Πέμπτη 23 Μαΐου 2024

Ο ρόλος του Γερμανού αρχιστράτηγου του οθωμανικού στρατού Λίμαν φον Σάντερς στη Μικρασιατική καταστροφή

Ο Γερμανός 'αρχιστράτηγος' του Οθωμανικού στρατού, Otto Viktor Karl Liman κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Του Ευθύμη ΛεκάκηΝομικού LL M. International Law,Οικονομολόγου (μέλους Ο.Ε.Ε.),Ιστορικού Ερευνητή

Otto Viktor Karl Liman 

Ο αποκαλούμενος Λίμαν Φον Σάντερς γεννήθηκε στις 17 Φλεβάρη του 1855, στην Πομερανία και πέθανε στις 22 Αυγούστου 1929 στο Μόναχο της Γερμανίας. εντάχθηκε στον αυτοκρατορικό γερμανικό στρατό και έφτασε στο βαθμό του Αντιστράτηγου.

Οι Γερμανοί αξιωματούχοι ήταν παντού στην οθωμανική αυτοκρατορία μετά την περίοδο του Αμπντούλ Χαμίτ. Ο Εμβέρ πασάς που είχε εκπαιδευτεί στη Γερμανία, θαύμασε την οργάνωση του στρατού της και είχε καλέσει γερμανούς αξιωματικούς να εκπαιδεύσουν τους Τούρκους. Μετά τις πολεμικές αποτυχίες των Τούρκων αξιωματικών, αρχιστράτηγος του οθωμανικού στρατού ανέλαβε ο αντιστράτηγος Λίμαν φον Σάντερς.

Το 1913 διορίστηκε επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με σκοπό τον εκσυγχρονισμό και την εκπαίδευση του οθωμανικού στρατού. Του δόθηκε ο τίτλος του πασά και ήταν ο επιτελάρχης του οθωμανικού στρατού.



Αυτός συμβούλευσε τους Τούρκους να εκκαθαρίσουν τους χριστιανικούς πληθυσμούς. Οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που βρέθηκαν στο στόχαστρο. Διάφορες προκηρύξεις που θυροκολλούνται δημόσια προέτρεπαν τους μουσουλμάνους να μην ψωνίζουν από τα χριστιανικά μαγαζιά. Όχι μόνο στον Πόντο αλλά ευρύτερα στην Μικρά Ασία μεθοδεύεται ένας ανθελληνικός οικονομικός διωγμός.
«Αν πεινούμε και υποφέρουμε εμείς οι Τούρκοι, αιτία είναι οι γκιαούρηδες που στα χέρια τους κρατούν τον πλούτο μας και το εμπόριο μας. Ως πότε θα ανεχόμαστε τις προκλήσεις τους; Μποϋκοτάρετε τα προϊόντα τους. Σταματήστε κάθε δοσοληψία μαζί τους. Τι τη θέλετε τη φιλία τους;»
Αυτή ήταν η αρχή. Το έδαφος για την πρώτη φάση της γενοκτονίας των Ελλήνων ήταν έτοιμο…

Ο Γερμανός αρχιστράτηγος του οθωμανικού στρατού εμπνευστής των εκκαθαρίσεων του χριστιανικού στοιχείου από τον Πόντο

Ο Λίμαν μεταξύ άλλων, τοποθέτησε το Μουσταφά Κεμάλ, διοικητή του 19ου συντάγματος κατά της γραμμής του μετώπου των Αυστραλο-Νεοζηλανδών στα Δαρδανέλια, τους οποίους καθήλωσε για 5 μήνες. Το διάστημα αυτό μεταξύ Απρίλη-Νοέμβρη του 1915 πέτυχε την πλήρη εκκένωση της περιοχής, που περιλάμβανε και εκτοπισμούς Ελλήνων και Αρμενίων. Σε σχετικό έγγραφό του υποστήριξε προς τους Τούρκους πασάδες: «Σας διαβεβαιώνω ότι οι παγωνιές και το κρύο του χειμώνα, οι βροχές και η μεγάλη υγρασία, ο ήλιος και η τρομερή ζέστη του καλοκαιριού, οι ασθένειες του εξανθηματικού τύφου και της χολέρας, οι κακουχίες και η ασιτία, θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα που λογαριάζετε εσείς με το δικό σας σχέδιο, δηλαδή να τους ξεκαθαρίσετε με τις σφαγές. Με το σύστημα που σας προτείνω, ο θάνατός τους είναι βέβαιος. Επιπλέον, οι γυναίκες τους δεν θα γεννούν και έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή και άτιμη ράτσα των Ελλήνων θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα μέσα σε μια γενιά και εσείς θα αποκτήσετε μια συμπαγή τουρκική ομοιογένεια».

Μετά το 1916, όταν η σφαγή είχε πια ολοκληρωθεί και η παγκόσμια κοινή γνώμη βοούσε ήδη για τη θηριωδία, ενημερωμένη κυρίως από τα δημοσιεύματα του αμερικανικού Τύπου, άρχισαν οι Γερμανοί να διαμαρτύρονται, διακριτικά είναι η αλήθεια, μη χαλάσουμε και την Οθωμανική σούπα, για την «κακομεταχείριση» των χριστιανικών πληθυσμών, με χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα το επίσημο διάβημα του υποστράτηγου Ότο Λίμαν φον Σάντερς προς τον Ταλάατ πασά, όπου απειλούσε πως θα παραιτηθεί από τη διοίκηση του τουρκικού στρατού. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν συνέβη ποτέ και ούτε θα συνέβαινε. 

Ο στρατηγός Σάντερς -που ανέδειξε τον νεαρό Μουσταφά Κεμάλ σε μέραρχο και ήρωα της Καλλίπολης– αξιοποίησε την επιστολή για να αποφύγει μεταπολεμικά την καταδίκη όταν, αιχμάλωτος πια των Βρετανών, κατηγορήθηκε για τις ευθύνες του στο αρμενικό ολοκαύτωμα, κάνοντας με επιτυχία τον ανήξερο κι ας γνώριζε τα πάντα… και ενώ μετά το τέλος του πολέμου, το Φλεβάρη του 1919, κρατούνταν με σκοπό να δικαστεί σαν εγκληματίας πολέμου, αφέθηκε ελεύθερος, λόγω μη έγερσης αξιώσεων εκ μέρους και της ελληνικής κυβέρνησης. Η προγραμματισμένη δίκη για εγκλήματα πολέμου δεν έγινε ποτέ. Έτσι χάθηκε, το 1919, η τελευταία ευκαιρία να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι της πρώτης οργανωμένης γενοκτονίας, οπότε, χωρίς καταδίκη  των εγκληματιών, ξεκίνησε η δεύτερη.


  
www.fotavgeia.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: