδυτικών ομίλων αλλά και του Παγκοσμίου Χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

Σε μια πρόσφατη έρευνα του Ο Κορεάτης οικονομολόγος Lee Jong-Wha έγραψε ότι οι Κορεάτες έζησαν τη δική τους οικονομική κρίση, και έλαβαν πολύ λιγότερες ενισχύσεις από το ΔΝΤ, με όρους πολύ σκληρότερους
Αντίστοιχα ανάκτησαν επίσης πολύ εντονότερα αποτελέσματα. Το 1998, το πραγματικό ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του Korea έπεσε 6,7 %. Το 1999, αυξήθηκε κατά 9,5 τοις εκατό με χρήματα από επενδυτές που επέστρεψαν επειδή η Σεούλ ενήργησε με τόλμη για να οικοδομήσει μια πιο ανοικτή και βιώσιμη οικονομία.

Η αλήθεια είναι ότι όσο πιο πολύ στον πάτο πας τόσο πιο μεγαλύτερα περιθώρια έχεις να ανέβεις.

Η Ελλάδα έχει πολλές ομοιότητες με την Κορέα του 1997: Εσωτερική διαφθορά, φοροδιαφυγή μεγάλης έκτασης , απώλεια θέσεων εργασίας, και ολιγαρχική αποθησαύριση του Εθνικού πλούτου.

Χωρίς μετρητά η Κορεάτικη κυβέρνηση και με τεράστια εμπλοκή Κορεατών βιομηχάνων όπως την chaembol προσπάθησε με κάθε τρόπο να εισπράξει φόρους .Επιστρατεύτηκαν ακόμα και με δωρεές κειμήλια ,βέρες ράβδοι χρυσού ,έργα τέχνης κ.α για να επανασυσταθή ουσιαστικά το Υπουργείο Οικονομικών.

Τον Απρίλιο, η Deutsche Welle περιέγραψε αυτό το μοντέλο ως ένα μοντέλο για τους Έλληνες που οφείλουν να υποστηρίξουν το Κράτος τους χαρακτηρίζοντας τις δυο αυτές μικρές οικονομίες “παράπλευρες απώλειες”.

Η Μαλαισία το 1997 κατάφερε να αποφύγει ένα σχέδιο διάσωσης του ΔΝΤ επιβάλλοντας σαρωτικούς έλεγχους . 18 χρόνια αργότερα, οι αδυναμίες ,η ευνοιοκρατία ,η κρατική δυσλειτουργία και η αδιαφάνεια με σκάνδαλα με κρατικές επενδύσεις όπως η εταιρεία 1Malaysia δείχνουν την αδυναμία ουσιαστικής μεταρρύθμισης, σε ένα έθνος πλούσιο σε πόρους με τόσο μεγάλες δυνατότητες στην Ασία.

Ακόμα κι ο πρωθυπουργός Najib Razak της χώρας εμπλέκεται σε σκάνδαλα πάρα τον ισχυρισμό του περί αθωότητας όταν σχεδόν 700 εκατομμύρια δολάρια σε κεφάλαια 1MDB συνέρρευσαν σε προσωπικούς λογαριασμούς του.

Όμως ο Ian Bremmer έχει προβλέψει το 2012 λέγοντας ότι κάθε έθνος προστατεύει τον εαυτό του με τους νικητές και ηττημένους σε έναν κόσμο να συνυπάρχουν σε ενώ G-Zero κόσμο , ενώ οι μεγαλύτεροι παίκτες παίρνουν το δρόμο τους.

Οι ΗΠΑ δανείζονται εσωτερικά , ξοδεύουν και εξάγουν την ανηθικότητα τους σε όλη την υδρόγειο, η Ιαπωνία επενδύει σε έρευνα και αύξηση παραγωγικότητας ,η Κίνα με διάφορες Εξοντωτικές εμπορικές πρακτικές εξάγει απείρως περισσότερο από όσα εισάγει ενώ η Γερμανία συγκεντρώνει όλη την εξουσία στον τόπο της.Αντίστοιχα η Ρωσσία χτίζει τα ΒRICS γνωρίζοντας τους επικίνδυνους πολιτικούς συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο.

Εξετάζοντας τα προβλήματα σε χωρες όπως η Ταϊλάνδη, η Ινδονησία και η Κορέα, είναι πασήδυλο ότι η επιλογή της Ελλάδας για παραγωγική ενδογενή ανασυγκρότηση είναι μονόδρομος.

Η Ελλάδα πιέζεται έντεχνα να φύγει από το ευρώ, ή να έχει παράλληλο νόμισμα. Εκείνο που πρέπει αυτή την ιστορική στιγμή είναι να υπερασπιστούμε το σημερινό status quo και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε την παραγωγική δομή της χώρας με πλούσιες και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, αποφεύγοντας την καμαρίλα τύπου chaebol η οποία είναι κάθετα ανασταλτική για την οικονομία.

Στην υπόλοιπη Ευρώπη απαιτούν η Ελλάδα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, που κάποιες είναι απαραίτητες αλλά τα βαθύτερα προβλήματα της Ελλάδας δεν επιτρέπουν να γίνουν ,επειδή πάντα η ανακατανομή εξουσίας κατά συνέπεια και διαχείρισης πόρων δεν είναι αρεστή στο υπάρχον πελατειακό εξυπηρετικό σύστημα.

Η Ασιατική εμπειρία ας βοηθήσει λίγο τους επικεφαλής να ξεκαθαρίσουν ότι σε αυτόν τον μοναχικό δρόμο που αναγκαστικά ωθούμαστε, δεν μπορεί να έχει κανείς ηττοπάθεια αλλά και ότι θα πρέπει να προχωρήσεις με τόλμη και αυτοσεβασμό απέναντι σε ένα βάρβαρο και εχθρικό σύστημα.

H κοινωνία θα στηρίξει όποια προσπάθεια γίνει,αρκεί να μπορεί να τολμήσει ,να αποδώση δικαιοσύνη και να δείξη ήθος και συνέπεια στους λόγους των πολιτικών.

Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
μτφρ: το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας

Www.fotavgeia.blogspot.com


Δεν υπάρχουν σχόλια: