ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΉ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΊΑΣ
Χατζηαναγνώστου Γιώργος

Με δεδομένη την οικονομική ασφυξία και τον στοχευμένο στραγγαλισμό των ΜμΕ ,καλλιεργείται μέσω Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης η μεταστροφή της Κυβερνητικής αποτυχίας σε βάρος των επιχειρηματιών έτσι ώστε  να  δημιουργηθεί το ερώτημα κατά πόσον το σύνολο των επιχειρηματιών - μικρομεσαίων θα μπορούσαν να προβλέψουν και να αποφύγουν την καταβαράθρωση των επιχειρήσεων τους από τους ίδιους αντί να καταφεύγουν στην εύκολα αποδιδόμενη αιτιολογία  "φταίει το κράτος".
 Ταυτόχρονα καλλιεργείται σκοπίμως το φαινόμενο της δόλιας φοροδιαφυγής των επιχειρήσεων απέναντι στο Κράτος. 

Στην προσπάθεια δε μετατόπισης της ευθύνης της κατάρρευσης της οικονομίας στα όρια του επιχειρηματικού λάθους, δημιουργούνται εσκεμμένα μια σωρεία από λανθάνουσες πληροφορίες οι οποίες αποδομούνται μέν τάχιστα ,αλλά δεν παύουν να είναι το κυβερνητικό χαρτί αποπροσανατολισμού ,από τα χείριστα δημιουργώντας και επιρρίπτοντας ευθύνες στα στοχευμένα θύματα αυτής της βάναυσης και απροκάλυπτα χυδαίας κακοποίησης προσώπων οι οποίοι είχαν την αφέλεια  (γιατί περί αφέλειας πρόκειται) να επενδύσουν στην ανάπτυξη της επιχείρησης τους .


Σαφώς μέσα στο σύνολο των επιχειρηματικών και μικρομεσαίων υπάρχουν φυσικά πρόσωπα που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία της οικονομικής συγκυρίας αποδίδοντας την ολική ευθύνη καταστροφής του επιχειρηματικού ιστού σε άλλους παράγοντες πλην των ιδίων.

Το ερωτηματικό όμως που εύλογα προκύπτει είναι πως είναι δυνατόν μια μικρή οικονομικά οντότητα (φυσικό πρόσωπο επιχειρηματίας- μικρομεσαίος) μπορέι να σφετεριστή την αποδιδόμενη σε αυτόν πλέον ιδιότητα του οικονομικά καταστραφόμενου προς όφελος του και σε βάρος του Κράτους  , ενόσω ταυτόχρονα η ολικά ανεπαρκής ικανότητα των στελεχών του Κράτους που διαχειρίζονται αντισυνταγματικά και  αυθαίρετα κατ επιταγές τρίτων (ΤΡΟΙΚΑ-ΔΝΤ-ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ),το πορτοφόλι όλων των Ελλήνων ,αλλά και τον κουμπαρά τους(Κράτος) χωρίς την έγκριση από τους πολίτες .

Σύμφωνα με το Σύνταγμα 

 Άρθρο 2  
Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.    
Άρθρο 4   

Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου. 

 Άρθρο 25

1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Οι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.
2. Η αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Το Κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.

Θα μπορούσε κανείς να καταγράψει και να επεξεργαστεί πάρα πολλά θεμελιώδη ζητήματα που έχουν καταπατηθεί με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου σε μια απέλπιδα προσπάθεια των κυβερνώντων να διασώσουν το προνόμιο της εκλογής τους μαζί με τα ακολουθούμενα προνόμια είτε είναι βουλευτικά είτε είναι για τους συνεργαζόμενους παλαμακιστές και σφωγγοκολάριους .

Παραθέτουμε μερικά ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας των επιχειρήσεων και κατά την γνώμη μας στοιχειοθετούν μια κατά κόρον επαναλαμβανόμενη διαδικασία σε βάθος χρόνου σε βάρος τους


Αύξηση ΦΠΑ,Φόρος Αλληλεγγύης,Απελευθέρωση Μισθώσεων,Προκαταβολή φόρου εισοδήματος επομένου έτους,Αυθαίρετα κλεισίματα βιβλίων και στοιχείων,Παρακράτηση ΦΠΑ σε εταιρείες εξαγωγής,Κώδικας Φορολογικών Στοιχείων και Βιβλίων δυσνόητος και δυσλειτουργικός,κ.α.

Θα μπορούσαμε να γράφουμε ολόκληρες σελίδες με τις κατάφωρες παραβιάσεις των νόμων Δικαίου που οφείλει το κράτος να  τηρεί στο όνομα της ευνομίας και της εύρυθμης λειτουργίας του Συντεταγμένου Κράτους.
Το ζητούμενο όμως είναι να αντιληφθεί ο πολίτης ότι ή μΜε επιχείρηση που παγκοσμίως είναι ο κορμός ανάπτυξης σε όλο τον κόσμο με στοιχεία Οι ΜμΕ προσφέρουν παγκοσμίως το 90% των θέσεων εργασίας από επίσημες πηγές ακόμα στην μητέρα του Καπιταλισμού ΗΠΑ,δεν πρέπει να διώκεται από το ίδιο το κράτος στην προσπάθεια του να συγκεντρώσει και να ελέγξει τις επιχειρήσεις πιο εύκολα, διότι τότε πέφτει στην παγίδα της ύφεσης ,της ανεργίας , της μείωσης του καθαρού εγχώριου προϊόντος κ.α .

 Απεναντίας συγκεντρώνοντας τις επιχειρήσεις ευνοείται το ολιγοπώλιο.
Στην Ελλάδα το βλέπουμε εύκολα με την υπερσυγκέντρωση λειτουργιών λιανικού εμπορίου μέσω αλυσίδων SuperMarket όπου παρατηρείτε το φαινόμενο να μην κατεβαίνουν οι τιμές ενώ αντίστοιχα να μειώνεται ο μισθός του εργαζομένου , να κλείνουν τα μικρά πολυκαταστήματα και οι αντίστοιχες τιμές σε άλλες χώρες να είναι από 30-50% φθηνότερες για το ίδιο προϊόν.
Ταυτόχρονα η επιτηδευμένη φοροαποφυγή των Πολυεθνικών    Φοροαποφυγή Πολυεθνικών Επιχειρήσεων βαπτίζεται "επένδυση",ολοκληρώνοντας το puzzle του επιδιωκόμενου στόχου .

Σε αυτό το τραχύ περιβάλλον όπου ο ΜμΕ καλείται να επιβιώσει αντιπαλεύοντας τις πολυεθνικές των "επενδύσεων" ,με την διαρκή νομοθέτηση (κάθε 2η μέρα ψηφίζεται νομοσχέδιο 100σελιδων στην Βουλή) η όποια στην συνέχεια μετατρέπεται με υπουργική απόφαση!! παράγεται ένα αέναο νομοθετικό έργο αντιπαραγωγικό ,ισχυροποιώντας την θέση μέσα στην κοινωνία των νομολάγνων νομικών ενώ η ίδια η κοινωνία δεν μπορεί να "εμπεδώσει" τις όποιες μεταβολές που καθημερινά ψηφίζονται χωρίς την διαβούλευση σε βάθος χρόνου .
Ενδεικτικό είναι ότι οι όποιες ηλεκτρονικές διαβουλεύσεις κοινοποιούνται 2ημέρες πριν την έναρξη τους και κλείνουν max σε 10ημέρες δείχνοντας την φιλοσοφία και τον αυταρχισμό της Κυβέρνησης.

Η ΜμΕ  καλείται να έχει δίπλα της ένα έγκριτο νομικό , ένα φοροτεχνικό ,ένα λογιστή και πόσους άλλους για να μπορέσει να αντεπεξέλθει στις δαιδαλώδεις και γραφειοκρατικές διαδικασίες που υποχρεώνεται από το Κράτος να ακολουθήσει, με την στρόφιγγα χορηγήσεων από τις Τραπεζικές Επιχειρήσεις  σε 0 € .

Ταυτόχρονα η συνυπαιτιότητα στα λάθη των δικηγόρων ,φοροτεχνικών ,και λογιστών είναι στον αέρα δεδομένου ότι όταν "πλήττεται" η επιχείρηση με πρόστιμο εκείνος που "τρέχει" να την σώσει είναι ο υπεύθυνος της επιχείρησης ο οποίος καλείται να διασώσει την εν ζωή επιχείρηση χωρίς χρονοτριβή και χωρίς καθυστερήσεις.

Αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο ΜμΕ παλεύει μέσα σε ένα ωκεανό ενώ τα κύματα είναι τεράστια με τον ΟΑΕΕ , το ΙΚΑ , κ.α να παραμονεύουν σε κάθε στραβοπάτημα να ρίξουν το καράβι στα βράχια εκτελώντας τις επιταγές της πολιτείας, και πιο συγκεκριμένα τις κυβερνητικές επιλογές.

Στην προσπάθεια δε του κράτους να κατευνάσει την δυσφορία των πολιτών δημιουργεί προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ τα οποία στην πράξη μεταφέρουν την τεχνογνωσία και την επιχειρηματική ικανότητα εγγράφως στους διαπλεκόμενους στην Ε.Ε. ενώ ταυτόχρονα 'ελέγχεται" η κατεύθυνση της επιχειρηματικής τους δράσης στα σημεία που η Ε.Ε. θέλει αγνοώντας την μεταβλητότητα των συνθηκών από την ώρα που εκπονείται ένα project μέχρι την εκτέλεση του ,και τις κατά τόπους συνθήκες .

 Είναι δε αν μη τι άλλο προκλητικό να προκηρύσσουν προγράμματα "ανάπτυξης" αφού πρώτα έχουν απομηζύσει τους οικονομικούς πόρους των πολιτών με υπερφορολόγηση ,έχουν εξευτελίσει τα εργασιακά δικαιώματα με κινέζικους μισθούς , έχουν χαρίσει εκατομμύρια ευρώ στις Τραπεζικές Επιχειρήσεις, και "προφέρουν" χρήμα με δόσεις από τα χρήματα που έχουν υφαρπάξει από τα Ελληνικά κρατικά ταμεία μέσω ΕΚΤ .  

Το προφανές σε αυτή την προσπάθεια είναι η κατάρρευση του υγιούς επιχειρηματικού ιστού στην Ελλάδα η η οποία μετά την μεταπολίτευση το 1974  αναπτύχθηκε με βάση την κομματοκρατία και το διαπλεκόμενο σύστημα μεταξύ ΜΜΕ ,εργολάβων ,και γενικώς πολιτικά ευνοουμένων .

Σήμερα εν έτι 2013 και με την δαμόκλειο σπάθη των Διεθνών Τοκογλύφων μέσω ΔΝΤ , Ε.Ε. η επιχειρηματική δυσανεξία αποτυπώνεται με το καθημερινό κλείσιμο μικρών αλλά και μεγάλων επιχειρήσεων που μεταφέρουν την έδρα τους εκτός Ελλάδας συναποδεχώμενοι την ανυπαρξία και την αποδόμηση του κράτους που μπορεί να προσδώσει ανάπτυξη στις επιχειρήσεις τους .Σε ορισμένες περιπτώσεις η μέχρι τώρα παραχώρηση προνομίων σε αυτές τις επιχειρήσεις λειτουργούσε σαν πυλώνας ανάπτυξης για αυτές .

 Σε ένα αποδομούμενο όμως περιβάλλον όπως αυτό της Ελλάδας ακόμα και οι ευνοιουποστηριζόμενες επιχειρήσεις αδυνατούν να παρακολουθήσουν την παγκόσμια αλληλεπίδραση γεγονότων από την Ινδία μέχρι την Αυστραλία ,από την Αγγλία μέχρι την Ρωσία κάτι που το ζούμε καθημερινά είτε με την υπαγωγή στο λάθος άρθρο 99 ή στην παύση λειτουργίας τους.  .

Αυταπόδεικτα λοιπόν  το επιχειρηματικό λάθος έχει την μικρότερη ποσοστιαία συμμετοχή στην κατάρρευση μιας επιχείρησης ακόμα και εάν αυτό υπάρχει από τους κακούς επιχειρηματίες.

Η επανεκκίνηση της οικονομίας είναι δικαίωμα των Ελλήνων και οι κυβερνώντες οφείλουν να εισακούσουν τα εκλεγμένα όργανα (ΓΣΕΒΕΕ,ΕΣΕΕ κα.α) που ασχέτως πολιτικών κατευθύνσεων ενημερώνουν συνεχώς  την κυβέρνηση για τον λάθος δρόμο που έχει χαράξει .

Η ποινικοποίηση της επιχειρηματικότητας και της κατοχής τίτλων γης ,είναι άκρως Αντισυνταγματική και δολίως στοχευόμενη.

Τελικά .το πορτοφόλι όλων των Ελλήνων ,αλλά και ο κουμπαράς τους (Κράτος)  είναι  προϊόν που οφείλουν οι διαχειριστές του Κράτους (Κυβέρνηση) να διαχειρίζεται με λαϊκή συναίνεση και ουχί με πολιτικό αυταρχισμό .

lasfida

 www.fotavgeia.blogspot.com