Η Τουρκία οδηγείται σε… τοίχο – Έτοιμα να «σκάσουν» τα καταναλωτικά δάνεια
Οι τουρκικές τράπεζες εκτιμούν ότι τα μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια αναμένεται να εκραγούν το 2019
Ο αυξανόμενος πληθωρισμός της Τουρκίας, η πτώση του νομίσματος, τα επιτόκια και η κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς, έληξαν σχεδόν δύο δεκαετίες σταθερής οικονομικής ανάπτυξης και «καλής ζωής» για τους Τούρκους καταναλωτές που ξεκίνησε το 2001.
Τώρα, ένα είναι σίγουρο: η απεγνωσμένη ανάγκη για ξένους οικονομικούς πόρους, αναφέρουν οι ξένοι αναλυτές.
Ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση στην παγκόσμια ρευστότητα έδωσε στην Τουρκία άφθονους ξένους πόρους.
Η δεκαετία των επεκτατικών νομισματικών πολιτικών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επέτρεψε σε χώρες όπως η Τουρκία να αποκτήσουν φθηνούς ξένους πόρους, οι οποίοι οδήγησαν τους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Την περίοδο 2003-2008, η Τουρκία σημείωσε ετήσια αύξηση 5,9%.
Από το 2009-2017, ο ρυθμός αύξησης ήταν 4,9% ετησίως.
Ωστόσο, μετά το 2014, υπήρχαν ενδείξεις ότι η περίοδος αυτή της ανάπτυξης έφτασε στο τέλος της.
Οι εξωτερικές επεκτατικές πολιτικές πλησίαζαν στο τέλος και ο κύκλος αύξησης των επιτοκίων ήταν επικείμενος.
Βέβαια, από το 2014 έως το τέλος του 2017, η Τουρκία ήταν σε θέση να παρατείνει τον επιχειρηματικό κύκλο αλλά υπέστη σοβαρές ζημιές από τις αναταραχές των αναδυόμενων αγορών το 2018.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ισοζυγίου πληρωμών της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας, τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2018 δεν υπήρχαν οικονομικοί πόροι από το εξωτερικό, ενώ 4,2 δισεκατομμύρια ξένων κεφαλαίων έφυγαν από τη χώρα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της περιόδου υψηλής ανάπτυξης, περίπου το ένα τέταρτο των ξένων πόρων χρησιμοποιήθηκε με τη μορφή υποθηκών, αυτοκινήτων και πιστωτικών καρτών, σύμφωνα με την Al-Monitor.
Τα καταναλωτικά δάνεια ήταν το οικονομικό θαύμα που κράτησε την εγχώρια κατανάλωση ζωντανή, αλλά οδήγησε τις οικογένειες χαμηλού εισοδήματος σε ανυπέρβλητα χρέη.
Το 2004, η καταναλωτική πίστη και ο δανεισμός με πιστωτικές κάρτες αποτελούσαν το 4,6% του ετήσιου εθνικού εισοδήματος και ήταν 24% των συνολικών τραπεζικών πιστώσεων.
Μέχρι το 2013, το ποσοστό αυξήθηκε στο 18% του εθνικού εισοδήματος, που αντιστοιχεί στο 31% των συνολικών τραπεζικών πιστώσεων.
Έτσι, η Al-Monitor εξηγεί τη δημιουργία της κρίσης χρέους στην Τουρκία:
"Μετά το 2014, τα χρέη των νοικοκυριών άρχισαν να μεταδίδουν σοβαρά προειδοποιητικά σήματα, καθώς οι τράπεζες δεν μπόρεσαν να εισπράξουν τα δάνεια.
Το καθεστώς του ΑΚΡ αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να επιβάλει ορισμένους περιορισμούς και τα ασφάλιστρα αυξήθηκαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Confederation of Revolutionary Labor Unions, ή DISK, το 66% των εργαζομένων κερδίζουν κάτω από 365 δολάρια το μήνα.
Αυτό δείχνει ότι είναι πρακτικά αδύνατο να επιβιώσουν με το εισόδημα αυτό.
Και ήταν προφανές ότι τα νοικοκυριά πρόσθεταν στα εισοδήματά τους με εύκολα διαθέσιμη πίστωση.
Αυτός ο τρόπος εξισορρόπησης του οικογενειακού προϋπολογισμού έγινε δυσκολότερος στα μέσα του 2018.
Ο πληθωρισμός ενισχύθηκε από την ταχεία αύξηση της ισοτιμίας σε ξένο νόμισμα και τις εντάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έγινε επιτακτική ανάγκη να αυξηθούν τα επιτόκια του τουρκικού νομίσματος, αυξάνοντας έτσι περαιτέρω την καταναλωτική πίστη και το δανεισμό με πιστωτικές κάρτες.
Το επιτόκιο για στεγαστικά δάνεια αυξήθηκε από 13% το πρώτο τρίμηνο του 2018 σε 29% το Νοέμβριο.
Το πιο σημαντικό είναι ότι τα περισσότερα νοικοκυριά έλαβαν τραπεζικά δάνεια για να πληρώσουν χρέη πιστωτικών καρτών, με τα επιτόκια να φτάνουν το 37%.
Σύμφωνα με την Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που εξέδωσε η κεντρική τράπεζα τον Μάιο του 2018, τα τραπεζικά χρέη και ο δανεισμός με πιστωτικές κάρτες είχαν φθάσει τα περίπου 153 δισεκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας το 56% των χρεών των νοικοκυριών.
Έτσι, οι εργαζόμενοι χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος της Τουρκίας και οι συνταξιούχοι πιέζονταν σοβαρά για την αποπληρωμή των χρεών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε η Ένωση Τραπεζών της Τουρκίας, 1,1 εκατομμύρια άτομα αντιμετώπισαν νομικές ενέργειες το 2017, καθώς δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.
Κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2018, ο αριθμός αυτός ανήλθε σε πάνω από 3,2 εκατομμύρια οφειλέτες.
Οι τράπεζες δεν μπορούσαν να εισπράξουν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια, ή το 21% των χρεών.
Την ίδια ώρα, οι περισσότεροι οικονομικοί δείκτες υποδηλώνουν ότι η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε μια οδυνηρή ύφεση, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η οικονομία απλώς «εξισορροπεί».
Οι τουρκικές τράπεζες, από τη μεριά τους, εκτιμούν ότι τα μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια αναμένεται να εκραγούν το 2019.
Ορισμένοι οφειλέτες ενδέχεται να χάσουν τη δουλειά τους στην επόμενη οικονομική ύφεση.
Όσοι κρατούν τη δουλειά τους μπορεί να μην εξοικονομούν αρκετά χρήματα για να αντιμετωπίσουν τον υψηλό πληθωρισμό, πράγμα που σημαίνει ότι η βάση των καταναλωτών, μετά από μια περίοδο δύο δεκαετιών, πρόκειται να βιώσει μια φρικτή περίοδο απομόχλευσης.
www.bankingnews.gr
www.fotavgeia.blogspot.com
Οι τουρκικές τράπεζες εκτιμούν ότι τα μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια αναμένεται να εκραγούν το 2019
Ο αυξανόμενος πληθωρισμός της Τουρκίας, η πτώση του νομίσματος, τα επιτόκια και η κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς, έληξαν σχεδόν δύο δεκαετίες σταθερής οικονομικής ανάπτυξης και «καλής ζωής» για τους Τούρκους καταναλωτές που ξεκίνησε το 2001.
Τώρα, ένα είναι σίγουρο: η απεγνωσμένη ανάγκη για ξένους οικονομικούς πόρους, αναφέρουν οι ξένοι αναλυτές.
Ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την εύκολη πρόσβαση στην παγκόσμια ρευστότητα έδωσε στην Τουρκία άφθονους ξένους πόρους.
Η δεκαετία των επεκτατικών νομισματικών πολιτικών της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της Αμερικής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας επέτρεψε σε χώρες όπως η Τουρκία να αποκτήσουν φθηνούς ξένους πόρους, οι οποίοι οδήγησαν τους ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης.
Την περίοδο 2003-2008, η Τουρκία σημείωσε ετήσια αύξηση 5,9%.
Από το 2009-2017, ο ρυθμός αύξησης ήταν 4,9% ετησίως.
Ωστόσο, μετά το 2014, υπήρχαν ενδείξεις ότι η περίοδος αυτή της ανάπτυξης έφτασε στο τέλος της. Οι εξωτερικές επεκτατικές πολιτικές πλησίαζαν στο τέλος και ο κύκλος αύξησης των επιτοκίων ήταν επικείμενος.
Βέβαια, από το 2014 έως το τέλος του 2017, η Τουρκία ήταν σε θέση να παρατείνει τον επιχειρηματικό κύκλο αλλά υπέστη σοβαρές ζημιές από τις αναταραχές των αναδυόμενων αγορών το 2018.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ισοζυγίου πληρωμών της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας, τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2018 δεν υπήρχαν οικονομικοί πόροι από το εξωτερικό, ενώ 4,2 δισεκατομμύρια ξένων κεφαλαίων έφυγαν από τη χώρα.
Επίσης, κατά τη διάρκεια της περιόδου υψηλής ανάπτυξης, περίπου το ένα τέταρτο των ξένων πόρων χρησιμοποιήθηκε με τη μορφή υποθηκών, αυτοκινήτων και πιστωτικών καρτών, σύμφωνα με την Al-Monitor.
Τα καταναλωτικά δάνεια ήταν το οικονομικό θαύμα που κράτησε την εγχώρια κατανάλωση ζωντανή, αλλά οδήγησε τις οικογένειες χαμηλού εισοδήματος σε ανυπέρβλητα χρέη.
Το 2004, η καταναλωτική πίστη και ο δανεισμός με πιστωτικές κάρτες αποτελούσαν το 4,6% του ετήσιου εθνικού εισοδήματος και ήταν 24% των συνολικών τραπεζικών πιστώσεων.
Μέχρι το 2013, το ποσοστό αυξήθηκε στο 18% του εθνικού εισοδήματος, που αντιστοιχεί στο 31% των συνολικών τραπεζικών πιστώσεων.
Έτσι, η Al-Monitor εξηγεί τη δημιουργία της κρίσης χρέους στην Τουρκία:
"Μετά το 2014, τα χρέη των νοικοκυριών άρχισαν να μεταδίδουν σοβαρά προειδοποιητικά σήματα, καθώς οι τράπεζες δεν μπόρεσαν να εισπράξουν τα δάνεια.
Το καθεστώς του ΑΚΡ αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να επιβάλει ορισμένους περιορισμούς και τα ασφάλιστρα αυξήθηκαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Confederation of Revolutionary Labor Unions, ή DISK, το 66% των εργαζομένων κερδίζουν κάτω από 365 δολάρια το μήνα.
Αυτό δείχνει ότι είναι πρακτικά αδύνατο να επιβιώσουν με το εισόδημα αυτό.
Και ήταν προφανές ότι τα νοικοκυριά πρόσθεταν στα εισοδήματά τους με εύκολα διαθέσιμη πίστωση.
Αυτός ο τρόπος εξισορρόπησης του οικογενειακού προϋπολογισμού έγινε δυσκολότερος στα μέσα του 2018.
Ο πληθωρισμός ενισχύθηκε από την ταχεία αύξηση της ισοτιμίας σε ξένο νόμισμα και τις εντάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έγινε επιτακτική ανάγκη να αυξηθούν τα επιτόκια του τουρκικού νομίσματος, αυξάνοντας έτσι περαιτέρω την καταναλωτική πίστη και το δανεισμό με πιστωτικές κάρτες.
Το επιτόκιο για στεγαστικά δάνεια αυξήθηκε από 13% το πρώτο τρίμηνο του 2018 σε 29% το Νοέμβριο.
Το πιο σημαντικό είναι ότι τα περισσότερα νοικοκυριά έλαβαν τραπεζικά δάνεια για να πληρώσουν χρέη πιστωτικών καρτών, με τα επιτόκια να φτάνουν το 37%.
Σύμφωνα με την Έκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που εξέδωσε η κεντρική τράπεζα τον Μάιο του 2018, τα τραπεζικά χρέη και ο δανεισμός με πιστωτικές κάρτες είχαν φθάσει τα περίπου 153 δισεκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας το 56% των χρεών των νοικοκυριών.
Έτσι, οι εργαζόμενοι χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος της Τουρκίας και οι συνταξιούχοι πιέζονταν σοβαρά για την αποπληρωμή των χρεών τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που εξέδωσε η Ένωση Τραπεζών της Τουρκίας, 1,1 εκατομμύρια άτομα αντιμετώπισαν νομικές ενέργειες το 2017, καθώς δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους.
Κατά τους πρώτους εννέα μήνες του 2018, ο αριθμός αυτός ανήλθε σε πάνω από 3,2 εκατομμύρια οφειλέτες.
Οι τράπεζες δεν μπορούσαν να εισπράξουν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια δολάρια, ή το 21% των χρεών.
Την ίδια ώρα, οι περισσότεροι οικονομικοί δείκτες υποδηλώνουν ότι η τουρκική οικονομία βρίσκεται σε μια οδυνηρή ύφεση, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η οικονομία απλώς «εξισορροπεί».
Οι τουρκικές τράπεζες, από τη μεριά τους, εκτιμούν ότι τα μη εξυπηρετούμενα καταναλωτικά δάνεια αναμένεται να εκραγούν το 2019.
Ορισμένοι οφειλέτες ενδέχεται να χάσουν τη δουλειά τους στην επόμενη οικονομική ύφεση.
Όσοι κρατούν τη δουλειά τους μπορεί να μην εξοικονομούν αρκετά χρήματα για να αντιμετωπίσουν τον υψηλό πληθωρισμό, πράγμα που σημαίνει ότι η βάση των καταναλωτών, μετά από μια περίοδο δύο δεκαετιών, πρόκειται να βιώσει μια φρικτή περίοδο απομόχλευσης.
www.bankingnews.gr
www.fotavgeia.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου