Μα, τι σπουδαίοι που είναι! Κάθε Χριστούγεννα η ίδια πλύση εγκεφάλου. Η παραπληροφόρηση. Η στρέβλωση ιστορικών γεγονότων. Και από Τούρκους και από Έλληνες. Να μολύνουν τη συνείδηση του λαού. Να μολύνουν τις σκέψεις των νέων ανθρώπων.

Άκουσαν για τα «ματωμένα Χριστούγεννα του 1963» και ξεκινούν από εκεί το αφήγημά τους. Για να το κορυφώνουν πάντα με τα «13 σημεία Μακαρίου». Με τη βία των όπλων διώχθηκαν οι Τουρκοκύπριοι από το κράτος, λένε οι Τούρκοι. Τους εξανάγκασε να φύγουν ο Μακάριος που ήθελε να αλλάξει το Σύνταγμα, λένε Ελληνοκύπριοι.

Αλλά τα ματωμένα Χριστούγεννα ήταν μόνο ένας σταθμός σε μια σειρά γεγονότων, που συναποτελούν την κυπριακή τραγωδία. Οι συγκρούσεις των Χριστουγέννων του 1963 ήταν μόνο η αφορμή. Για να εκδηλωθεί η τουρκοανταρσία, με την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από τους θεσμούς του κράτους και τη δημιουργία των θυλάκων, και να εφαρμοστεί το τουρκικό σχέδιο για γεωγραφικό διαχωρισμό. Υπήρχε το σχέδιο, έτοιμο από την ώρα που υπογράφτηκε η Συμφωνία, δεν το ανακάλυψαν το 63.

Η ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ιστορία των συγκρούσεων και τα εγκλήματα της σκοτεινής δεκαετίας που οδήγησαν στην κατοχή και στη διχοτόμηση, δεν ξεκίνησε το 63 με τα Σημεία Μακαρίου, ούτε με τα Ματωμένα Χριστούγεννα. Ήταν μέρος της ίδιας ιστορίας οι λεηλασίες και τα φονικά επεισόδια του 1958 στη Λευκωσία και αλλού; Οι πρώτοι Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες δεν ήταν το 1974, ήταν το 1958. Κι έγιναν πρόσφυγες καταδιωγμένοι από τους Τούρκους. Από τη Λεύκα, από τον Άγιο Κασσιανό, από την Ομορφίτα. Πολύ πριν από το 63. Το 1958!

Όταν η ΤΜΤ, με εντολή του Ντενκτάς (το ομολόγησε ο ίδιος πολύ αργότερα) τοποθετούσε βόμβες και ξεσήκωνε τον τουρκοκυπριακό όχλο, για να κάνει επιδρομές εναντίον ελληνοκυπριακών περιουσιών. Έκαιγαν καταστήματα, εκκλησίες, δολοφονούσαν αθώους πολίτες, ξεσπίτωναν οικογένειες. Πολύ πριν από το 1963.

Μέρος της ίδιας ιστορίας και η ομαδική σφαγή οκτώ Κοντεμενιωτών στο Κιόνελι τον Ιούνιο του 1958. Της ίδιας και το πλοιάριο Ντενίς, που βυθίστηκε φορτωμένο με όπλα στις 18 Οκτωβρίου 1959, δηλαδή μετά τις Συμφωνίες Ζυρίχης και πολύ πριν το 63. Της ίδιας και οι δολοφονίες των Τουρκοκυπρίων εκδοτών της «Τζουμχουριέτ», Αχμέτ Γκιουράν και Αϊχάν Χικμέτ, το 1962 (πολύ πριν από τα γεγονότα του 63) και πολλών άλλων Τουρκοκυπρίων, που μιλούσαν για τη συμβίωση. Της ίδιας ιστορίας και η απόλυτη κυριαρχία επί των Τουρκοκυπρίων της ΤΜΤ και των Τούρκων αξιωματικών που ήταν στην Κύπρο (σαν δήθεν δάσκαλοι) για να διοικούν τα τουρκοκυπριακά χωριά. Της ίδιας και το γνωστό έγγραφο που βρέθηκε το 1963 στο γραφείο του Κουτσούκ, του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, στο οποίο περιγράφεται βήμα με βήμα όλος ο τουρκικός σχεδιασμός για διχοτόμηση, που εφαρμόστηκε στη συνέχεια με την τουρκοανταρσία.

Όταν οι Ελληνοκύπριοι έβλεπαν τους Τουρκοκύπριους να εξοπλίζονται, να λεηλατούν σπίτια και καταστήματα, να φέρνουν όπλα από την Τουρκία και να προετοιμάζονται να επιτεθούν εναντίον τους, έκαναν αυτό που πίστευαν ότι όφειλαν να κάνουν. Οργανώθηκαν κι έστησαν ένοπλες ομάδες (με ελάχιστα όπλα) για να αντιμετωπίσουν την ένοπλη επίθεση. Άλλωστε, ήταν άνθρωποι που κατέβηκαν από τα βουνά και το αντάρτικο, δεν θα πήγαιναν στο Κραν Μοντάνα για δείπνα. Δεν ήταν, όμως, οι Ελληνοκύπριοι που σχεδίαζαν θύλακες και τρομοκρατούσαν τους Τουρκοκύπριους επιβάλλοντας τις μετακινήσεις από 17 τουρκικά χωριά και από 40 μεικτά για να δημιουργήσουν τη βάση του γεωγραφικού διαχωρισμού.

Έτσι τα κάναμε Γης Μαδιάμ κι ακόμα τραβάμε τα μαλλιά μας με την τραγωδία μας. Αλλά, όχι και να συνεχίζεται η πλύση εγκεφάλου και η διαστρέβλωση των γεγονότων, ακόμα κι όταν απέναντί μας έχουμε την πιο ακραία μορφή ισλαμοφασισμού, που ονειρεύεται μια νέα γενοκτονία. Να ξεπλένουν την κατοχή τα ίδια τα θύματά της! Φτάνουν οι αθεόφοβοι στο σημείο να ισχυρίζονται ότι οι Τουρκοκύπριοι ήθελαν τις συμφωνίες του 60 και είναι οι Ελληνοκύπριοι που τις σαμπόταραν και ευθύνονται για όσα ακολούθησαν. Τα λέει ο Τατάρ, τα λένε και «δικοί μας». Τόσο αναίσχυντοι. Γι΄ αυτό κι εμείς, θα τα επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά κι ας γινόμαστε κουραστικοί. Τουλάχιστον, να μην γινόμαστε πλυντήρια της κατοχής