Πώς μπλοκάρουν τη συμφωνία Σόιμπλε και Τόμσεν
Ποια συμβιβαστική συμφωνία είναι στο τραπέζι, τι δέχεται και τι απορρίπτει η κάθε πλευρά. Εξαγοράζει χρόνο ο Ντάισελμπλουμ, για αποφυγή αναταραχής στις αγορές. Ο ρόλος ΕΚΤ, Γιούνκερ και ο χρησμός Ρέγκλινγκ. Αποκλειστικό παρασκήνιο.
Συμβιβαστική συμφωνία επί της αρχής υπάρχει εδώ και μία εβδομάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Τα κενά είναι οι λεπτομέρειες για το αφορολόγητο, η πιθανή μείωση φορολογίας σε ορισμένες περιπτώσεις για το αναπτυξιακό σχέδιο που πρέπει να υιοθετήσει η Ελλάδα ώστε να πείσει ότι οι μελλοντικοί στόχοι είναι επιτεύξιμοι, καθώς και οι δραστικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Euro2day.gr, που συνομίλησε με αξιωματούχους σε Βρυξέλλες, Βερολίνο, Φρανκφούρτη και Ουάσινγκτον, η λογική της συμβιβαστικής λύσης που κατέθεσε ο πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ ήταν να «διαλέξει» η Αθήνα πού θα ενδώσει και τι θα πάρει ως αντάλλαγμα. Γι’ αυτό και οι εν λόγω λεπτομέρειες παρέμεναν ανοικτές προς διαπραγμάτευση.
Ο κ. Ντάισελμπλουμ, όμως, θορυβημένος και «ενημερωμένος» από την ΕΚΤ ότι οι αγορές έχουν αρχίσει να γίνονται «νευρικές» με το θέμα της Ελλάδας, πρότεινε (σε συνεννόηση και με τον πρόεδρο της Κομισιόν) να φύγει το θέμα του χρέους από το κάδρο της δεύτερης διαπραγμάτευσης και να συζητηθούν μόνο τα πρωτογενή πλεονάσματα, ώστε να αποσυνδεθεί οποιοδήποτε «deadline» και συζήτηση με πιθανές εγκρίσεις και συζητήσεις από τα εθνικά κοινοβούλια.
Έτσι, η δεύτερη αξιολόγηση θα αποσυνδεόταν με τις ολλανδικές εκλογές και ο κ. Ντάισελμπλουμ θα πιστωνόταν μια «μεγάλη νίκη», που θα ενίσχυε τις πιθανότητες παραμονής του στο τιμόνι του Eurogroup, παρά την όποια ήττα του κόμματός του στις εκλογές, βάσει μιας ειδικής ρύθμισης που θα ψήφιζαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης, όπως έκαναν στο παρελθόν με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Οι δηλώσεις του κ. Ντάισελμπλουμ ότι δεν υπάρχει κρίση και διορίες για το ελληνικό θέμα απευθύνονταν κυρίως στις αγορές.
«Ναι» και «όχι» από το ΔΝΤ
Διπλωματική πηγή από την Ουάσιγκτον ανέφερε στο Euro2day.gr ότι η κ. Λαγκάρντ, έχοντας τη στήριξη ΕΕ, ΗΠΑ και Κίνας, αποδέχτηκε μια λύση με αστερίσκους, εάν στην αξιολόγηση φωτογραφιζόταν έστω μια δέσμη επιπλέον μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Με αυτή τη λύση συμφώνησε και η Αγκελα Μέρκελ, καθώς η συζήτηση για το χρέος θα έφευγε από το κάδρο των γερμανικών εκλογών.
Το αντάλλαγμα, όμως, ήταν, και με τη σφοδρή παρότρυνση της ΕΚΤ, να μειωθούν οι στόχοι του πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2021 στο 2-2,5% του ΑΕΠ.
Και ενώ όλοι ετοιμάζονταν για… συμφωνία, ήρθαν τα εμπόδια της τελευταίας στιγμής:
1. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε «όχι» στη δραστική μείωση των στόχων από 10 χρόνια σε μόλις τρία.
2. Ο Πόουλ Τόμσεν είπε «όχι» στο δικαίωμα επιλογής της Αθήνας για τα μέτρα και βεβαίως διαφώνησε με τη… διαφωνία Σόιμπλε.
3. Η ελληνική κυβέρνηση θέλει -επισήμως τουλάχιστον- λύση «πακέτο».
Ο ρόλος Ντράγκι και Γιούνκερ
Ο αφανής «ήρωας» της όποιας πιθανής λύσης ακούει στο όνομα Μάριο Ντράγκι. Την περασμένη Πέμπτη συναντήθηκε στο Βερολίνο με την Αγκελα Μέρκελ και εκεί μίλησαν για όλα.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, ο πρόεδρος της ΕΚΤ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου ότι οι δύο «φούσκες» που ετοιμάζονται να σκάσουν εάν δεν διατηρηθεί η ηρεμία στην ευρωζώνη είναι η Ιταλία και η Πορτογαλία. Ζήτησε να σταματήσει η όποια συζήτηση για Grexit και σενάρια περί διάλυσης της ευρωζώνης, εξού και οι ενωτικές δηλώσεις της καγκελαρίου μετά τη συνάντηση.
Από την άλλη, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στρατηγικά ανεβάζει τον πήχη για συμφωνία εκτός ΔΝΤ. Όπως είχαμε άλλωστε αποκαλύψει από την προηγούμενη εβδομάδα, η Κομισιόν θα έχει ως «σημαία» τις προβλέψεις της για την ελληνική οικονομία, για να πιέσει το ΔΝΤ να αναπροσαρμόσει την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους.
Ο κ. Γιούνκερ έχει ενημερώσει τον Αλέξη Τσίπρα περί τούτου, στη διάρκεια της Συνόδου της Μάλτας, και τον προέτρεψε καθώς για να πετύχει αυτή η στρατηγική, πρέπει η Ελλάδα να ανεβάσει ταχύτητες και να συνεχίσει να υπεραποδίδει.
Ο ρόλος Ρέγκλινγκ
Άλλος ένας παράγοντας πίεσης για λύση τους επόμενους δύο μήνες είναι και ο ESM. Κατά τη διάρκεια συζήτησης την προηγούμενη εβδομάδα, ο Κλάους Ρέγκλινγκ είπε ότι για να μπορέσει η Ελλάδα να βγει στις αγορές, πρέπει να μπει στο πρόγραμμα QE και να αρχίσει η προετοιμασία από τον Σεπτέμβριο. Διαφορετικά θα υπάρξει κίνδυνος για τέταρτο μνημόνιο.
Η εκτίμηση αυτή βοήθησε να ανοίξουν και τα συνήθως κλειστά στόματα της ΕΚΤ, που ανέφεραν ότι για να μπορέσει το χρέος της Ελλάδας να είναι βιώσιμο και να μπει στο QE, τότε τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 2021 και μετά πρέπει να είναι κοντά στο 2,5% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια, η ΕΚΤ συντάσσεται με το ΔΝΤ σε αυτή την εκτίμηση, την οποία συμμερίζεται και η Κομισιόν.
Ο ρόλος Τόμσεν
Απορία εξακολουθεί να προκαλεί στις Βρυξέλλες η ασυνήθιστη κίνηση του Πόουλ Τόμσεν, ο οποίος την περασμένη εβδομάδα, πριν το EwG, κάλεσε στο Βερολίνο -μετά από συνάντηση που είχε με τον κ. Σόιμπλε- εκδότες και επενδυτές για να τους ενημερώσει. Όπως μαθαίνουμε, η ενημέρωση και οι προβλέψεις για την Ελλάδα ήταν δυσοίωνες και προεξοφλούσαν ναυάγιο! Εδώ εγείρεται το ερώτημα εάν ο κ. Τόμσεν δρούσε από μόνος του ή για τις κινήσεις του ήταν ενήμερο το ΔΣ του ΔΝΤ.
Σόιμπλε και Σουλτς
Όσοι πιστεύουν ότι το ελληνικό θέμα θα βγει από την ατζέντα της προεκλογικής εκστρατείας του κ. Σόιμπλε κάνουν λάθος. Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει αποφασίσει να υποστηρίξει την πολιτική του μέχρι τέλους και να επιτίθεται στον κ. Σουλτς ότι έχει χαλαρές προθέσεις για τη δημοσιονομική πολιτική της ευρωζώνης, που θα «κοστίσουν» στον Γερμανό φορολογούμενο…
Αγγελική Παπαμιλτιάδου
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου