Αrt1821 Κυριακή 31 Ιουλίου 2016
Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Ο νεαρός γύρω στα 30 μελαχροινός και ατημέλητος ανέβηκε με γρήγορα βήματα στο λεωφορείο. Κρατούσε στα λερωμένα χέρια του 3 σακούλες μεγάλες παραγεμισμένες με άδεια πλαστικά μπουκάλια του 1,5 λίτρου χωρίς καπάκια. Αναρωτήθηκα τι τα κάνει και μπήκα στον πειρασμό να τον ρωτήσω ευθέως "τι τα κάνει αυτα τα μπουκάλια". "Tα πάω σε ένα μηχάνημα κάπου σε ένα s/m " απάντησε με διάθεση για ειλικρινή επικοινωνία" ."Τα βάζω και παίρνω ένα κουπόνι αγοράς ". "Στα 3 μπουκάλια μου δίνουν 0,01€". Τι να κάνω είμαι καιρό άνεργος"συνέχισε με απογοητευμένη φωνή.
Μια κυρία δίπλα απάντησε " Τίποτα ,να δίναν 0,05€ το κομμάτι κάτι να γινόταν". Το λεωφορείο συνέχισε το δρόμο του σε μια μεγάλη ανηφόρα σε μια άκρη της Αθήνας και ο νεαρός κατέβηκε πολύ μακριά από το σημείο που θα τα πήγαινε για να πάρει το κουπόνι ίσως μια άλλη μέρα.
Αυτή ήταν μια καθημερινή σκηνή τρέλας δείγμα της απόγνωσης και της ανέχειας που μαστίζει τα λαικά στρώματα και όσοι αναμιγνύονται και με τον κοινωνικό ιστό την ζουν καθημερινά σε χιλιάδες εκφάνσεις.
Άνθρωποι βουτηγμένοι στους κάδους να ψάχνουν για κάτι , από φαγώσιμο μέχρι κάτι που να έχει κάποια αξία. ΄Ζευγάρια παπούτσια και ρούχα μεταχειρισμένα παρατεταγμένα σε εμφανή σημεία βρίσκει κανείς πυκνά συχνά στους καλοκαιρινά άδειους δρόμους της Αθήνας δείγμα του πόσο η κοινωνία προσπαθεί μέσα από την αλληλεγγύη να ανταπεξέλθει απο την ολική αποδόμηση του κοινωνικού ιστού.
Σε μια εποχή όπου η αξιοπρέπεια εξευτελίζεται με την μεθοδολογία συρρίκνωσης των εισοδημάτων, αυτή είναι η εμφανής πλευρά των άπορων . Στον αντίποδα οι πρώην "εύποροι" με την ραγδαία στοχευμένη αποδόμηση των εσόδων τους υπάρχει η σιωπή της αναμονής. Εδώ τα γεγονότα μπορεί να μην έχουν την μορφή της πείνας, έχουν όμως κατάθλιψη ,Θυμό αλλά και απογοήτευση για τα περασμένα μεγαλεία την στιγμή που ο εθισμός στην "ποιοτική ζωή" ήταν δεδομένος . Τραγικά πράγματα όπου κανείς δεν μπορεί να τα ομολογήσει .
Το σημερινό πολιτικό καθεστώς αυτάρεσκα ταξιδεύει για να κλείση "επενδυτικά πακέτα" προκαλώντας την δυσφορία σε όσους έχουν περιορίσει ,τις αγορές σε ένδυση ,υπόδηση ,διασκέδαση τρόφιμα ακόμα ακόμα και την υγεία τους . Το δε κράτος διατείνεται παραπληροφορώντας ότι ακόμα και η οδοντιατρική κάλυψη είναι πλέον δωρεάν ψευδόμενο, ενώ οι ίδιοι γνωρίζουν ότι μόνο εξαγωγές γίνονται στα Δημόσια νοσοκομεία.
Η ζωφερή αυτή κατάσταση ,παρά τα "αναπτυξιακά" προγράμματα επιδεινώνεται καθημερινά ,παρά το ότι η αλλαγή του επιχειρηματικού περιβάλλοντος δημιουργεί επιχειρησιακές ευκαιρίες .
Αυτό όμως δεν αφορά τον συνταξιούχο , τον Δημόσιο Υπάλληλο με αποτέλεσμα ο μισός πληθυσμός στην χώρα τουλάχιστον να βιώνει έναν εγκλωβισμό και ένα στραγγαλισμό άνευ προηγουμένου αντίστοιχου της κατοχής.
Για τους επαγγελματίες που διώκονται κατά κόρον ασύστολα , υπάρχουν ευκαιρίες ,χρειάζεται όμως αλλαγή στρατηγικής και σωστό "διάβασμα" των νέων αναγκών της αγοράς , Είναι όμως απείρως δύσκολο για όσους δεν έχουν υπομονή ,πνιγμένοι στα χρέη στις κάρτες και με την δαμόκλειο σπάθη της εφορίας να απειλεί να αρπάξει τα πάντα υποθηκέυοντας χρέη στο μέλλον ακόμα και στις επόμενες γενεές.
Οι διεθνοποίηση του εμπορίου και η δυσκολία εξεύρεσης φυσικών πόρων μαζί με την εξειδίκευση είναι μερικά από τα πλείστα όπου μπορεί κανείς να βρή διεξόδους. Αυτό προυποθέτει όμως ψυχική και πνευματική ηρεμία κάτι που ο μέσος Επαγγελματίας με αυτές τις τραγικά και ασφυκτικά δύσκολες συνθήκες καθημερινότητας αδυνατεί να βρή.
Χρειάζεται όμως για να μπορέσει η κοινωνία να αναπτυχθή χωρίς το 1/100 του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει στα χέρια του το 70% του παγκόσμιου πλούτου,
Το καλοκαίρι και τα Αυγουστιάτικα μελτέμια ας ελπίσουμε ότι θα δώσουν ώθηση στην ψυχολογία και το πνεύμα για μια επαγγελματική ανάταση στους δύσκολους καιρούς που ζούμε .
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι enterprener Mικρομεσαίων επιχειρήσεων.
www.fotavgeia.blogspot.com
Χατζηαναγνώστου Γιώργος
Μια κυρία δίπλα απάντησε " Τίποτα ,να δίναν 0,05€ το κομμάτι κάτι να γινόταν". Το λεωφορείο συνέχισε το δρόμο του σε μια μεγάλη ανηφόρα σε μια άκρη της Αθήνας και ο νεαρός κατέβηκε πολύ μακριά από το σημείο που θα τα πήγαινε για να πάρει το κουπόνι ίσως μια άλλη μέρα.
Αυτή ήταν μια καθημερινή σκηνή τρέλας δείγμα της απόγνωσης και της ανέχειας που μαστίζει τα λαικά στρώματα και όσοι αναμιγνύονται και με τον κοινωνικό ιστό την ζουν καθημερινά σε χιλιάδες εκφάνσεις.
Άνθρωποι βουτηγμένοι στους κάδους να ψάχνουν για κάτι , από φαγώσιμο μέχρι κάτι που να έχει κάποια αξία. ΄Ζευγάρια παπούτσια και ρούχα μεταχειρισμένα παρατεταγμένα σε εμφανή σημεία βρίσκει κανείς πυκνά συχνά στους καλοκαιρινά άδειους δρόμους της Αθήνας δείγμα του πόσο η κοινωνία προσπαθεί μέσα από την αλληλεγγύη να ανταπεξέλθει απο την ολική αποδόμηση του κοινωνικού ιστού.
Σε μια εποχή όπου η αξιοπρέπεια εξευτελίζεται με την μεθοδολογία συρρίκνωσης των εισοδημάτων, αυτή είναι η εμφανής πλευρά των άπορων . Στον αντίποδα οι πρώην "εύποροι" με την ραγδαία στοχευμένη αποδόμηση των εσόδων τους υπάρχει η σιωπή της αναμονής. Εδώ τα γεγονότα μπορεί να μην έχουν την μορφή της πείνας, έχουν όμως κατάθλιψη ,Θυμό αλλά και απογοήτευση για τα περασμένα μεγαλεία την στιγμή που ο εθισμός στην "ποιοτική ζωή" ήταν δεδομένος . Τραγικά πράγματα όπου κανείς δεν μπορεί να τα ομολογήσει .
Το σημερινό πολιτικό καθεστώς αυτάρεσκα ταξιδεύει για να κλείση "επενδυτικά πακέτα" προκαλώντας την δυσφορία σε όσους έχουν περιορίσει ,τις αγορές σε ένδυση ,υπόδηση ,διασκέδαση τρόφιμα ακόμα ακόμα και την υγεία τους . Το δε κράτος διατείνεται παραπληροφορώντας ότι ακόμα και η οδοντιατρική κάλυψη είναι πλέον δωρεάν ψευδόμενο, ενώ οι ίδιοι γνωρίζουν ότι μόνο εξαγωγές γίνονται στα Δημόσια νοσοκομεία.
Η ζωφερή αυτή κατάσταση ,παρά τα "αναπτυξιακά" προγράμματα επιδεινώνεται καθημερινά ,παρά το ότι η αλλαγή του επιχειρηματικού περιβάλλοντος δημιουργεί επιχειρησιακές ευκαιρίες .
Αυτό όμως δεν αφορά τον συνταξιούχο , τον Δημόσιο Υπάλληλο με αποτέλεσμα ο μισός πληθυσμός στην χώρα τουλάχιστον να βιώνει έναν εγκλωβισμό και ένα στραγγαλισμό άνευ προηγουμένου αντίστοιχου της κατοχής.
Για τους επαγγελματίες που διώκονται κατά κόρον ασύστολα , υπάρχουν ευκαιρίες ,χρειάζεται όμως αλλαγή στρατηγικής και σωστό "διάβασμα" των νέων αναγκών της αγοράς , Είναι όμως απείρως δύσκολο για όσους δεν έχουν υπομονή ,πνιγμένοι στα χρέη στις κάρτες και με την δαμόκλειο σπάθη της εφορίας να απειλεί να αρπάξει τα πάντα υποθηκέυοντας χρέη στο μέλλον ακόμα και στις επόμενες γενεές.
Οι διεθνοποίηση του εμπορίου και η δυσκολία εξεύρεσης φυσικών πόρων μαζί με την εξειδίκευση είναι μερικά από τα πλείστα όπου μπορεί κανείς να βρή διεξόδους. Αυτό προυποθέτει όμως ψυχική και πνευματική ηρεμία κάτι που ο μέσος Επαγγελματίας με αυτές τις τραγικά και ασφυκτικά δύσκολες συνθήκες καθημερινότητας αδυνατεί να βρή.
Χρειάζεται όμως για να μπορέσει η κοινωνία να αναπτυχθή χωρίς το 1/100 του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει στα χέρια του το 70% του παγκόσμιου πλούτου,
Το καλοκαίρι και τα Αυγουστιάτικα μελτέμια ας ελπίσουμε ότι θα δώσουν ώθηση στην ψυχολογία και το πνεύμα για μια επαγγελματική ανάταση στους δύσκολους καιρούς που ζούμε .
*Ο Χατζηαναγνώστου Γιώργος είναι enterprener Mικρομεσαίων επιχειρήσεων.
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου