Αrt2511 Σαββατο 11 Φεβρουαρίου 2017
ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΡΩΣΩΝ (941 και 944)
Τον Ιούνιο του 941, το Βυζάντιο δέχτηκε αιφνιδιαστική επίθεση των Ρώσων, οι οποίοι με επικεφαλής τον ηγεμόνα τους Ιγώρ, νεότερο γιο του Ρούρικ και διάδοχο του αδελφού του Ρούρικ, Όλεγ, αποβιβάστηκαν στη Βιθυνία και λεηλάτησαν τις μικρασιατικές ακτές του Βοσπόρου και του Εύξεινου Πόντου.
Η κατάσταση για τον Ρωμανό Α’ ήταν αρκετά δύσκολη, πρώτον, γιατί ο στόλος ήταν απησχολημένος στο Αιγαίο
κατά των Σαρακηνών και δεύτερον γιατί ο στρατός, με αρχηγό τον Ιωάννη Κουρκούα βρισκόταν στα ανατολικά σύνορα του κράτους. Την κρίσιμη εκείνη στιγμή, ο Ρωμανός Α’ ανέθεσε τη διεύθυνση των επιχειρήσεων κατά των Ρώσων στον πρωτοβεστιάριο Θεοφάνη, ο οποίος με λίγα πλοία που είχαν μείνει στην Κωνσταντινούπολη έπλευσε κατά των Ρώσων και στην έξοδο του Βοσπόρου προς τη Μαύρη Θάλασσα κατεναυμάχησε τα ρωσικά πλοία με το υγρό πυρ. Όμως το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού στόλου διέφυγε προς τα νότια και έπλευσε στη Βιθυνία, όπου παρέμεινε επί τρεις μήνες λεηλατώντας και καταστρέφοντας τις γύρω περιοχές.
κατά των Σαρακηνών και δεύτερον γιατί ο στρατός, με αρχηγό τον Ιωάννη Κουρκούα βρισκόταν στα ανατολικά σύνορα του κράτους. Την κρίσιμη εκείνη στιγμή, ο Ρωμανός Α’ ανέθεσε τη διεύθυνση των επιχειρήσεων κατά των Ρώσων στον πρωτοβεστιάριο Θεοφάνη, ο οποίος με λίγα πλοία που είχαν μείνει στην Κωνσταντινούπολη έπλευσε κατά των Ρώσων και στην έξοδο του Βοσπόρου προς τη Μαύρη Θάλασσα κατεναυμάχησε τα ρωσικά πλοία με το υγρό πυρ. Όμως το μεγαλύτερο μέρος του ρωσικού στόλου διέφυγε προς τα νότια και έπλευσε στη Βιθυνία, όπου παρέμεινε επί τρεις μήνες λεηλατώντας και καταστρέφοντας τις γύρω περιοχές.
Δεν μπορούσαν, όμως, να επιχειρήσουν τίποτε το σοβαρό κατά της Κωνσταντινούπολης γιατί τους παρακολουθούσαν από τη θάλασσα ο Θεοφάνης και από την ξηρά ο Βάρδας Φωκάς. Η κατάσταση άρχισε να γίνεται δύσκολη για τους Ρώσους επιδρομείς, πρώτον γιατί πλησίαζε ο χειμώνας και δεύτερον γιατί άρχισαν να παρουσιάζονται ελλείψεις τροφίμων. Γι' αυτό αποφάσισαν να περάσουν το Βόσπορο και να καταφύγουν στην περιοχής της Θράκης και από εκεί να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Εν τω μεταξύ, ο Ρωμανός Α’ είχε ανακαλέσει από το ασιατικό μέτωπο τον Ιωάννη Κουρκούας, ο οποίος παρακολουθούσε τους αντιπάλους που είχαν αποβιβαστεί στη Βιθυνία.
Όταν τα ρωσικά πλοία, χίλια περίπου ως προς τον αριθμό, έφτασαν μπροστά από την Κωνσταντινούπολη για να βγουν στο Αιγαίο, κατεστράφηκαν από τους Βυζαντινούς με το υγρό πυρ (11 Ιουνίου 941). Συγχρόνως, ο Ιωάννης Κουρκούας κατεπολέμησε και εκμηδένισε τους Ρώσους που ήταν στη Βιθυνία, από τους οποίους, ελάχιστοι κατόρθωσαν να σωθούν και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, όπου διηγούνταν με φρίκη τον τρόμο που έζησαν από το υγρό πυρ". Τρία χρόνια αργότερα (το 943), ο Ιγκόρ, ο οποίος δεν είχε δεχτεί την ήττα του ως οριστική και τελεσίδικη, επεχείρησε νέα επίθεση από την ξηρά.
Συγκέντρωσε μεγάλο στρατό στο Δούναβη, από Ρώσους, Βαράγγους, Πατσινάκες και άλλους, με σκοπό να επιτεθεί και πάλι κατά της Κωνσταντινούπολης. Ο Ρωμανός Α’ ανησύχησε και έστειλε αμέσως πρεσβεία στον Ιγκόρ με πλούσια δώρα και με τη διαβεβαίωση ότι ήταν πρόθυμος να καταβάλει ετησίως στους Ρώσους φόρους, αν παραιτούνταν από την εκστρατεία. Ο Ιγκόρ μετά από κάποιους δισταγμούς πείστηκε, ματαίωσε την εκστρατεία και επέστρεψε στο Κίεβο. Στη συνέχεια, υπογράφτηκε μεταξύ των δύο κρατών, συνθήκη (στις αρχές του 945) με την οποία επικυρώνονταν και ανανεώνονταν παλιότερες συμφωνίες (ιδιαίτερα η συμφωνία του 911). Η συνθήκη του 945, η οποία επρόκειτο να ισχύσει επί μακρό χρονικό διάστημα, συνέβαλε τα μέγιστα στην καλλιέργεια στενότερων οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ του Βυζαντίου και των Ρώσων. Όπως εύκολα αντιλαμβανόμαστε στην πραγματικότητα δεν έγινε επιδρομή το 943-944 αλλά μόνο προετοιμασία για επιδρομή.
anemourion.blogspot.gr
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου