Ο ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΕΞΟΔΟΣ

Aθήνα 10/4/2013  

Τα τραγικά γεγονότα που βιώνουμε με την "παρακολούθηση" της κατάρευσης ενός συστήματος αγκιλωμένου στην διάθεση και τις προθέσεις των τραπεζικών "αγορών"  , στην Κύπρο επιβεβαιώνει την σαθρότητα και την  αβεβαιότητα ολόκληρου του πολιτικοοικονομικού μοντέλου της Ευρωζώνης..

Το «σχέδιο διάσωσης» της Κύπρου από την Τρόικα είναι ίσως το χειρότερο πρόγραμμα που έχει ως μέχρι στιγμή επιβάλει η Ευρωπαική 'Ενωση σε χώρα της.
Η νομισματική ένωση και η αξιοπιστία της ίσης μεταχείρησης δοκιμάζεται για άλλη μια φορά .
Η διάλυση του οικονομικού ιστού είναι πλέον έξω απο την πόρτα του κάθε Κύπριου πολίτη ,με αδυναμία να διαχειριστή το κεφάλαιο του , που επί χρόνια παρήγαγε καταθέτοντας το στην Τράπεζα "φύλαξης" ανεξαρτήτως μεθοδολογίας προσόδου .

Η κατάρευση της Τραπεζικής πίστης σε ένα τραπεζοκεντρικό σύστημα είναι σαν μια τεράστια μαχαιριά στα πνευμόνια του συστήματος των Τραπεζών.


Ο ουσιαστικά "εκβιασμός" τρόπου διακίνησης κεφαλαίων στην Ευρωπαική ζώνη γίνεται προσχηματικά  τηρουμένων των αναλογιών σε δείκτες σχέσης πραγματικών κεφαλάιων με πιστούμενα καφάλαια και ιδιιατερα σε χωρες όπως το Λουξεμβούργο ή Γερμανία αλλά και αλλες χώρες.
Στο βάθος υπάρχει ο γεωπολιτικός σχεδιασμός της επόμενης 30ετίας ,η ανακατανομή διαχείρησης ενεργειακών πόρων στην Μεσόγειο, ενω ταυτόχρονα με την μεθοδολογία αυτή πιέζονται οι χώρες του Ευρωπαικού Νότου που δεν έχουν ΑΕΠ  λογιστικά ισοσκελισμένο νε έρθουν σε οικονομικά αδιέξοδα καταστρέφοντας τις οικονομιές τους.

Η Κύπρος έχει αντιμετωπίσει μεγάλα διλήμματα στην ιστορία της, αλλά η ίδια η ιστορία έχει δείξει ότι ποτέ δεν υπήρξαν μονόδρομοι και αδιέξοδα.
Το δίλημα της Κύπρου δεν έιναι μόνο δίλημα της Κυπρου αλλα ταυτόχρονα όλων των χωρών του Ευρωπαικού νότου που το βλεπουμε έντονα και με τις διαμαρτυρίες των πολιτών αλλα και την κοινωνική αναταραχή που είναι διάχυτη .
Το πρόβλημα τις ισοτιμίας του χρυσού ή του κανόνα του 100% έρχεται πάλι στο προσκήνιο βλέποντας την Γερμανία να αγοράζει "μέταλλο" και η Κύπρος να εκχωρεί ... 
  
Η Τραπεζική ενοποίηση

Η μεταφορά του κόστους αποδόμησης των ιδιωτικών Τραπεζών σε "επενδυτές" πλέον όπως ονομάζονται οι καταθέτες΄ άνω των 100.000 χωρίς  την μεταφορά σε έλεγχο των τραπεζών δημόσιο, εκτοπίζει το λεγόμενο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ,ενώ ταυτόχρονα αφήνει εκτεθειμένη την Κυπριακή Οικονομία  προωθώντας την διάσπαση των Τραπεζών σε μικρές οικονομικές μονάδες έτσι ώστε να είναι έυκολα αποροφούμενες απο τις μεγάλες κεντρικές Ευρωπαικές Τράπεζες του Βορά.

 Μετακυλύει τον χρονικό ορίζοντα ενοποίησης των Ευρωπαικών Τραπεζών διευκολύνοντας την απορόφηση τους με μικρότερα πακέτα διάσωσης αφού πρώτα τις εκαθαρίσει νομικά και τις διαχωρήσει σε "καλές" και "κακές" Τράπεζες.
Αυτό το γεγονός Δημιουργεί πλαίσιο ανασφάλειας για τους σημερινούς ομολογιούχους και τους μεγάλους καταθέτες όλων των ευρωπαϊκών τραπεζών, ιδίως όμως αυτών της περιφέρειας.
Η έυκολα διαφαινόμενη προοπτική της άυξησης των επιτοκίων δανεισμού έιναι αναπόφευκτη εγκλωβίζοντας ακόμα πιό πολύ τις χώρες του Ευρωπαικού νότου, μεγαλώνοντας έτσι τα χρέη και των ιδιωτών αλλα και του Δημοσίου ,αδιαφορώντας για τον οικονομικό μαρασμό των επιχειρήσεων και την ολική αδυναμία αποπληρωμής των χρεωμένων χωρών .
 

 Τα δάνεια των Τραπεζών τα επισφαλή δεν θα μπορούν να αντιμετωπισθούν (στην Ελλάδα υπολογίζονται περίπου 60-80δισεκατομύρια ) μεγαλώνοντας την ψαλίδα ουσιαστικής ενοποίησης με ταυτόχρονη άυξηση του Δημοσίου χρέους.  
 

 Για να αντιμετωπιστεί αυτό το γιγαντωμένο δημόσιο χρέος, μνημόνιο κυπρου η Κύπρος θα δεχτεί Μνημόνιο που θα επιβάλλει λιτότητα και άλλα που τα έχουμε ζήσει στην Ελλάδα ..

Ο συνδυασμός λιτότητας και πιστωτικής κατάρρευσης θα οδηγήσει σε βαθιά ύφεση με άδηλο τέλος. Είναι πολύ πιθανό το δημόσιο χρέος να αποδειχθεί μη βιώσιμο και σύντομα να χρειαστεί κούρεμα, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Εξασθενίζει τον κυπριακό κρατικό μηχανισμό και απομονώνει την Κύπρο γεωπολιτικά.ενω πρακτικά εδραιώνεται η επικυριαρχία των κατακτητών του Ευρωπαικού βορρά.

ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΑ

Η διαχείρηση του τραπεζικού "ελλέιματος" θα πρέπει να είναι συνδιαμορφωμένο με βάση το κοινωνικό σύνολο και όχι μονομερώς την Τραπεζική λογική με διαχωρισμό των καλών και κακών "επενδυτών" διαχωρίζοντας αλλα και προφυλάσοντας τους αδύναμους οικονομικά κρίκους για να μην δημιουργήθη υπερτροφικός κρίκος δυνατών και απαξίωση των μικρών αποταμιευτών . .

Η οικονομία η εσωτερική πρέπει όχι μόνο να προστατευτή για να μην υπαρξουν Ελλαδικά φαινόμενα κατάρευσης όλων των κλάδων απο την παραγωγή μέχρι και την όποια μικρή βιομηχανική παραγωγή  υπάρχει  . 
Η ενίσχυση του πρωτογενούς αλλά και του δευτερογενούς τομέα χρειάζεται μεν αναδιάρθρωση αλλα είναι απαράιτητη για μελλοντική ανάπτυξη .. 


Η υποστήριξη των "επενδυτών¨θα πρέπει να έχει βάθος χρόνου και στρατηγική βιωσιμότητας χωρίς να αποφέυγει  να κοιτά στα μάτια εναλακτικές πέραν του Ευρωπαικού ορίζοντα .   
Ο διαπιστωμένος πρακτικά εκβιασμός της Τρόικας με την χορήγηση δόσεων όπως έγινε και στην Ελλάδα πρέπει να βρη προετοιμασμένη την κυβέρνηση με εναλακτικό σχέδιο υποστηρικτό του κοινωνικού συνόλου με κόστος του οποιου η αποδοχή θα συνεκτιμάται απο τον Κυπριακό Λαό που υποστηρίζει την κυβέρνηση του.
Η αλυσυδωτή αντίδραση με περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων δεν θα πρέπει να τρομάξει αλλα θα πρέπει να ελεγχθή το βάθος της επηροής του σε κοινωνική βάση διασφαλίζοντας την αποτροπή "μάυρης" διακίνησης εξ αιτίας των μέτρων .
  Το δημόσιο χρέος  που είναι μεταφραστέο σε δημοσιονομικό έλεγχο χρειάζεται διαχέιρηση εγκράτειας και όχι στραγγαλισμού . Η διαχειρισιμότητα του δεν είναι ανέφικτη με σημερινά δεδομένα και χωρίς περαιτέρω επιβαρύνσεις όπυ υπολογίζεται το 2013 να ελέγχεται περίπου στα 2,5δις

Είναι σίγουρο ότι ο Κυπριακός λαός η ομογένεια θα στηρίξη την προσπάθεια που ανεξαρτήτως κυβερνητικών επιλογών της ηγεσία του χρήζουν τάχιστα Εθνικής στρατηγικής αναπτύσοντας το δόγμα του ενιαίου  στρατηγικού αμυντικού δόγματος  Ελλάδα Κύπρου διασφαλίζοντας τα γεωπολιτικά συμφέροντα της χώρας που βάλεται ποικοιλοτρόπως όπως και η Θράκη που κλείνει το αμυντικό τόξο του Αιγαίου .    

Το σχεδιαζόμενο αδιέξοδο δεν πρέπει να τρομάζει αλλά πρέπει να είναι η αρχή της ανάπτυξης .
Η επιλογή χρειάζεται πολιτική βούληση και στήριξη και απο την Ελληνική κυβέρνηση έμπρακτα και όχι με ευχολόγια .

lasfida