του Μελέτη Η.
Μελετόπουλου
Σύμφωνα με την επιστήμη της Δημογραφίας, γιά
να συντηρείται απλώς ένας πληθυσμός στα ίδια επίπεδα, πρέπει κάθε οικογένεια να γεννά δύο παιδιά (ώστε να αναπληρώνονται
οι γονείς) και μία στις δέκα οικογένειες να γεννά τρία παιδιά, ώστε να
καλύπτονται τα δημογραφικά κενά από ατυχήματα και ασθένειες. Αυτά μεταφράζονται
σε έναν δείκτη γεννήσεων 2,1. Με αυτόν τον δείκτη, ο πληθυσμός δεν αυξάνεται
αλλά ούτε και μειώνεται.
Στην χώρα μας, σύμφωνα με τα
στατιστικά στοιχεία που δημοσιεύθηκαν γιά το 2012, σε απόλυτους αριθμούς οι
θάνατοι ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις κατά 16.300 άτομα, ενώ ο δείκτης
γονιμότητας είναι 1,4. Δηλαδή κάθε οικογένεια Ελλήνων πολιτών γεννά ένα παιδί
κατά μέσον όρο και ανά κάθε δέκα οικογένειες οι τέσσερις αποκτούν από δύο
παιδιά.
Αλλά προσοχή: στον δείκτη 1,4
συμπεριλαμβάνονται οι μετανάστες, νόμιμοι και μη, που γεννούν κι αυτοί τα
παιδιά τους στα δημόσια μαιευτήρια, οπότε καταμετρώνται μαζί με τα Ελληνάκια. Οι
μετανάστες έχουν (λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων, έλλειψη μεθόδων αντισύλληψης
κλπ.) υψηλό δείκτη γεννητικότητας.
Οι δημογράφοι υπολογίζουν ότι ο δείκτης γεννητικότητας του επίσημου Ελληνικού πληθυσμού κατέρχεται στο 0,8, κάτι που σημαίνει ότι σε κάθε δέκα οικογένειες οι οκτώ γεννούν από ένα παιδί και οι δύο κανένα.
Οι δημογράφοι υπολογίζουν ότι ο δείκτης γεννητικότητας του επίσημου Ελληνικού πληθυσμού κατέρχεται στο 0,8, κάτι που σημαίνει ότι σε κάθε δέκα οικογένειες οι οκτώ γεννούν από ένα παιδί και οι δύο κανένα.
Η κατάσταση τείνει να επιδεινωθεί
δραματικά αυτόν τον φοβερό καιρό του Μνημονίου, με την νεανική ανεργία στο 60%
(τουλάχιστον), λόγω του γεγονότος ότι οι νέοι και οι νέες κάτω των τριανταπέντε
έχουν απλά σταματήσει να παντρεύονται και να κάνουν παιδιά λόγω της κρίσης.
Στις ηλικίες αυτές επαπειλείται μία πραγματική γενοκτονία, πρωτοφανής στην
Ελληνικη ιστορία.
Αυτό σημαίνει, προοπτικά, ότι ο
Ελληνικός πληθυσμός θα συρρικνωθεί σε μία γηρασμένη μειονότητα στην ίδια του
την χώρα τα επόμενα είκοσι χρόνια, και-επειδή η δημογραφία όπως και η φύση
απεχθάνεται το κενό- θα υποκατασταθεί από αλλογενή πληθυσμό, πιθανότατα αραβικό,
ασιατικό και τουρκικό.
Φυσικά οι «πολιτικώς ορθοί»,
«προοδευτικοί» και «πολυπολιτισμικοί» μας διανοούμενοι, πολιτευτές και
αρθρογράφοι, θα διαρρήξουν τα ιμάτιά τους γιά τις κραυγές αγωνίες γιά την
πορεία δημογραφικής εξάλειψης του Ελληνισμού, αν δεν χαίρονται κι όλας. Αλλά αυτοί
μισούν την πατρίδα τους, γιατί κατά βάθος μισούν τον εαυτό τους. Οι υπόλοιποι,
όμως, που είμαστε και η συντριπτική πλειοψηφία, τι κάνουμε;
Κάθε σοβαρός και υπεύθυνος
άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι η έννοια «ελληνικός πληθυσμός» δεν αφορά τόσο μία
βιοφυλετική κατηγορία όσο ένα ανθρώπινο σύνολο με κοινές μνήμες, συλλογική
συνείδηση, κοινωνική συνοχή και -κυρίως- έναν σπουδαίο πολιτισμό. Οι σημερινοί
Έλληνες, όσο κι αν η οικονομία τους είναι κατεστραμμένη, το κράτος τους
διαλελυμένο και η εκπαίδευσή τους σε αποσύνθεση, εξακολουθούν να αποτελούν ένα
έθνος με πανάρχαιη ιστορία, ένα έθνος φορέα ενός κολοσσιαίου πολιτισμού, ένα
έθνος που συνεχίζει να ομιλεί μία γλώσσα με ιστορία 3.000 ετών. Οι σημερινοί
Έλληνες, Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι, συγκροτούν την σύγχρονη φάση του
Ελληνισμού, υπαρκτή αν και συρρικνωμένη, ζωντανή αν και γηρασμένη, δυναμική
διεθνώς έστω και εσωτερικά καθημαγμένη.
Το έθνος αυτό έχει έναν ρόλο: την
διατήρηση του Ευρωπαϊκού-δηλαδή του Ελληνικού- πολιτισμού στην μεθοριακή ζώνη
ανάμεσα στην ασιατική βαρβαρότητα και τον Δυτικό Κόσμο. Την διατήρηση του
Αιγαιακού χώρου, της νότιας Βαλκανικής και της Ανατολικής Μεσογείου στα πλαίσια
της Ευρώπης. Την διατήρηση της πανάρχαιας κοιτίδας του ευρωπαϊκού πολιτισμού
υπό τον έλεγχο ενός ευρωπαϊκού έθνους, ενός έθνους που πολιτισμικά ανήκει στην
Δύση, στην Ευρώπη, στην κοινότητα των λαών που υπηρετούν την Ελευθερία, την Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Η υποκατάσταση του Ελληνικού
πληθυσμού από ένα αλλοπρόσαλλο μείγμα Πακιστανών, Αφρικανών, Τούρκων κλπ., και
η κατά συνέπεια ανέγερση τζαμιών σε όλη την επικράτεια, η διαμόρφωση μίας
«πολυπολιτισμικής» κοινωνίας με γυναίκες που θα υφίστανται κλειτοριδεκτομή και
θα φοράνε μπούργκα, η επικράτηση της σαρία, η αντικατάσταση της Ελληνικής
γλώσσας από μία πανσπερμία αραβικών, αφρικανικών και ασιατικών ιδιωμάτων, θα
σημάνει απλά την συρρίκνωση ολόκληρου του Ευρωπαϊκού πολιτισμού και θα
καταστήσει την Ιταλία το επόμενο πεδίο προώθησης της Ασίας προς την Δύση.
Ασφαλώς χρειάζεται ένα άμεσα
εφαρμοστέο πρόγραμμα στήριξης των γεννήσεων: με δωρεάν προγεννητική
συμβουλευτική και στήριξη, μαιευτική περίθαλψη και προνηπιακή αγωγή. Mε
αντιμετώπιση των χιλιάδων εκτρώσεων, με παροχή κάθε
δυνατής υλικής, ηθικής και νομικής υπστήριξης των εγκύων που θέλουν να
φέρουν
τα παιδιά τους στον κόσμο αλλά φοβούνται ότι δεν θα ανταπεξέλθουν, Με
μηνιαίο
επίδομα γιά κάθε παιδί που γεννιέται, κι αν η Γερμανία δεν στέργει να
εγκρίνει την επιδότηση των γεννήσεων στην Ελλάδα, ακόμη και σε δραχμές,
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ
ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΩΣ ΕΘΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ
ΕΥΡΩΖΩΝΗ.
Ακόμη πιο σημαντικό, όμως, είναι
να αποτινάξουμε ως κοινωνία την διεφθαρμένη φαυλοκρατία που μας οδήγησε στην
χρεωκοπία, και να ανασυντάξουμε τον συλλογικό μας βίο σε βάσεις ηθικές,
δημιουργικές και αισιόδοξες. Να επιδιώξουμε όλοι μαζί ένα νέο όραμα. Τότε,
σχεδόν αυτόματα, οι Έλληνες θα βρουν λόγο γιά να αρχίσουν ξανά να κάνουν
παιδιά. Όπως έγινε με το “baby-boom”, την έκρηξη των γεννήσεων, που ακολούθησε τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ελλάδα και στον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου